شعر "خشم"
پایگاه خبری آوای رودکوف:شعر “خشم”، اثر علی دهقان (لنده)، فریادی است از اعماق جان، در مواجهه با ظلم و تاریکی. شاعر، با زبانی رسا ؛ از دردهایی سخن می‌گوید که التیام نیافته‌اند و از زخم‌هایی که دهان باز کرده‌اند.
اما این شعر، تنها مرثیه‌ای برای رنج نیست؛ بلکه سرودِ برخاستن، مقاومت و امید است. شاعر، با تکیه بر نور خشم و آتش درون، به مخاطب یادآوری می‌کند که حتی در دل سیاه‌ترین شب‌ها، می‌توان پاره‌ای از آذر بود و با عزمی راسخ، از گردنه‌های سخت عبور کرد و به فردایی روشن‌تر امید بست. این شعر، دعوتی است به ایستادگی و باور به پایان رسیدن درد، با مدد از نیروی ایمان و اراده.
اگردر گلو بغض می پروریم
اگر زخمی ِدشنه ی کافریم
اگرزخم کهنه دهان بازکرد
اگر شاهدمرگ نیلوفریم
ولی نورخشمیم واز آتشیم
چنان رودجاری، نه خاکستریم
شب است وسیاهی پرازفتنه است
ولی ما پراز پاره ی آذریم
مگرکوه می پاشداز هم زباد
یقین دان که ازکوه محکم تریم
به پایان رسد این شب تلخ ودرد
به پایان این درد خوش باوریم
گذشتیم از دام صد گردنه
به لطفش ازاین دام هم بگذریم
علی دهقان (لنده)
بیست وسوم خرداد ۱۴۰۴
