نگرش قرآن به مومن

پایگاه خبری آوای رودکوف:در دنیای امروزی، داشتن باور صحیح، اعتقاد راسخ و هدف مشخص رمز موفقیت یک انسان است. اگر شخصی به دنبال رشد و پیشرفت در جامعه است باید با ایمانی قوی به هدف خود، برای رسیدن به آن تلاش کند.در زندگی یک شخص مسلمان نیز آن چه به زندگی او جهت می‌دهد و محور ارزش‌گذاری برای اندیشه‌ها و عملکردهایش شمرده می‌شود، ایمان و باور قلبی اوست که سعادت حقیقی یک انسان در گرو همان است؛ بنابراین اگر عملی از ایمان به خدا سرچشمه نگیرد، گرچه کرداری نیکو باشد و منافع بسیاری در دنیا برای خودش یا دیگران داشته باشد، ثمره اُخروی برای شخص نخواهد داشت.

انسان مؤمن برای رسیدن به قله‌های معرفت و بهره‌مندی کامل از نعمات دنیوی و اُخروی نیازمند خصلت‌هایی است که اگر محقق شود، آینده‌ای روشن در انتظار اوست. مؤمن كسی است كه اعتقاد قلبی به دستورهای خداوند داشته باشد و به آن‌ها عمل كند، در اين صورت است كه محبوب خداوند متعال می شود و زندگی نيكو و سعادتمندی خواهدداشت.

عمران عباسپور، عضو هیات علمی دانشکده الهیات و علوم اسلامی دانشگاه تبریز، در گفت‌وگو با آوای رودکوف از آذربایجان‌شرقی، اظهار کرد: خشوع در نماز اولین اصلی است که مومنان باید رعایت نمایند و خودشان را در برابر خداوند ذره ای بیش نمی‌دانند.

وی ضمن بازگونمودن هدف اصلی قرآن افزود: هدف اصلی قرآن به عنوان کتاب هدایتی مسلمانان پرورش انسانهایی در تراز معارف الهی محسوب می‌شود، یکی از این صفات ایمان است.

عباسپور، با استناد به آیه ۲ سوره انفال(إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ) بیان کرد: در این آیه می خوانیم: مؤمنان، همان كسانى‌اند كه چون خدا ياد شود دلهايشان بترسد، و چون آيات او بر آنان خوانده شود بر ايمانشان بيفزايد، و بر پروردگار خود توكل مى‌كننداین استاد دانشگاه، خاطرنشان کرد: مومنان از بدگمانی، غیبت و تجسس در زندگی دیگران دوری می کنند.

وی از صفات معارفی مومنان گفت و ادامه داد: بخشی از این صفات معارفی است که مومن باید به دست بیاورد، با این معارف زندگی کند و این معارف درون خود پرورش دهد و در بخشی دیگر مومنان باید دستورالعمل هایی را در زندگی خود مراعات نمایند.

عباسپور، ایمان به غیب را از معارفی دانست که مومن باید با آنها زندگی کند و افزود: ایمان به غیب و یقین به آخرت از معارفی است که مومن باید با آنها زندگی نماید.

این استاددانشگاه تبریز، یادآورشد: مومن در همه حال کرامت و فایده دارد و همواره درپی کارهای درست برای خود و جامعه است.

وی با اشاره به فرموده امیرمومنان علی(ع) افزود: ایشان می فرمایند: هرکس امر به معروف کند به مؤمن نیرو مى‌بخشد و هرکس نهى از منکر نماید بینى منافق را به خاک مالیده و از مکر او در امان مى ماند.

عباسپور، تاکیدکرد: مومنان کسانی هستند که زکات می پردازند و در زندگی خود به فکر انسانهای دیگر هم هست.

در ادامه مهری بسناس، عضو هیات علمی دانشگاه تبریز، نیز اظهارکرد: مومنان اسلام را پذیرفته‌اند و به مقام یقین رسیده است و با تواضع و فزو تنی امر خداوند را به جا می آورند.

وی افزود: خداوند به مومنان امر نموده است امر به معروف و نهی از منکر نمایند و کسانی را دعوت نمایند که کارهای خوب انجام دهند. مردان و زنان مؤمن همه یاور و دوستدار یکدیگرند، همدیگر را به کار نیکو امر و از کار زشت باز می‌دارند. مومنان اسلام را پذیرفته اند و به مقام یقین رسیده است و با تواضع و فزوتنی امر خداوند را به جا می آورد.

وی با استناد به آیه ۳ سوره طلاق(وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ ۚ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا) بیان کرد: در این آیه می‌خوانیم: و از جايى كه حسابش را نمى‌كند، به او روزى مى‌رساند و هركس بر خدا اعتماد كند او براى وى بس است. خدا فرمانش را به انجام‌ رساننده است. به راستى خدا براى هر چيزى اندازه‌اى مقرر كرده است.

بسناس، ضمن بازگو نمودن آراسته شدن مومنان به ویژگی امانتداری ادامه داد: مومنان به ویژگی امانت و امانتداری آراسته‌‌اند و هرگز دست و دل و دیده به خیانت باز نمی‌کنند و هم در زندگی خویش از عهد شکنی به دوراند و به پیمان‌های خود وفا می‌ کنند.

این استاد دانشگاه، با اشاره به فرموده پیامبراکرم(ص) افزود: ایشان می‌فرمایند: به خدایى که جانم در اختیار اوست، وارد بهشت نمى‌شوید مگر مؤمن شوید و مؤمن نمى‌شوید، مگر این که یکدیگر را دوست بدارید. آیا مى خواهید شما را به چیزى راهنمایى کنم که با انجام آن، یکدیگر را دوست بدارید؟ سلام کردن بین یکدیگر را رواج دهید.

بسناس، مومن را محبوب خدای تعالی دانست و تاکیدکرد: مؤمن کسی است که اعتقاد قلبی به دستورات خداوند داشته باشد و به آن‌ها عمل کند و در این صورت است که محبوب خداوند تعالی می‌ شود و زندگی نیکو و سعادتمندی خواهدداشت.