به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آوای رودکوف،دبیر اجرایی سازمان جهانی مدیران آینده در ایران به مناسبت روز دانش آموز در گفتگو با خبرنگار آوای رودکوف گفت :اگر می خواهیم آینده ایران و یا هر کشوری تضمین باشد یک نکته را باید رعایت کنیم و آن اینکه دانش آموزان باید از نوجوانی اصول مدیریت را یاد بگیرند . و شرایطی فراهم شود که بتوانند این اصول را اجرایی نمایند.
دکتر حجت بقایی در ادامه افزود : با کمی دقت در احوال جامعه متوجه می شویم که اگر پیگیری ، تلاش و همت خانواده ها نباشد ، کودکان و نوجوانان ایرانی از نظر دولتها کلا رها شده اند ، رها شده اند به این دلیل که از نظر آموزش تا هزینه های آنچنانی نکنید هیچ اتفاقی برایش نخواهد افتاد ، رها شده اند برای اینکه فقط چند مکان تفریحی برای استفاده سالم کودکان و نوجوانان بدون هزینه کردهای آنچنانی نام ببرید ، رها شده اند چون ، شما چند تا فقط چند تا کتاب مناسب روز نام ببر که در چند سال اخیر منتشر شده باشد . رها شده اند چون بیش از 75 درصد فارغ التحصیلان از مطالبی که در دوران تحصیل آموخته اند چیزی نمی دانند مگر آنان که سرمایه گذاری کرده و در کنار مدارس آموزشهای دیگر دیده اند . و دهها دلیل دیگر در این رابطه باید انحصار را کنار بگذارید ، باید فقط ما هستیم را کنار بگذارید ، باید شرایط را فراهم نمایید که تمامی نوجوانان فرصت این را داشته باشند که خودی نشان دهند ، باید آزمون و خطا نمایید تا بتوانید افرادی که شرایط و استعداد مدیریت را دارند کشف کنید و سپس آنها را تحت آموزش قرار دهید .
در ایران ارگانها و سازمانها و نهادهای بسیاری مثلا برای کودکان و نوجوانان با بودجه های نسبتا خوبی در حال فعالیت هستند،لیکن خروجی ها نشان می دهد که چه کار می کنند .
دکتر بقایی با اشاره به تجربیات همه افراد در این زمینه گفت : ببینید این خیلی طبیعی است ، وقتی شما یک جایی سرمایه گذاری می کنید انتظار دارید که سود آن را ببینید ، یا حداقل کیفیت محصول خروجی برایتان اهمیت دارد . و برای دیدن نتایج خروجی این همه آموزش و سرمایه گذاری فقط باید کمی وقت بگذارید و در بازار کار و دانشگاهها بچرخید و در بین جوانان زندگی کنید .
حدود سال 1375 که اواخر دوران دبیرستان بودم، رشته ام فنی بود و من عاشق پژوهش بودم و علوم انسانی ، خوب درسم آنقدرها خوب نبود ولی هدفی داشتم و برای هدفم تلاش کردم، آن روزها برای مرکزی در ارشاد در پژوهشی همکاری می کرذم راجع به همین موضوع جوانان " البته راجع به فرار مغزها بود " خوب خروجی تحقیق مشخص شد و . . .
بعدها برای نیروی انتظامی و صداوسیما بین سالهای 1378 الی 1384 در مجموعه تحقیقاتی با موضوع بچه های خیابانی همکاری داشتم به طوری که با ایشان زندگی کردیم و این تحقیق فوق العاده بود.و این موضوعات باعث شد که من راجع به این استعدادهای فراموش شده ، استعدادهای گم شده و یا سرمایه های پنهان جامعه کنجکاو شوم و نتیجه گزارش نوشتنها و پیگیریها این شد که در سازمان جهانی مدیران آینده از طرحهای ما استقبال کردند .
و من در سکوتی تلخ از اساتیدم سپاسگزاری کردم .علی رغم اینکه تلاشم را می کنم و خواهم کرد لیکن می دانم در شرایط کنونی ایران عزیزمان که اکثر کارها در دست ارگانهای خاص و افراد ویژه تعریف شده است . کار کردن در این موضوع فوق العاده سخت است . و هر چند با حمایت اساتیدم تمام سعی خود را خواهم کرد ولی می دانم که اولین چیزی که برای افرادی که می خواهند کار کنند مهم است در مرحله اول بودجه است .خوب بودجه که آمد دنبال سهم تلاش خواهند بود و بعد از تقسیم آن به دنبال این خواهند بود که چرا آن یکی کمی بیشتر یا کمتر گرفته است و چرا باید این این کار را بکند و آن کار دگر را .
و این می شود که یاد بزرگی می افتم که می گفت :" شما کار خودت را انجام بده بدون توقع کمک از دیگران "
و من کار خودم را به عشق آینده روشن برای تک تک کودکان و نوجوانان ایران عزیز انجام می دهم ، و از کنار پوزخند کارشناسانی که به خاطر طرحهایی که فقط می نویسند پاداش آنچنانی می گیرند ، رد می شوم .
و دلم به عشق خدا خوش است و بس .
