خیام ،خیام است و ما هیچ

پایگاه خبری آوای رودکوف
«جهانگیرایزدپناه»:در میان چند شعری که هر از گاهی برحسب ندائی که از دل برمیخواست سروده بودم این دوبیت :

به دلم می نشست زیرا هم وصف حالمان بود وهم بنظرم زیبا وبا قافیه می نمود.وگاهگاهی آنها را زمزمه میکردم . چندی پیش در نوشته ای یک رباعی از خیام خواندم :

گرچه از نظر مفهومی در یک راستا بودند اما رباعی خیام چنا ن زیبا وبا عظمت بود که سروده خودم ناچیز نمود ورنگ باخت.

نتیجه اینکه:
ا— بنا به گفته معروف هرچه بیشتر بخوانیم وبدانیم پی میبریم که هنوز هیچی نمیدانیم وباید طی طریق کنیم . 2—به دانسته ونوشته های خود بسنده نکرده ومغرور ویا مایوس نشویم بلکه درکسب فیض و ارتقای آنها بکوشیم3—بسی میآیند و میروند و در زمان خودشان شهرت واعتباری گذرا و نا راستین بدست می آورند که بلندای آن حداکثر به مقیاس عمرشان است.

فرق است بین این ارج واعتبار زود گذر با راز ماندگاری واعتبار جهانی اندیشمندانی نظیر عمر خیام ،حافظ ، مولانا و....که در زمانه خویش نه دنیا به کام ومرادشان بود ونه مکنت وزر وزیوری در بساطشان . عمق اندیشه وذوق خارق العاده شان بودکه آوازه شان ایران وجهان را تسخیر کرد .

کو نام ونشان از سلاطین وحاکمان هم عصرشان؟