پایگاه خبری آوای رودکوف :به نام یاد و خاطره بانوی فداکار، شهیده دکتر زهره رسولی، که جان شیرین خویش را در راه خدمت و انسانیت نثار کرد. او پزشکی بود که هیچ حادثهای نتوانست عزم و وفاداری او نسبت به بیماران و مردم را خاموش سازد. حدیث ایثار و شرافتش نه تنها در دل خانواده و دوستان، که در ذهن هر انسان مسئولیتشناسی برای همیشه جاودانه خواهد ماند. یادش گرامی و راه پرفروغش، الهامبخش آیندگان باد.
دکتر زهره رسولی، متخصص دلسوز زنان و زایمان، به همراه همسر فداکارش مهندس بهنام قاسمیان و نوزاد دوماههشان رایان قاسمیان، در پی حملات مرگبار روز یکشنبه اسرائیل به مناطق مسکونی تهران به شهادت رسیدند؛ خانوادهای کوچک اما بزرگمنش که قربانی حادثهای تلخ و ضدانسانی شدند تا نامشان با ایثار، مظلومیت و مقاومت در تاریخ این سرزمین برای همیشه ثبت شود.
در این حادثه جانسوز، کیان رسولی، فرزند دیگر این خانواده، نیز دچار ۵۰ درصد سوختگی شد و اکنون تحت درمان قرار دارد. این فاجعه بار دیگر عمق رنج و ایثار خانوادههایی را به تصویر میکشد که تنها به جرم زندگی و عشقورزی، در آتش ستم پرپر میشوند.
به یاد شهیده دکتر زهره رسولی
غزل: زهرهی آتشنشین
سراینده: دکتر حجت بقایی
به شوق مهر، دل از جان شُد جدا، رفتی
میان شعلهها آرام، تا خدا رفتی
در آن دمِ خطر، فکرِ مریضها بودی
نگفتی آه، که در سوز و ماجرا رفتی
نه جان، نه تن، که امیدی برای مردم بود
تو با نسیمِ شرافت، به دلصَفا رفتی
نخُفتی از غمِ درد و نیازِ دردمند
به راهِ عشق، تو ای بانوی وفا! رفتی
به جای ناله، پیامِ وظیفه کردی فاش
به آتش از پی ایمان و اقتدا رفتی
ز خاک تا به فلک، نام تو شد پُرآواز
تو ای شکوهِ شهادت، چنین چرا رفتی؟
در آسمانِ بلندت، ستاره کم نَباشد
که با دلی چو سپهر، تو پیش خدا رفتی
 							روحش شاد.