دو روایت متضاد؛ شهردار از حادثه و خسارت می‌گوید، فرماندار از برنامه و مدیریت!
پایگاه خبری آوای رودکوف:حادثه آتش‌سوزی ۹ آبان در باغ تاریخی و گردشگری چشمه بلقیس چرام، تنها یک واقعه زیست‌محیطی نیست؛ بلکه نماد شکاف در روایت‌های رسمی و آزمونی برای صداقت مدیران محلی است. دو مقام مسئول شهرستان—شهردار و فرماندار—در گفت‌وگوهای جداگانه با رسانه‌های مختلف، دو تصویر کاملاً متفاوت از واقعیت ارائه کرده‌اند:
شهردار، حمزه بازی، در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، از حادثه‌ای ناگهانی، خسارات قابل‌توجه، اختلال در برق‌رسانی، و ورود نیروهای امدادی سخن گفته است. روایت او ماهیت این واقعه را به‌روشنی “حادثه‌ای خارج از کنترل” معرفی می‌کند؛ نشانه‌ای از وقوع بحرانی واقعی، نه یک عملیات معمول باغبانی.
در مقابل، داریوش پاداش، فرماندار چرام، در گفت‌وگو با ایسنا از آتش‌سوزی مدیریت‌شده، بدون مشکل و با هدف سوزاندن نخل‌های تزئینی سخن می‌گوید و حتی این اقدام را امری “سالانه” می‌داند. این سخنان، که به‌ظاهر قصد فروکاستن شدت حادثه را دارند، عملاً با گفته‌های شهردار و تصاویر منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی تناقضی جدی دارند.
اگر سخنان شهردار واقعیت‌های میدانی را بازتاب دهند، روایت فرماندار را می‌توان کوششی برای کاهش شدت بحران و تعدیل افکار عمومی دانست. و اگر واقعاً آتش “مدیریت‌شده” بوده، باید پرسید:
چرا چنین «مدیریتی» منجر به اختلال در برق‌رسانی، سوختن گونه‌های زینتی، و ورود دادستان به ماجرا شده است؟
آیا هر ساله «سوزاندن نخل‌ها» تا این حد گسترده و با دخالت دستگاه قضایی انجام می‌گردد؟
در این میان، سکوت رسانه‌های رسمی و نادیده‌گرفتن تضاد آشکار میان دو مسئول، اعتماد عمومی را بیش از پیش خدشه‌دار کرده است. مخاطبان محلی با دیدن فیلم‌ها و گزارش‌های عینی از شعله‌های وسیع و دود سنگین، به‌سختی می‌پذیرند که چنین آتشی «مدیریت‌شده» بوده باشد.
از منظر تحلیلی، این دو روایت را می‌توان نماد دو سبک مدیریت دانست:
شهردار، با نگاه اجرایی و میدانی، به ثبت واقعیت و مستندسازی خسارت پرداخته؛
اما فرماندار، در چارچوب ملاحظات اداری و با رویکرد آرام‌سازی فضا، کوشیده است ابعاد بحران را کاهش دهد و نگاه رسمی دولت را بر واكنش میدانی ترجیح دهد.
و در نهایت، آنچه زیر خاکستر این تضاد پنهان مانده، حقیقتی تلخ است:
باغ چشمه بلقیس، میراث گذشتگان و نماد حیات، میان بی‌تدبیری‌ها و پنهان‌کاری‌ها سوخته است.
مردم و حامیان محیط زیست و گردشگری اما به‌درستی پرسش می‌کنند: اگر «آتش مدیریت‌شده» بوده، چه چیز را مدیریت کرده‌اند؟ شعله‌ها یا افکار عمومی؟
بیشتر بخوانید:
