به گزارش آوای دنا ؛ "محمد بهمن بیگی " نویسنده ایرانی و بنیانگذار آموزش عشایری در ایران در سال 1298 در ایل قشقایی در فیروزآباد استان فارس دیده به جهان گشود. وی تحصیلات خود را در دوره کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران به پایان رساند.
"بهمن بیگی" در راستای سیاستهای دولت وقت در زمینه حمایت از اصل چهار ترومن، کوشش خود را جهت برپایی مدرسه سیار برای بچههای ایل آغاز کرد. وی در زمینه تصویب برنامه سواد آموزی عشایر موفق شد.
بهمن بیگی توانست با جلب دختران عشایری به مدرسههای سیار، نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیان نهد و به سبب کوششهای پیگیر در زمینه سوادآموزی هزاران کودک ترک،لر، کرد، بلوچ و ترکمن، جایزه سواد آموزی سازمان یونسکو را دریافت کرد.
پدر بهمن بیگی را در راستای سیاست تضعیف عشایر به تبعید در تهران محکوم کردند و شش ماه پس از آن مادرش را نیز به گناه فراهم کردن آذوقه برای عشایر مخالف دولت، به تبعید گاه همسرش فرستادند. وی همراه مادرش به تهران آمد و در مدرسه علمیه تهران به تحصیل پرداخت.
بهمنبیگی پس از اتمام دوران دبیرستان، رشته کارشناسی حقوق را درسال 1321 به پایان رساند و قبل از آغاز همکاری با اصل چهار ترومن در سالهای پایانی دهه بیست شمسی با معرفی یکی از سران ایل قشقایی به آمریکا رفت و پس از مدت بسیار کوتاهی به وطن بازگشت.
بهمن بیگی به دلیل دوام نیاوردن درکارهای اداری به ایل بازگشت و به عنوان منشی و مترجم خوانین ایل قشقایی فعالیت کرد.
وی علاوه بر تاثیر گذاری در نهادی شدن آموزش در عشایر با حمایت اصل چهار ترومن و پشتیبانی دکتر فاطمی، دانشسرای تربیت معلم عشایری را بنیان نهاد.
از آثار بهمن بیگی کتابهای "عرف و عادت در عشایر فارس"، "بخارای من، ایل من"، اگر قره قاچ نبود"، به اجاقت قسم"، "طلای شهامت"است.
"بزرگ علوی"، "سیمین دانشور" و عبدالحسین زرین کوب"، اظهار نظرهایی درباره کتابهای بهمنبیگی کردند و لیکن مدیر برنامه اصل چهار ترومن درگزارش خود عنوان کرد: به بهمنبیگی نه به خاطر خانوادهاش بلکه به دلیل تواناییهاییهایش احترام میگذارم.
منبع/باشگاه خبرنگاران