«گیاه تلخ اما شگفت‌انگیز؛ کرفس کوهی چه فوایدی دارد؟»
پایگاه خبری آوای رودکوف – کرفس کوهی، گیاهی ریشه‌ای از خانواده کرفس، برخلاف کرفس معمولی فاقد ساقه بوده و طعمی خاص و تلخ دارد. این گیاه عمدتاً در ارتفاعات زاگرس ایران می‌روید و بومیان منطقه آن را همراه غذا، ماست یا پنیر مصرف می‌کنند.
از نظر ارزش غذایی، کرفس کوهی نسبت به کرفس معمولی غنی‌تر است؛ یک فنجان کرفس کوهی دو برابر فیبر، چهار برابر ویتامین C و دو برابر ویتامین K بیشتری دارد. ویتامین C و آنتی‌اکسیدان‌های موجود در این گیاه، موجب کلاژن‌سازی و حفظ طراوت و جوانی پوست شده و سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کنند. همچنین در پیشگیری و درمان سرماخوردگی، آنفلونزا و گلودرد بسیار مؤثرند.
این گیاه، سرشار از بتاکاروتن، آپیژنین، لوتئولین و ترکیبات ضدالتهابی مانند آپیومان است که به کاهش التهابات بدن، حفاظت سلول‌ها و حفظ سلامت مخاط دستگاه گوارش کمک می‌کنند. محتوای بالای آب (حدود ۹۵ درصد) به همراه فیبرهایی چون پکتین، حرکات روده را بهبود می‌بخشد و به سلامتی دستگاه گوارش یاری می‌رساند.
«فلاونویید»های موجود در کرفس کوهی، کلسترول و چربی خون را کاهش داده و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و آترواسکلروزیس را به‌طرز چشمگیری پایین می‌آورند. از این گیاه برای تنظیم فشار خون بالا نیز استفاده می‌شود.
بومیان از اندام‌های کرفس کوهی برای رفع معده‌درد، درمان زخم معده، التهاب مفاصل، روماتیسم و تصفیه خون بهره می‌برند. برای انتخاب کرفس تازه باید به تردی، رنگ سبز و نبود لکه یا دانه سیاه روی آن توجه کرد.
نگارش: مهندس امیرمسعود طایفه سلطانخانی
