پایگاه خبری آوای رودکوف-وحید حاج سعیدی:ای میراث تون بمونه ... الهی یارانه تان قطع شود... به درد چه کنم چه کنم گرفتار شوید... الهی زیر تریلی وارداتی ده سال کارکرد بروید... الهی با انبر طلا از تن تان کرم بیرون بکشند (این نفرین آخری را از آرشیو نفرین خدا بیامرز دختر قنبر قوز عمۀ سیف الله سرایدار مدرسه مان پیدا کردم!)
لابد از خودتان می‌پرسید سر صبحی ما چرا تسمه تایم پاره کردیم و چه کسی را نفرین می‌کنیم؟! بیشتر از این جان به لبتان نکنم. والا ما نشد یک روز روزنامه های مملکت را ورق بزنیم و این دانشمندان غربی با نظریات و تحقیقات جدیدشان ته دل مردم را خالی نکنند. چند سال پیش اعلام کردند گوشت سرطان زا است. ما هم انداختیم گردن دولت شکسته روحانی و گفتیم دولتی ها قادر به کنترل بازار گوشت نیستند و قصد دارند سرانه مصرف گوشت را زیر پوستی پائین بکشند. بعد اعلام کردند پنیر اعتیاد زا است؛ ما به احترام شرکت های لبنیاتی و حفظ سرانه لبنیات مردم سکوت کردیم. الان هم عزیزان دانشمند دم در آورده اند که مصرف نان باعث افسردگی می‌شود!
به حق چیزهای ندیده و نشنیده... جن کم بود یکی هم از دیوار پرید. من در عجبم این دانشمندان خارجی برای انجام تحقیقات و آزمایش های علمی سرفصل ندارند؟ برنامه مدون ندارند؟ بزرگتر و آقا بالاسر ندارند؟ برای هزینه کرد بودجه تحقیقاتی به کسی پاسخگو نیستند؟ این ها در انستیتو ها و آزمایشگاه های کوفتی شان هیات نظارت بر رفتار دانشمندان ندارند که روی هر چیزی آزمایش نکنند و با خط قرمز مردم شوخی نکنند؟! دانشمند هم دانشمندان قدیم؛ بندگان از صبح تا غروب در آزمایشگاه بودند و چهار قلم دارو کشف می‌کردند که به درد و گرفتاری های خلق الله می‌خورد و آخر سر هم بیکار می‌شدند چهار محلول را روی هم می‌ریختند که مثلاً آهن را تبدیل کنند به طلا و اسمش را هم گذاشته بودند کیمیا گری...
آخر برادر من ... استاد ... دانشمند ... صاحب کرسی های جهانی ... یک داروی ضد چاقی ای... داروی طول عمری ... کرم ضد چروکی ... داروی افزایش دهنده قدی ... باطری موبایلی که نیاز به شارژ نداشته باشد... جوراب ضد بویی ... یک چیزی کشف کنید خلق الله شما را دعا کنند. آخر کشف رابطه افسردگی با مصرف نان شد کار؟!
الان با این بساطی که شما راه انداخته اید به نظر شما ملت برای خرید نان رغبت می‌کنند؟ یادش به خیر یک زمانی نانواها نان می‌پختند چه نانی... که اگر وزارت ارشاد جلویشان را نمی‌گرفت به قول مولوی خمیر، جوش شیرین، نانبا، شاطر، چونه گیر، پاچال دار، خریدار، بازرس اداره غله و ... کلهم اجمعین دیوانه می‌شدند. تازه تنورش هم بیت مستانه می‌سرود و نانش هم مستی می‌افزود...
اما با این کشفیات جدید مردم دیگر رغبتی برای صف ایستادن و خرید نان ندارند و به قول شاعر «سرد و افسرده میان صف مستان چه کنم؟» و فقط این لابلا خوش به حال مافیای نان خشک می‌شود که غروب به غروب با وانت نان خشک ها را از جلوی نانوایی ها جمع کنند و در حیاط خانه شان نان ها روی در و دیوار پهن کنند و یارانه اش را جداسازی کنند!
بماند که پس فردا وزیر بهداشت هم، میزان افسردگی مردم را از وزیر اقتصاد پرس و جو می‌کند چرا که تنها این بندۀ خدا خبر دارد که ما هر روز از کدام نانوایی و چند تا نان می‌خریم! تازه شانس آوردیم که روزانه 50 میلیون نان لواش و 4 هزار تن گاز مایع در مملکت گم می‌شود، وگرنه معلوم نبود با این حجم نان اضافی چه بلایی سر سلامت و روان مردم می‌آمد؟!
