یادداشت/ امیر مسعود طایفه سلطانخانی
بخش کشاورزی بهعنوان بخش پایه و استراتژیک اقتصاد تأمین کننده غذا و مواد اولیه برای سایر بخشها است. در صورت فعالیت مفید این بخش است که زمینه فعالیت و پیشرفت سایر بخشها تهیه شده و کشور به سوی توسعه سوق مییابد.
پایگاه خبری آوای رودکوف-امیرمسعود طایفه سلطانخانی:سرمایه انسانی، سرمایه مالی، آب و زمین را میتوان چهار رُکن اصلی توسعه بخش کشاورزی، برشمرد. دولت اهتمام بر توسعه بخش کشاورزی دارد و از دو سال گذشته با تخصیص اعتبارات مناسبی به این بخش موجب تحول بخش کشاورزی شده است. در حال حاضر لازم است بهمنظور افزایش فعالیتهای کشاورزی در کشور امکانات و زیرساختها نیز فراهم شود.
بخش کشاورزی بهعنوان بخش پایه و استراتژیک اقتصاد تأمین کننده غذا و مواد اولیه برای سایر بخشها است. در صورت فعالیت مفید این بخش است که زمینه فعالیت و پیشرفت سایر بخشها تهیه شده و کشور به سوی توسعه سوق مییابد.
سهم سرمایهگذاری بخش کشاورزی از کل سرمایهگذاریهای صورت گرفته در کشور متناسب با تواناییها و نقش محوری آن در اقتصاد ملی نیست و نیاز بخش را تأمین نمیکند. مهم این است که توسعه و رونق صنایع با یک ابزار میسّر نمیشود. بخصوص بخش کشاورزی که بهدلیل بهرهوری پایین و داشتن ریسکهای خارج از کنترل همواره به چندین ابزار حمایتی در کنار اعطای تسهیلات ارزانقیمت احتیاج دارد، در کشورهای پیشرفته از ابزارهای حمایتی مناسب با محصول تولیدی برای توسعه و پیشرفت بخش کشاورزی در اختیار میگیرند.
این بخش دارای چالشهایی است که باید برای بهبود فضای توسعهای به آن اهمیت داد و غلفت در این راه مسیر حرکت در بخش کشاورزی را کُند میسازد. از آنجایی که با افزایش درآمد کشاورزان ضمن بهبود سطح زندگی، میل و رغبت این قشر به تداوم کار در این عرصه افزایش مییابد، ولی با توجّه به عدم ساماندهی مناسب در عرصه بازاریابی و فروش محصولات کشاورزی، کمترین سود حاصل از تولیدات این چنین عاید تولیدکننده میشود و این موضوع تمایل سرمایهگذاران به فعالیت در این بخش را کمرنگ ساخته است.
حال با افزایش جمعیت و نیاز این جمعیت به تأمین غذا، کاهش سرانه زمین برای هر شاغل کشاورزی و گسترش خردهمالکی در کشور وضعیت رو به گذار از اقتصاد معیشتی، سهم بالای مصرف آب در بخش کشاورزی و افزایش نرخ بیکاری در میان شاغلان بخش و افزایش مهاجرت از روستا به شهرها شکاف وسیع مطالعه و پژوهش برای رفع چالشهای موجود را ضروری میسازد.
پس هیچ راهکاری نیست به جز اینکه در این بخش سرمایهگذاری کرد و ایران نیز از این مقوله متنی نیست. هرچه سودآوری در این بخش افزایش داشته باشد، زمینه جذب سرمایه هم افزایش مییابد. از طرف دیگر یک سری قوانین و مقررات باید اصلاح شود تا بتوانیم زمینه فراهم شدن جذب سرمایهگذاریهای داخلی و خارجی را فراهم کنیم و از سویی دیگر به سیاستهای پشتیبانیکننده بخش کشاورزی هم پرداخته شود، یعنی علاوه بر اینکه مفهوم کشاورزی را یک مفهوم اقتصادی کنیم، بحث صادرات و واردات را نیز با سیاستهای مهم و کلان پشتیبانی مورد بررسی و توجه قرار دهیم.
در این راستا دولت با اعطای تسهیلات بانکی به موقع و ارزان میتواند سطح بهرهوری کشاورزی را افزایش دهد در حقیقت سهم کمکهایی که به سوی بخش کشاورزی سرازیر میشود، افزایشی یابد. چرا که این گرایش ضعیف به سرمایهگذاری در بخش کشاورزی که میتواند محور توسعه قرار گیرد را در عدم اطمینان خاطر از برگشت سرمایه جستجو کرد.
در هر حال کشاورزی بخشی است که بدون حمایت نمیتواند به جایگاه توسعه دست یابد و این مستلزم نگاه ویژه از سوی دولتمردان است.
با تکیه بر کشاورزی می توان به اُفق روشنی در اقتصاد و تولید برسیم.
کهگیلویه و بویراحمد
عضویت در خبر نامه