آوای دنا-حاج احمدعلی کریم زاده:درعصر اينترنت و ارتباطات كه تمام دنيا را در برگرفته است و معمول ترين كارهاي روزمره حتي پرداخت قبوض و انتقال پول و ثبت نام ها و كارهاي مهمتر با اينترنت صورت مي گيرد.و از تحولات جهاني مطلع مي شويم ،زشت است و اسف بار كه كشور ما در دنيا از تمامي كشورهاي برخوردار ،كمترين سرعت را دارا باشيم در حالي كه مردمان ما صاحبان علم و دانش و اهل مطالعه و به روز هستند .خيلي شرم آور است براي سرچ آدرس و نشاني اينترنتي بايد ساعتي را به بطالت بگذرانيم تا پيدا شود .واز همه جاي ايران بدتر ،شهرستان لنده است كه حتي مخابره خبر مكتوب به سختي صورت مي گيرد چه برسد به ارسال فايل و...
هرچه بيشتر مراجعه ميشود كمتر رسيدگي صورت مي گيرد .مخابرات شركتهاي متولي خصوصي را به خاطر فروش بيش از حد استاندارد خط مي داند و اين شركت ها ضعف تجهيزات و خدمات دهي مخابرات را ،كه هر دو خصوصي هستند .اگر اين خصوصي سازي است وانصاف در آن رعايت نمي شود نمي خواهيم .
مردم لنده را به ستوه آوردند و رسيدگي نمي كنند .نمي دانم بازرسي و رسيدگي به شكايات چه مي كنند.چرا همه اش شعار مردم سالاري و ارباب رجوع ولي نعمت ما هستند را در تريبونها فرياد مي كنيد ولي دغدغه مردم را پي گير نيستيد؟
اينترنت لنده سرعتش را بايد با عصر ارتباط دوران هخامنشيان و ساسانيان برابر دانست كه با چاپار پيام مي بردند و مي آوردند .باز صد رحمت به آن چاپاراتي كه حداكثر تلاشش رضايتمندي مردم بود .لطفا ندايمان را لبيك گوييد يا هرچيزي را كه اينترنتي كرديد به حالت قبلي برگردانيد .
*چاپار:خانه اداره پست آن زمان بود که نامه ها را افرادی با اسب به مقصد می رساندند و هر ایستگاه فرد دیگری حرکت می کرد.
