احمد آقا، الان شما آبروی منطقه هستی

برترین‌ها: احمد مسعود، رهبر جبهه ملی مقاومت افغانستان در پیامی صوتی گفته است که می‌ایستد و مبارزه می‌کند. او در این پیام که به تاریخ امروز دوشنبه ۱۵ شهریور منتشر شده، گفته است: طالبان تغییر نکرده بلکه ظالم‌تر، افراطی‌تر و متعصب‌تر شده است. من از جامعه بین المللی می‌خواهم که دولتی را که طالبان تشکیل می‌دهد، به رسمیت نشناسند.

مبارزه احمد مسعود: برای حقوق مسلم انسانی از بین رفته، برای ارزش های اخلاقی اسلامی، آزادی بیان، برای استقلال، ثبات و توسعه کشور میباشد. احمد مسعود پرچم سه رنگ کشور را بدست گرفته تا این مملکت را از منجلاب بیرون کند و تا همه اقوام سربلند با وقار زندگی شرافتمندانه داشته باشند و برای اهداف همه زمینه سازی کرده و برای آن مبارزه را در کنار قهرمانان کشور و آزاده خواهان ومبارزین با عزت و شریف ملت مسلمان افغانستان تا آخرین قطره خون ایستاده. او خود را متعلق به یک جغرافیا به یک مردم به ییک قوم سمت نمی‌داند این مبارزه برای تمام افغانستان است. تلاش او فقط ایستادگی در برابر ظلم و مقاومت برای حفظ کشورش نیست. احمد مسعود بی شک تنها اسطوره‌ی این روزگار است.

آزاده صمدی نوشت: «میزانسن آنچه در پنجشیر اتفاق می افتد را اینجوری می شود تعریف کرد: احمد مسعود به جای فرار به ایران و یا فرانسه و زیستی آسوده و گمنام رفت در غارهای پنجشیر سنگر ساخت. جهانیان تلاش می کنند اهمیتی به او ندهند، اما دستهای خالی و تنهای فرمانده جوان پنجشیر وجدان ها را نشانه گرفته در آغاز مردمان ایران و رفته رفته افکار عمومی جهان به نقطه ای روشن در سیاهه افغانستان چشم دوخته اند.در جهانی که همه چیزش برای نا امیدی فراهم است شجاعت و جسارت احمد مسعود الهام بخش و امیدوار کننده است.اما... همه چشم ها به مسعود دوخته شده و من به مادر مسعود فکر می کنم که چنین فرزند رشیدی تربیت کرده است. همه به پنجشیر فکر می کنند و من دلواپس دختران و زنان آن دیارم. جنگها دو دسته قهرمان دارند. ناموری اش به مردان میدان می رسد و گمنامی اش به مادران و دخترانی که پشت سر این مردان هستند.

اخبار از پنجشیر می آید و من یاد حرفهای فرانچسکو به خانم پینا در فیلم رم شهر بی دفاع می افتم:خانم پینا به فرانچسکو می گه: انگار هیچ وقت از این جهنم بیرون نمی آییم. فرانچسکو جواب می ده:تموم میشه پینا، تموم می شه و بهار برمی گرده و خیلی هم زیباتر خواهد بود چونکه آزاد هستیم. نباید از امروز و فردا بترسیم. چونکه ما توی راه درست هستیم. ما توی راه راست هستیم. برای چیزی می جنگیم که باید. شاید راه طولانی و سخت باشه ولی می رسیم و دنیایی بهتر رو خواهیم دید برای همین نباید بترسی.همزبانان افغانستانی ام! دختران زیبای پنجشیر شاید راه طولانی و سخت باشه ولی می رسیم و دنیایی بهتر رو خواهیم دید برای همین نباید بترسیم.»


نزهت بادی دراین باره نوشت: «در روزهایی که همه جهان، افغانستان را تنها گذاشتند، شاهد دو جریان مقاومت در افغانستان هستیم که با وجود تصرف آن به دست طالبان، مانع تسلط کامل‌ آن‌ها بر این سرزمین می‌شود. یک جریان مربوط به احمد مسعود و همراهانش می‌شود که با کمترین امکانات در حال حفظ پنجشیر به عنوان مرکز مقاومت هستند و نمی‌گذارند سرزمین افغانستان به تمامی در اختیار طالبان قرار بگیرد و جریان دیگر به زنان افغانستان تعلق دارد که با تظاهرات پیوسته‌شان در خیابان‌ها و ایستادگی‌شان در برابر طالبان اجازه نمی‌دهند که فضاهای عمومی یکسره به تصاحب طالبان دربیاید. قصد هر دو جریان، جلوگیری از تسلط فرهنگ تحجر و تعصب و ارتجاع بر افغانستان است و با آنکه در اقلیت هستند اما نشان می‌دهند که چطور هر مقاومت کوچک و اندک می‌تواند در خدشه‌دار کردن قدرت موثر باشد و امید به فروپاشی و سقوط دیکتاتوری را زنده نگه دارد.

من به این زنان جسور نگاه می‌کنم که با لباسهای رنگارنگ و دستخط‌های قشنگ‌شان در برابر طالبان وحشی و اسلحه‌هایشان می‌ایستند و چشم در چشم‌شان می‌دوزند و می‌گویند حاضر به پوشیدن برقع و دست کشیدن از تحصیل و شغل و فعالیت اجتماعی نیستند و فکر می‌کنم در زمانه‌ای که هیچ کسی به احمد مسعود دلاور و یارانش کمکی نمی‌کند، این زنان با هر قدمی که در خیابان‌ها برمی‌دارند و جلو می‌روند و حضورشان را به رخ طالبان می‌کشانند، در حال باز پس گرفتن خاک اشغال شده‌شان هستند و جلوی پیشروی طالبان را می‌گیرند و طالبان نه فقط با مردان در پنجشیر که باید با زنان در خیابان‌ها نیز بجنگند.


من به ایستادگی زنان نگاه می‌کنم و به صدای احمد مسعود گوش می‌دهم که می‌گوید "با پنجشیر ایستاده شوید" و می‌بینم که چطور پیش چشمان جهان پست و آلوده‌ای که در برابر این جنایت هولناک سکوت کرده است، الگویی از "مقاومت" را می‌سازند که الهام‌بخش همه آزاداندیشانی خواهد بود که حاضر به عقب‌نشینی در برابر شر نیستند. سالها پیش سوزان سانتاگ گفته بود "محور زندگی اخلاقی و پندار اخلاقی ما الگوهای بزرگ مقاومتند، داستان‌های باشکوه کسانی که گفته‌اند: "نه. نه. من پشت به خدمت خم نخواهم کرد".»

کیوان کثیریان نوشت: به نظرم درباره غائله افغانستان و‌ مقاومت پنجشیر، آقای سیدعباس صالحی وزیر سابق فرهنگ و ارشاد، با وجدان‌تر و آزاده‌تر از بقیه عمل کرد. لااقل اعلام موضع کرد، ساکت نماند و جای درست ایستاد. آقای جواد ظریف شما هم مثل آقای صالحی دیگر در مملکت کاره‌ای نیستید. موضع شما به عنوان یک وزیر سابق، یک استاد دانشگاه، یک دیپلمات و به عنوان یک انسان درباره مقاومت پنجشیر چیست؟ درباره تروریست‌های طالبان چیست؟ درباره احمد مسعود چیست؟ ساکت نمانید. حرفی، سخنی، توییتی، چیزی... می‌خواهیم ببینیم شما امروز کجا ایستاده‌اید؟