پایگاه خبری آوای رودکوف-صفا فضیلت:لنده شهری با قدمت دیرینه در استان کهگیلویه و بویراحمد است از قدیمی ترین سکونتگاه‌های شهری که همواره نقش پررنگی در گذشته استان کهگیلویه و بویراحمد داشته است . شهری که با گذشت 4 دهه و نیم از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران نه تنها در مسیر رشد و ترقی قرار نگرفت بلکه ارزش ،ابهت و داشته های خود را هم از دست داده است .
این شهر همچنان در بن بست مطلق ارتباطی قرار دارد و تنها یک باریک راه فرعی ورودی به آن وجود دارد و بی شک بی کیفیت ترین راه ارتباطی استان را در بین شهرستان های هشت گانه دارد ، از ابتدایی ترین حقوق اولیه یعنی آب شرب مناسب و داشتن تصفیه خانه آب بی بهره هست و رسوب های ده سانتی پوشال های کولرهای آبی این شهر گواه کلیه های تخریب شده شهروندان آن است .
با اینکه لنده گرمترین شهر استان هست اما همچنان از داشتن برق پایدار برخوردار نیست و سالانه در تابستان چندین میلیارد خسارت ناشی از نوسانات برق را بر وسایل خانگی شهروندان لنده ای به بار می آورد و هیچ دادرسی ندارد . با داشتن معادن غنی گچ و فسفات اما فاقد هر گونه کارخانه سبک ، سنگین و یا شهرک صنعتی است، در حوزه کشاورزی با وجود دشت های بزرگی چون دشت بن ، دشت ناصری ، دشت شیتاب و منابع عظیم آبی متاسفانه این شهرستان از هر گونه کشت آبی جز کشت اندکی در دشت آبلش که با مشکلات عدیده ای هم روبروست ،محروم است ، با وجود پتانسیل های ناب گردشگری مانند دلی مهره ، خیارکال ، چشمه موگرمون ، ابلش ، ایدنک، موگر ، امام زاده عماد الدین ولی، شتر سنگی از حداقل های امکانات جذب گردشگر محروم هست. تنها مسیر ارتباطی این شهر با شهرستان کهگیلویه باریکه راهی است که سالیان سال در آن کشته ها و زخمی داده است اما همچنان بعد از چهار دهه از انقلاب یک کیلومتر از آن را هم عریض نکرده اند ، تنها امید مردم لنده برای خروج از بن بست که جاده ملی لنده به تشان بوده ، با وجود استارت با عنوان یک پروژه ملی متاسفانه به کُما مطلق رفته است و بعید هست حالا حالا ها از این کُما خروج و رونق دوباره بگیرد .
لنده بی کَس ترین شهرستان استان در تمام ادوار، دولت ها و استانداران بوده است با وجود تربیت شخصیت های ملی اما در سطوح مدیریت استانی هیچ گاه دیده نشده است هیچ گاه از این شهرستان استاندار یا معاون استاندار به خود ندیده است ، در سطوح مدیران کل در تمام ادوار از سال 57 تا امروز مدیران کل انتخابی این شهرستان به سه نفر نرسیده است .
از عجایب دیگر این شهر قدیمی از زمانی که شهرستان شده هیچ گاه فرماندار بومی به خود ندیده است و تمام فرمانداران این شهرستان غیر بومی بوده اند و تا امروز رکورددار صد درصد فرماندار غیر بومی را داراست . و جالب اینجاست در هیچ یک از انتخابات ادوار مجلس از چپ و راست تا امروز نه تنها نماینده مجلس بلکه هیچ کاندیدایی مجلس در حوزه انتخابیه خود از این شهر نداشت است .
لنده در بودجه ریزی استانی و فعال کردن طرح ها و پروژه ها همواره در تمام ادوار در جایگاه انتهایی شهرستان های هشت گانه قرار داشته است گویی ناف این شهر را با عقب ماندگی، نادیده انگاری و فقر و عقب ماندگی دوخته اند .
میزان فضای سبز در شهرستان لنده نسبت به تمام شهرستان های استان در انتها قرار دارد فاقد یک پارک در خور شأن خانواده های لنده ای می باشد و مبلمان شهری بسیار ضعیف ، وضعیت آسفالت کوچه و خیابان های این شهرستان اسفناک هست . بوی تعفن ناشی از فاضلاب وارد شده به سیل بند این شهر چهل سال است دمار از روزگار سکنه اطراف آن برداشته اما تمام دولت ها و نمایندگان و استانداران توان حل این معضل کوچک را نداشتند و تنها نسخه صبر را برای آن تجویز کرده اند پروژه ها در لنده گاهی چندین دهه برای به سرانجام رسیدن وقت می برند برای مثال پروژه عجیب جاده لنده به تراب -دهدشت که کمتر از ده کیلومتر است و جمعیت بیست و پنج هزار نفری لنده را از باریک راه لنده-سوق -دهدشت نجات می دهد تا امروز تنها شش کیلومتر آن در سه فاز و به چهار پیمانکار واگذار شده که همین شش کیلومتر بعد از سالها هنوز پنجاه درصد کار آن پیشروی نداشته است و برای چند کیلومتر دیگر آن هنوز هیچ تصمیمی گرفته نشده است یعنی بیست و پنج هزار جمعیت این شهرستان برای یک جاده ده کیلومتری باید بیش از سالها صبر کنند که بعید می دانم تا سالها این مسیر ارتباطی باز شود .
شهرستان لنده تا امروز از حداقل های حوزه بهداشت بی بهره هست متاسفانه این شهرستان فاقد بیمارستان ، ام ار ای ، سی تی اسکن ، سنوگرافی فعال ، آزمایشگاه مجهز ، دکتر متخصص ثابت است و فقط با یک درمانگاه در حال خدمات دهی به بیماران است .
امروز که ما اینجا ایستاده ایم دولت ها و فرمانداران و نمایندگان ادوار که روزی ما برایشان یقه پاره کرده ایم رفته اند و ما مانده ایم و آواری از مشکلات . این شهر با این حجم عقب ماندگی محصول تفکر و اقدامات تمام نخبگان و عوام ما در چهار دهه و نیم بعد از انقلاب 57 است .
شهرک های این شهر از حداقل های زندگی محرومند و وضعیت در شهرک های فجر ، سرآسیاب و بهاران اسفناک هست اکثر روستاهای این شهرستان فاقد مسیرارتباطی مناسب ، آب شرب پایدار ، انتن دهی تلفن و ارتباطات اینترنتی است . و در زمستان ارتباط بسیاری از این روستاها با جهان اطراف قطع می شود . در مجموع فقر ، عقب ماندگی ، سکون و رکود در توسعه شهر لنده محرز و هویدا است سوال این است راز این عقب ماندگی عجیب و تبعیض تاریخی لنده را چه کسی باید امروز پاسخ دهد!
ما مردم
استانداران ادوار
نمایندگان ادوار
فرمانداران ادوار
معتقدم در این عقب ماندگی تاریخی لنده ما مردم بیش از همه مقصریم ما مردم لنده هیچ گاه ذهن توسعه یافته ای برای دفاع از حقوق خود نداشته و دائما درگیر بازی های پوچ سیاسی بوده ایم .
امروز که ما اینجا ایستاده ایم دولت ها و فرمانداران و نمایندگان ادوار که روزی ما برایشان یقه پاره کرده ایم رفته اند و ما مانده ایم و آواری از مشکلات . این شهر با این حجم عقب ماندگی محصول تفکر و اقدامات تمام نخبگان و عوام ما در چهار دهه و نیم بعد از انقلاب 57 است .
باید اعتراف صادقانه ای کنیم و آن اینکه ما مردم از نخبگان تا عوام در تمام زمینه ها باخته ایم .گاهی خواب بوده ایم و گاهی به ما قرص خواب داده اند و گاهی خود را به خواب زده ایم . باید بیدار شویم، فراتر از بازی های انتخاباتی و جریان های سیاسی به توسعه شهر با این عقب ماندگی های تاریخی و تبعیض های استانی و حقوق ضایع شده بیست و پنج هزار شهروند لنده ای بیندیشیم و تا پس گیری تمام حقوق ضایع شده سال های گذشته کوتاه نیاییم که آیندگان ماها را نخواهند بخشید و قابل بخشش هم نیستیم .
در حق لنده باید خون گریست
ولی خودمانیم هر کدام از افرادی که پست داشته اند هیچ عرضه ای نداشتند و فکر منافع فردی بوده اند
این را در بانک های لنده در سطح خرد و وزارت خانه ها در سطح کلان میتوان دید
لنده پایتخت بخش ثلاث درمانده وبیچاره با یه عده سودجو ومنفعت طلب که فقط بفکر پول وقدرت خود هستن و سالیان سال برهم می‌تازند وبرا پیشرفت منافع خود و نمایندگانشان...غیرت وشهامت به خرج دهید برا آبادانی منطقه خودتون اگر عرضه دارید اگه هم نع بزار ای ظلم بر تارک چشمان سیاه لنده تاابدبماند ....
شهر مظلوم شهرسوق
فقط شهرسوق