آوای رودکوف: گل پامچال، علاوه بر زیبایی چشمنواز و حضور دلانگیزش در بهار، یک گنجینه طبیعی از ترکیبات دارویی است که از دیرباز در طب سنتی برای درمان بیماریهایی همچون سنگ کلیه، برونشیت، رماتیسم، سردرد، سیاهسرفه و حتی اختلالات عصبی کاربرد داشته است. این گیاه که گل، برگ و ریشهاش هر یک خواص خاص خود را دارند، امروز هم با ترکیب دانش گیاهی سنتی و تحقیقات علمی، جایگاهی ویژه در درمانهای مکمل یافته است. در ادامه با روشهای استفاده و خواص شگفتانگیز گل پامچال آشنا میشوید.
تهیه دمنوش برای درمان سنگ کلیه:
برای تهیه این دمنوش، ۲۰ گرم ریشه و گل پامچال را در نیم لیتر آب ریخته و به مدت ۲۰ دقیقه خیسانده، سپس روی حرارت ملایم بگذارید تا بجوشد. پس از ۵ دقیقه جوشیدن، ۱۰ دقیقه دم کنید. روزانه ۵ فنجان از این دمنوش، هر دو ساعت یک فنجان، میل شود.
گل پامچال یکی از گلهای زیبا و بهاری است که از اواخر اسفند تا اردیبهشت گلدهی دارد. این گیاه علاوه بر جنبه زینتی، خواص درمانی فراوانی نیز دارد. گل، برگ و ریشه آن بخشهای دارویی محسوب میشوند و از برگ و گل آن میتوان چای و دمنوش تهیه کرد.
ریشه پامچال حاوی ساپونینها، گلیکوزیدها و روغن فرار است و اغلب به همراه گیاهانی مانند رازیانه و آنیسون در ترکیب چایهای گیاهی استفاده میشود. همچنین مشتقات اسید سالیسیلیک موجود در این گیاه خاصیت ضدالتهابی دارد.
روغن این گیاه از غنیترین منابع اسید چرب غیراشباع گاما-لینولنیک اسید (GLA) است و حدود ۸ تا ۱۰ درصد GLA دارد. با افزایش سن، ابتلا به بیماریهایی مانند آرتریت، دیابت و یا سبک زندگی نامناسب (استرس، سیگار، الکل و…)، سنتز GLA در بدن کاهش یافته و دریافت آن از رژیم غذایی یا مکملها ضروری میشود.
هرچند روغن گل پامچال گرانقیمت است، اما به دلیل دارا بودن اسید لینولئیک و گاما-لینولنیک اسید، در درمان بسیاری از اختلالات اثر چشمگیر دارد.
نگارش: مهندس امیرمسعود طایفه سلطانخانی
سرویس کشاورزی و گیاهان دارویی آوای رودکوف را اینجا ببینید.