به گزارش پایگاه خبری آوای رودکوف؛در روزهای اخیر، خبری در رسانهها منتشر شد که از وضعیت نگرانکننده و تاسفبار پروژههای زیرساختی استان کهگیلویه و بویراحمد حکایت داشت. بر اساس اعلام مسئولین، هیچ اعتباری برای اتصال مرکز استان به بزرگراه در سال جاری تخصیص نیافته است؛ خبری که نه تنها نشاندهنده بیتوجهی به خواستههای مردم، بلکه علامت واضحی از کمبود عزم و اراده در مسئولین برای حل مشکلات اساسی استان است. سوال اینجاست که چرا استانی با این همه پتانسیل طبیعی و اقتصادی، هنوز با مشکلات عمدهای در زمینه حمل و نقل و زیرساختهای ارتباطی مواجه است؟ چرا باید پروژهای که به نظر میرسید میتواند گرهگشای بسیاری از مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم باشد، بهراحتی از اولویتها کنار گذاشته شود؟
استان کهگیلویه و بویراحمد بهعنوان یکی از تامینکنندگان اصلی منابع نفت و گاز کشور، باید در زمینه زیرساختهای ارتباطی در وضعیت بهتری قرار میداشت. در حالی که بسیاری از استانهای دیگر از شبکههای حمل و نقل پیشرفتهای برخوردارند، در این استان هنوز بسیاری از راههای مواصلاتی خاکی هستند و با اولین بارش باران مشکلات تردد آغاز میشود. این وضعیت نه تنها زندگی روزمره مردم را مختل کرده، بلکه زمینهساز بسیاری از بحرانهای اقتصادی و اجتماعی است. اینکه در چنین شرایطی، پروژههای حیاتی مانند اتصال مرکز استان به بزرگراهها و آزادراهها از اولویتها خارج میشوند، واقعاً جای تاسف دارد. آیا واقعا استان کهگیلویه و بویراحمد باید اینگونه به فراموشی سپرده شود؟ چرا باید مردم این استان، که نقش مهمی در تامین انرژی کشور دارند، در ابتداییترین نیازهای زیرساختی خود محروم باشند؟
باید اذعان کرد که یکی از اصلیترین موانع توسعه در کهگیلویه و بویراحمد، مشکلات اساسی در حمل و نقل است. این مشکل بهویژه در زمینه راههای ارتباطی روستایی و جادههای اصلی خود را نشان میدهد. استانهایی که به لحاظ جغرافیایی مشابه با کهگیلویه و بویراحمد هستند، با بهرهمندی از زیرساختهای مناسب حمل و نقل، توانستهاند در زمینههای مختلف به رشد و توسعه دست یابند، اما در این استان، مشکلات حمل و نقل بهعنوان یکی از عوامل اصلی محرومیت و رکود اقتصادی مطرح است. این استان به دلیل موقعیت کوهستانی و توپوگرافی خاص خود، نیازمند توجه ویژه به پروژههای زیرساختی است، اما متاسفانه هزینههای بالای پروژهها و نبود منابع مالی کافی، باعث شده تا روند توسعه بسیار کند و ناتمام باقی بماند.
در حالی که مسئولین استانی به مشکلات مالی و کمبود اعتبار اشاره میکنند، این پرسش مطرح میشود که آیا به راستی نمیتوان با برنامهریزی درست و بهرهبرداری از منابع موجود، راهحلهایی برای این مشکلات پیدا کرد؟ آیا بهتر نیست که مسئولین استانی به جای تکیه بر کمبود منابع، به دنبال جذب منابع مالی از سایر نهادها و بخشهای مختلف باشند؟ بهنظر میرسد که عدم توجه به این مسائل و عدم پیگیری جدی پروژههای زیرساختی، ناشی از یک بیتوجهی و غفلت است که باید مورد بازنگری و اصلاح قرار گیرد.
اتصال مرکز استان به بزرگراهها و آزادراهها نه تنها میتواند بهعنوان یک محرک برای بهبود وضعیت حمل و نقل و کاهش هزینههای اقتصادی عمل کند، بلکه بهطور مستقیم بر افزایش سرمایهگذاری، اشتغال، توسعه گردشگری و بهبود خدمات اجتماعی تاثیر خواهد گذاشت. این پروژهها میتوانند زمینهساز رونق اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی مردم استان باشند و در صورت تحقق، تاثیرات مثبت آن در کوتاهمدت و بلندمدت در بخشهای مختلف مشاهده خواهد شد. از این رو، باید از مسئولین استانی خواست تا این مسائل را در اولویت قرار دهند و در جهت حل آنها با جدیت بیشتر قدم بردارند. اگرچه ممکن است مشکلات مالی و هزینههای بالا بهعنوان موانع اصلی مطرح شوند، اما نباید فراموش کرد که تنها با اراده و برنامهریزی صحیح است که میتوان بر این مشکلات فائق آمد و مسیر توسعه را هموار کرد.
مردم کهگیلویه و بویراحمد از مسئولین انتظار دارند که بهجای توجیه کمبود منابع، به فکر راهحلهای عملی و قابل اجرا برای حل مشکلات اساسی استان باشند. تنها در این صورت است که میتوان به آیندهای روشنتر و توسعهیافتهتر برای این استان امیدوار بود.
گزارش از زینب خوش اندیش