دادخواهی عشایر کوه سفید: جاده‌ای که در چند قدمی تکمیل، رها شده است | فیلم
آوای رودکوف:کوه سفید لنده، بلند قامت و باوقار، سال‌هاست شاهد رنج و صبوری فرزندان عشایرش است. کوچ‌روهایی که با گله‌ها، خانواده‌ها و امیدهایشان از فراز و نشیب‌های طبیعت عبور می‌کنند؛ طبیعتی که هم خانه‌شان است و هم دشمن طاقت‌فرسای‌شان.
چند سال پیش، به همت و پیگیری‌ها، جاده عشایری از «مونه» تا نزدیکی «مور‌بید» احداث شد؛ جاده‌ای که برای عشایر این منطقه به معنای نجات جان، صرفه‌جویی در زمان، کاهش خطرات و حفظ کرامت انسانی است. اما امروز، این جاده درست در چند قدمی تکمیل، متوقف مانده است. تنها چهار تا پنج کیلومتر ـ مسافتی که شاید در ذهن مدیران «عدد» کوچکی باشد ـ اما برای عشایر این خطه، فاصله‌ای میان امید و یأس است.
وقتی مادران عشایری با دستان پینه‌بسته کودکانشان را از میان مسیرهای سنگلاخی عبور می‌دهند، وقتی بیماران در دل شب و سرمای کوه گرفتار می‌شوند و وقتی صدای زنگوله گوسفندان به جای نوید آرامش، حکایت از یک راهی سخت و بی‌پایان دارد، آن‌وقت این چهار کیلومتر دیگر نه یک «عدد»، بلکه بغضی فروخفته بر گلوی مردم می‌شود.
مسئولان محترم؛ تکمیل این پروژه، نه فقط یک کار عمرانی، بلکه پاسخی به سال‌ها ایستادگی و وفاداری این مردمان شریف به خاک و نظام است. جاده کوه سفید را تا پایان ادامه دهید، پیش از آن‌که خاکستر بی‌تفاوتی، امید عشایر را بپوشاند.
یادداشت حاضر، نگاهی تحلیلی و از سر دلسوزی از سوی پایگاه خبری «آوای رودکوف» است؛ فریادی که می‌خواهد شنیده شود.با تشکر از کلیپ ارسالی حاج سید عنایت الله میری
