پایگاه خبری آوای رودکوف:سید مجید بایگانی ؛پژوهشگر حوزه فرهنگ و آموزش عالی در سلسه یاداشتهای خود با عنوان "بی فرهنگی خودمانی" نوشت:امروزه صله رحم در میان ضیافت های بزرگ کم رنگ شده است.
رفتارها انسانها تأثيرات منفی يا مثبتی را در اجتماعی كه در آن زندگی میكند به جای می گذارد.
دیدار ، عیادت و بازدیدبستگان از اعمال با برکت و بسیار مهمی است که واجب است زمانی از اوقات روزانه خود را برای دیدار و عیادت پدرو مادر، خواهر و برادر و دیر بستگان و دوستان انجام دهیم و با این کار از لحاظ معنوی خود را در کنار آنها قرار دهیم و به آنها حس امنیت در جمع خانوادگی را انتقال دهیم.
هنگامی که صله رحم برقرار باشد و افراد خانواده ها با یکدیگر ارتباط داشته باشند مشکلات و مسائل خانواده ها در جریان همین دید و بازدیدها مطرح می شود و قسمت اعظم آنها نیز با همکاری و تشریک مساعی هم برطرف می شود چنانکه یکی از دلایل سفارش ائمه به ایجاد صلحه رحم در خانوادها، حل مشکلات آنها بوده است.
امروزه می بینیم صله رحم در میان میهمان هایی که در آنها فقط اسراف به چشم می خورد در حال کم رنگ شدن می باشد چون در این بین خانواده ها حس در کنا رهم بودن و اختلاط و معاشرت با هم را از دست می دهند و نمایشی جالب و حیرات انگیز از خودنمایی ها در زمینه غذایی و ... دیده می شود.
هنگامی که کسی به میهمانی دیگری می رود خانم خانه از چند روز قبل درگیر آماده کردن مواد غذایی می باشد و درست کردن چند نمونه غذا و دسرهای متفاوت و رنگین کردن سفره بیشتر برای خود نمایی و باکلاس جلوه دان می باشد وگرنه با یک نمونه غذا هم می شود ارتباط صمیمی را برقرار کرد، چرا که همین ضیافت های آنچنانی سایه صمیمیت و همهربانی و معاشرت ساده را تحت شعاع خود قرار داده و رفتارها را تصنعی تر می کند.
خانم خانه بیشتر در آشپزخانه هست تا در کنار دیگران چون آماده کردن چند نمونه غذا همزمان، وقت یادی را می طلبد و نگرانی های خانم ها که مبادا غذایی خراب شود دلهره و استرسی را برای آنها ایجاد می کند.
ایجاد روحیه تجمل گرایی در میهمانی ها آن سادگی و صمیمت های سفره ایرانی را از یاد بزرگترها برده و برخی در دل خود آرزوی آن را دارند که ای کاش در یک میهمانی سفره ساده ای را از نزدیک ببینیم. جالب اینجاست که دوست داریم سادگی را ببینیم و نمی خواهیم از خود شروع کنیم.
هر چه میهمانی ها بزرگتر و ضیافت ها با صرف هزینه بیشتر باشد دلها از هم دورتر می شود و حس اینکه امروز من که به مهمانی دوستم رفتم و او بهترین پذیرایی و چند مدل غذا و میوه های گران برایم آماده کرده است ناخوداگاه ذهنم درگیر این قضیه خواهد شد که من هم باید برای او چنین مهمانی را ترتیب بدهم.
شاید کسی وضع مالی خوبی نداشته باشد و خود را ناچار می بیند که باید جبران کند.
اسراف هایی که بر سر سفره یک نفر از ما در یک میهمانی انجام می شود و غذاهایی که دور ریخته می شود غذای چند وعده چندین خانواده فقیر را تشکیل می دهد. ولی سطل های زباله ما پس از میهمانی ها آنچنان از اسراف ها لبریز می شود که گاهی اوقات خود سطل زباله از این همه اسراف خل می شود و ما انسانها نه!!!!!
امروزه بیشتر خانواده ها مخصوصا بستگان درجه دو و سه، کمتر در شهرهای بزرگ به هم سر می زنند و جویای احوال همدیگر از نزدیک می شوند. زمانی ما به دیدن کسی می رویم که فقط ما را میهمان کند و در میهمان ها در بالا توضیح داده شد که به چه شیوه است.
دنیای ماشینی و روحیه تجمل گرایی و تنوع و سرگرمی های فروان برای جوانان در جمع های دوستانه نیز آنها را از ایجاد ارتباط در جمع بستگان و خانواده ها دور کرده است.
در زمانه ای که اسراف کردن باشد فرهنگ مردم باشد و ارزش افراد بر اساس کیفیت و کمیت پذیرایی ها سنجیده می شود در آینده ای نزدیک شاهد آن خواهیم بود که ارزشها جای خود را به بی ارشها خواهد داد.
وقتی به مسافرت در یک شهری می رویم که چند نفر از بستگان در آن شهر هستند فقط در صورتی به دیدن آنها می رویم که ما را دعوت به ناهار یا شام بکنند و از ما پذیرایی کنند در غیر این صورت به ندرت پیش خواهد آمد که به فکر صله رحم باشیم و بستگان و دوستان خود را پس از مدت ها حاضر به دیدن آنها باشیم.
راهکار:
یک بار که شده از خود شروع کنیم و کمتر به دنبال آن باشیم تا کسی ما را دعوت کند و به دیدنش برویم.
سادگی را در رفتارمان جلوه گر کنیم نه اینکه به دنبال جلوه گری اسرافمان باشیم.
هنگام سفر به دیگر شهرها بستگانمان را دیدار کنیم نه اینکه منتظر دعوتنامه بستگانمان باشیم.
سفره هایمان را با یک نمونه غذا برای بستگانمان آماده کنیم.
چشم و هم چشمی ها را کنار بگذاریم و با چشمان ساده چشمهای هم را پذیرا باشیم.
...کهگیلویه و بویراحمد
عضویت در خبر نامه