دو پیشنهاد یک جوان به راهبر منطقه ای بنیاد علوی در شهرستان لنده :
...بعضی از مدیران شهرستانی و استانی با مسئولیت گریزی و بهانه های بدون منطق خود و نبود نقشه راه سد بزرگی از موانع توسعه را رقم زده اند ...
پایگاه خبری آوای رودکوف-سید غفار فتحی طی یاداشت خطاب به نماینده بنیاد مستضعفان در لنده نوشت:
راهبر منطقه ای بنیاد علوی در شهرستان لنده جناب آقای جعفری
سلام علیکم :
آن گونه که مستحضرید از بایسته های نظام مردم سالار و مکتبی رسیدگی به حقوق محرومین و پابرهنگان است ، به نحوی که رهبری مهم ترین مساله دستگاه و نظام جمهوری اسلامی را کوشش برای رفع فقر و محرومیت و کمک به اقشار آسیب پذیر عنوان می کند ، پس اگر این نظام دنباله رو مکتب محمدی است باید حل معمای "من لامعاش له لا معاد له" در تمامی پایه ها تبدیل به یک دغدغه و سیاست گذاری میدانی شود ، نزدیک به سه سال هست که شهرستان لنده از استان کهگیلویه و بویراحمد پس از قلعه گنج کرمان رسماً بعنوان دومین شهرستان پایلوت محرومیت زدایی در کشور انتخاب شده است ، ضمن تقدیر از استقرار و اقدامات صورت گرفته از جانب بنیاد علوی اما عملکرد این نهاد در طی این چند سال آن گونه که انتظار می رفت قصیده سرایی نکرده است ، اولین دلیل این است که چشم انداز و رسالت بنیاد در حوزه های مختلف محرومیت زدایی سردرگم و پر از ابهام بوده و چشم اندازی موزون طراحی نشد ، دوماً بعضی از مدیران شهرستانی و استانی با مسئولیت گریزی و بهانه های بدون منطق خود و نبود نقشه راه سد بزرگی از موانع توسعه را رقم زده اند ،
بگذریم...
ضرب المثلی هست که می گوید به جای این که به نیازمند ماهی بدهی ماهیگیری را یادش بدهید اما در مقابل مطلبی هم هست که اشاره می کند لایه هایی از مردم بیچاره ، نیازمند ، گرفتار ، دردمند ، بیمار ، زندانی ، در شرف ازدواج و .... ، خویشتن دار هستند که نه زبان طرح خواسته ها و دردهای خود را دارند و نه احوالات جسمانی مناسبی دارند که از آن سو به تکاپو بپردازند و گره از مشکلات خود بگشایند ، شواهد حاکی از آن است که با در نظر گرفتن کمک هایی موردی ، اما اسب زین کرده بنیاد برای کمک به فقراء سواری ندارد و نیازمندان واقعی دل شکسته از بنیاد علوی رانده می شوند و هیچ ساز و کاری در طی این چند سال برای این موارد اندیشیده نشده است ، گاهاً افرادی که درخواست کمک می کنند آن ها نیز شبیه کتاب اطلس شوریده آیین رند چندش آور خوانده می شوند که جای بسی تاسف و تالم و هرچه زودتر می بایست برای این موارد راهکارهایی جدی اندیشیده شود ، پیشنهاد حقیر این است :
۱-هرچه سریع تر خیریه ای در این راستا زیر نظر بنیاد و با نظارت مسئولین متولی و یک تیم محقق قوی برای سنجش و تحقیق تشکیل شود.
۲- خیران ، خیریه ها و سمن ها یا NGO های فعال شهرستان را در چارچوب اهداف ، اساسنامه و آیین نامه های سازمانی با بهره گیری از نقش موثر و قابلیت هایشان را دعوت به اشتراک سه برابری با بنیاد کنید ، به فرض اگر یک سمن مبلغ ۵۰ میلیون آورده داشته باشد بنیاد سه برابر این مبلغ یعنی ۱۵۰ میلیون را اضافه کند.
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان "آوای رودکوف" است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان "آوای رودکوف" می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
سلام علیکم :
آن گونه که مستحضرید از بایسته های نظام مردم سالار و مکتبی رسیدگی به حقوق محرومین و پابرهنگان است ، به نحوی که رهبری مهم ترین مساله دستگاه و نظام جمهوری اسلامی را کوشش برای رفع فقر و محرومیت و کمک به اقشار آسیب پذیر عنوان می کند ، پس اگر این نظام دنباله رو مکتب محمدی است باید حل معمای "من لامعاش له لا معاد له" در تمامی پایه ها تبدیل به یک دغدغه و سیاست گذاری میدانی شود ، نزدیک به سه سال هست که شهرستان لنده از استان کهگیلویه و بویراحمد پس از قلعه گنج کرمان رسماً بعنوان دومین شهرستان پایلوت محرومیت زدایی در کشور انتخاب شده است ، ضمن تقدیر از استقرار و اقدامات صورت گرفته از جانب بنیاد علوی اما عملکرد این نهاد در طی این چند سال آن گونه که انتظار می رفت قصیده سرایی نکرده است ، اولین دلیل این است که چشم انداز و رسالت بنیاد در حوزه های مختلف محرومیت زدایی سردرگم و پر از ابهام بوده و چشم اندازی موزون طراحی نشد ، دوماً بعضی از مدیران شهرستانی و استانی با مسئولیت گریزی و بهانه های بدون منطق خود و نبود نقشه راه سد بزرگی از موانع توسعه را رقم زده اند ،
بگذریم...
ضرب المثلی هست که می گوید به جای این که به نیازمند ماهی بدهی ماهیگیری را یادش بدهید اما در مقابل مطلبی هم هست که اشاره می کند لایه هایی از مردم بیچاره ، نیازمند ، گرفتار ، دردمند ، بیمار ، زندانی ، در شرف ازدواج و .... ، خویشتن دار هستند که نه زبان طرح خواسته ها و دردهای خود را دارند و نه احوالات جسمانی مناسبی دارند که از آن سو به تکاپو بپردازند و گره از مشکلات خود بگشایند ، شواهد حاکی از آن است که با در نظر گرفتن کمک هایی موردی ، اما اسب زین کرده بنیاد برای کمک به فقراء سواری ندارد و نیازمندان واقعی دل شکسته از بنیاد علوی رانده می شوند و هیچ ساز و کاری در طی این چند سال برای این موارد اندیشیده نشده است ، گاهاً افرادی که درخواست کمک می کنند آن ها نیز شبیه کتاب اطلس شوریده آیین رند چندش آور خوانده می شوند که جای بسی تاسف و تالم و هرچه زودتر می بایست برای این موارد راهکارهایی جدی اندیشیده شود ، پیشنهاد حقیر این است :
۱-هرچه سریع تر خیریه ای در این راستا زیر نظر بنیاد و با نظارت مسئولین متولی و یک تیم محقق قوی برای سنجش و تحقیق تشکیل شود.
۲- خیران ، خیریه ها و سمن ها یا NGO های فعال شهرستان را در چارچوب اهداف ، اساسنامه و آیین نامه های سازمانی با بهره گیری از نقش موثر و قابلیت هایشان را دعوت به اشتراک سه برابری با بنیاد کنید ، به فرض اگر یک سمن مبلغ ۵۰ میلیون آورده داشته باشد بنیاد سه برابر این مبلغ یعنی ۱۵۰ میلیون را اضافه کند.
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان "آوای رودکوف" است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان "آوای رودکوف" می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
نظرات بینندگان
عکس روز
