لزوم پاسداشت فرهنگ و گویش لری، ستون تمدن و هویت زاگرس‌نشینان
آوای رودکوف :جابر برازیده در یادداشتی به مناسبت رونمایی از آثار عابد اسکندری، بر اهمیت حفظ و معرفی فرهنگ و ادبیات لری در برابر چالش‌های تاریخی و جغرافیایی تأکید می‌کند و نقش نهادهای فرهنگی در تقویت این میراث را یادآور می‌شود.
متن یادداشت:فرهنگ و گویش، رکن اصلی تمدن و زندگی اجتماعی هر جامعه است. در ادوار گذشته، سهواً یا عمداً، خواسته یا ناخواسته، به فرهنگ و گویش لری جفاهای بسیاری شده است. جامعه بزرگ لر، به واسطه جبر سیاسی و جغرافیایی زاگرس، آن‌گونه که باید و شاید نتوانست فرهنگ و ادبیات غنی خود — که بازمانده زبان کهن پارسی و بکرترین شاخه از زبان‌های هندواروپایی است — را به جهان معرفی کند.
ورود بیگانگان، همراه با شناختی که از بنیادهای تمدن و فرهنگ داشتند، سبب شد تا موذیانه در صدد تخریب وجهه لرها و زبان لری برآیند. از سوی دیگر، نبود میراث و منابع مکتوب گسترده، این زبان و فرهنگ را برای بسیاری ناشناخته نگاه داشت؛ هرچند فرهنگ، عنصری نامیرا و زنده است.
این شرایط، هرگز نباید رسالت نخبگان و دلسوزان قوم لر را به حاشیه براند. خوشبختانه در سال‌های اخیر، و بیش از هر زمان دیگر، به مدد فضای مجازی، فرهنگ و زبان لری — شامل ابیات فولکلوریک، رقص‌ها، ضرب‌المثل‌ها، آواها و نواها — بار دیگر جایگاه خود را در جامعه بازیافته است.
بی‌تردید، حمایت همه‌جانبه از این روند، وظیفه نهادهای فرهنگی و حاکمیتی است، چرا که تقویت فرهنگ اقوام، یکی از شاخصه‌های اصلی اتحاد و انسجام ملی هر کشور به شمار می‌آید.
فرهنگ و گویش، رکن اصلی تمدن و زندگی اجتماعی هر جامعه است. در ادوار گذشته، سهواً یا عمداً، خواسته یا ناخواسته، به فرهنگ و گویش لری جفاهای بسیاری شده است. جامعه بزرگ لر، به واسطه جبر سیاسی و جغرافیایی زاگرس، آن‌گونه که باید و شاید نتوانست فرهنگ و ادبیات غنی خود — که بازمانده زبان کهن پارسی و بکرترین شاخه از زبان‌های هندواروپایی است — را به جهان معرفی کند.
ورود بیگانگان، همراه با شناختی که از بنیادهای تمدن و فرهنگ داشتند، سبب شد تا موذیانه در صدد تخریب وجهه لرها و زبان لری برآیند. از سوی دیگر، نبود میراث و منابع مکتوب گسترده، این زبان و فرهنگ را برای بسیاری ناشناخته نگاه داشت؛ هرچند فرهنگ، عنصری نامیرا و زنده است.
این شرایط، هرگز نباید رسالت نخبگان و دلسوزان قوم لر را به حاشیه براند. خوشبختانه در سال‌های اخیر، و بیش از هر زمان دیگر، به مدد فضای مجازی، فرهنگ و زبان لری — شامل ابیات فولکلوریک، رقص‌ها، ضرب‌المثل‌ها، آواها و نواها — بار دیگر جایگاه خود را در جامعه بازیافته است.
بی‌تردید، حمایت همه‌جانبه از این روند، وظیفه نهادهای فرهنگی و حاکمیتی است، چرا که تقویت فرهنگ اقوام، یکی از شاخصه‌های اصلی اتحاد و انسجام ملی هر کشور به شمار می‌آید.
