فغانی، ترامپ و مسئولیتی فراتر از داوری
پایگاه خبری آوای رودکوف:دیدار علیرضا فغانی با دونالد ترامپ، اگرچه در چارچوب یک رویداد ورزشی رخ داد، اما بازتاب آن فراتر از مستطیل سبز رفت و به میدان غرور ملی کشید. جامعه ایرانی، هنوز داغدار عزیزانی‌ست که به فرمان دولت ترامپ، بی‌دفاع و بی‌گناه ترور شدند؛ از شهیدان فرماندهی تا دانشمندان و مردم عادی.
در چنین شرایطی، چهره‌ای چون فغانی، فارغ از موقعیت داوری، نماینده احساسات و کرامت ملی ماست؛ شخصیتی که هر رفتار، نگاه، و حتی سکوتش، در قاب دوربین‌ها معنایی فراتر از قواعد معمول ورزش می‌یابد.
هیچ کس انتظار نداشت او رفتاری تند یا مغایر قواعد حرفه‌ایِ داوری نشان دهد، اما حداقل انتظار جامعه تنها «اندکی حزن»، متانت و پرهیز از تقلید ژست‌های پیروزمندانه رئیس‌جمهور آمریکا بود. کافی بود با وقار بایستد؛ نه نشانه‌ای از همدلی، نه لبخندی پررنگ بر لب‌ها؛ چرا که همین مقدار صیانت از حرمت خون شهیدان و عزت ملت ایران بود.
مرز رفتار حرفه‌ای در عرصه بین‌المللی مهم است، اما فراموش نکنیم که گاه حتی یک نگاه، یا کوتاه‌ترین ژست، حامل بار سنگین پیامی برای جهانیان خواهد بود: پیامِ احترام یا بی‌توجهی به عظمت خون‌های ناروا ریخته‌شده.
برخورد با ترامپ و اشخاص مشابه، آزمون ساده‌ای نیست؛ اما انتظار این ملت، حتی اگر بیان نشود، روشن است: متانت، وقار و توجه به مکانت درد مشترک.
هر لبخند، هر دست دادن و هر ژست، بخشی از حافظه تاریخی یک ملت می‌شود. پس اگر سکوت کردیم، دست‌کم با ادب و سربلندی سکوت کنیم…
این احترام، فقط تقابل با یک دشمن نبود؛ صحنه‌ای برای نگین‌کردن عزت وطن بود.
