رودخانه مارون در بحران؛ کشاورزان لنده در بلاتکلیفی
پایگاه خبری آوای رودکوف-لنده، ۱۲ مرداد ۱۴۰۴ – در پی بروز مشکلاتی در حوزه آب رودخانه مارون در منطقه ایدنک، واقع در بخش مرکزی شهرستان لنده، جلسه‌ای با حضور مسئولان قضایی، اجرایی و کشاورزان منطقه برگزار شد. این جلسه با هدف بررسی میدانی مشکلات کشاورزان لنده‌ای و ریشه یابی پدیده‌ی شوری آب که منجر به کاهش شدید جوانه‌زنی و زردی محصولات برنج شده است، تشکیل گردید.
شرح حال کشاورزان حاشیه رودخانه مارون:
کشاورزان منطقه ایدنک در حاشیه رودخانه مارون، سال‌های متمادی است که امرار معاش خود را از طریق کشت برنج می‌گذرانند. این کشاورزان که عمدتاً معیشت خود را وابسته به همین چند هکتار زمین کشاورزی می‌دانند، امسال با پدیده‌ای بی‌سابقه و نگران‌کننده مواجه شده‌اند: شوری آب رودخانه. این اتفاق که به گفته رئیس جهاد کشاورزی شهرستان لنده، هیچ ارتباطی با بیماری‌های گیاهی ندارد، مستقیماً بر جوانه‌زنی بذر و سلامت محصول تاثیر گذاشته و منجر به زردی و خسارت به مزارع شده است.
با وجود اینکه دبی رودخانه مارون نسبت به سال گذشته یک متر کاهش یافته است که نشان از خشکسالی و کمبود منابع آبی دارد، اما شواهد اولیه نمونه‌برداری‌ها، بیشترین میزان نمک را در خروجی پمپاژ آب شرکت انتقال آب به دهدشت غربی نشان می‌دهد. این موضوع، گمانه‌ها مبنی بر تاثیر منفی انتقال آب بر کیفیت و کمیت آب رودخانه مارون برای کشاورزان لنده‌ای را تقویت کرده است.
نقد انتقال آب به حومه غربی؛ آیا نابودی کشاورزی لنده توجیه‌پذیر است؟
انتقال آب رودخانه مارون به حومه‌های غربی، در شرایط کنونی بحران آب و افت شدید بارش‌ها، پرسش‌های جدی را در خصوص اولویت‌بندی‌ها و تبعات زیست‌محیطی و اقتصادی مطرح می‌کند. نابودی کشاورزی در مناطق محروم و وابسته به همین منابع آبی، در ازای تامین آب برای مناطق دیگر، از منظر کارشناسی و عدالت اجتماعی قابل تامل است.
در حالی که کشاورزان لنده‌ای با پدیده شوری آب و خسارت به مزارع خود دست و پنجه نرم می‌کنند، اظهارات مسئولان مبنی بر “حمایت از پروژه‌های دولتی” و “منطقی دانستن بررسی اتفاقات”، در برابر نگرانی‌های معیشتی مردم، جای بحث دارد. اگرچه دادستان بر پیگیری حق و حقوق کشاورزان و جبران خسارات تاکید کرده و خواستار بررسی کارشناسی علت شوری آب ظرف ۷۲ ساعت آینده شده است، اما تاخیر در اعلام نتایج و ابهام در سرنوشت این پروژه، نگرانی‌ها را افزایش می‌دهد.
توقف پروژه؛ ضرورتی در شرایط بحرانی
این اتفاق ناگوار، که بخشی از مردم شهرستان نیز در آغاز پروژه دخیل بوده‌اند، نشان می‌دهد که پروژه‌های انتقال آب، به‌ویژه در شرایط بحران کم‌آبی، نیازمند ارزیابی‌های دقیق‌تر و جامع‌تر زیست‌محیطی و اجتماعی است. در حالی که دولت بر اجرای پروژه‌ها تاکید دارد، منطقی است که در شرایط کنونی و تا زمان حصول ثبات در منابع آبی و بارش‌های منظم زمستانی، اجرای این پروژه فعلاً متوقف شود. بازگشت از هرگونه ضرر، منفعت است و اولویت باید حفظ معیشت کشاورزان و جلوگیری از آسیب‌های جبران‌ناپذیر به اکوسیستم منطقه باشد.
