پایگاه خبری آوای رودکوف :به نام یاد و خاطره بانوی فداکار، شهیده دکتر زهره رسولی، که جان شیرین خویش را در راه خدمت و انسانیت نثار کرد. او پزشکی بود که هیچ حادثهای نتوانست عزم و وفاداری او نسبت به بیماران و مردم را خاموش سازد. حدیث ایثار و شرافتش نه تنها در دل خانواده و دوستان، که در ذهن هر انسان مسئولیتشناسی برای همیشه جاودانه خواهد ماند. یادش گرامی و راه پرفروغش، الهامبخش آیندگان باد.
دکتر زهره رسولی، متخصص دلسوز زنان و زایمان، به همراه همسر فداکارش مهندس بهنام قاسمیان و نوزاد دوماههشان رایان قاسمیان، در پی حملات مرگبار روز یکشنبه اسرائیل به مناطق مسکونی تهران به شهادت رسیدند؛ خانوادهای کوچک اما بزرگمنش که قربانی حادثهای تلخ و ضدانسانی شدند تا نامشان با ایثار، مظلومیت و مقاومت در تاریخ این سرزمین برای همیشه ثبت شود.
در این حادثه جانسوز، کیان رسولی، فرزند دیگر این خانواده، نیز دچار ۵۰ درصد سوختگی شد و اکنون تحت درمان قرار دارد. این فاجعه بار دیگر عمق رنج و ایثار خانوادههایی را به تصویر میکشد که تنها به جرم زندگی و عشقورزی، در آتش ستم پرپر میشوند.
به یاد شهیده دکتر زهره رسولی
غزل: زهرهی آتشنشین
سراینده: دکتر حجت بقایی
به شوق مهر، دل از جان شُد جدا، رفتی
میان شعلهها آرام، تا خدا رفتی
در آن دمِ خطر، فکرِ مریضها بودی
نگفتی آه، که در سوز و ماجرا رفتی
نه جان، نه تن، که امیدی برای مردم بود
تو با نسیمِ شرافت، به دلصَفا رفتی
نخُفتی از غمِ درد و نیازِ دردمند
به راهِ عشق، تو ای بانوی وفا! رفتی
به جای ناله، پیامِ وظیفه کردی فاش
به آتش از پی ایمان و اقتدا رفتی
ز خاک تا به فلک، نام تو شد پُرآواز
تو ای شکوهِ شهادت، چنین چرا رفتی؟
در آسمانِ بلندت، ستاره کم نَباشد
که با دلی چو سپهر، تو پیش خدا رفتی