”قهرمان بی‌ادعا: حاج علی جرنده، از زندان‌های صدام تا قلب مردم لنده“
پایگاه خبری آوای رودکوف - فتاح بدری:هرگز رشادت‌های جوانان این مرز و بوم از یادها نخواهد رفت. آن هنگام که جامعه اسلامی فریاد “أین الفاطمیون” سر داد، این جوانان بودند که با لبیک، راهی جبهه‌ها شدند تا انتقام حضرت زهرا (س) را بگیرند. وقتی خمینی کبیر ندای “هل مِن ناصرٍ ینصرونی” سر داد، همین جوانان بودند که پاسخ “لبیک” گفتند.
آری، آن جوانان از تمامی لذت‌ها و دلبستگی‌های خود گذشتند، جان بر کف نهاده و شجاعانه به قلب دشمن زدند. برخی شربت شهادت نوشیدند و برخی دیگر، سال‌های عمر خود را در سیاه‌چال‌های رژیم بعثی صدام سپری کردند.
ملت ما آزادی و عزت خود را مدیون خون شهدا، ایثارگری ایثارگران و آزادگان است. به بهانه فرارسیدن ۲۶ مرداد، سالروز آزادی آزادگان سرافراز، این فرصت را مغتنم شمرده، این روز عزیز و ماندگار را به تمامی آزادگان و خانواده‌های معظمشان تبریک و تهنیت عرض می‌کنیم و یاد آزادگانی را گرامی می‌داریم که امروز در میان ما نیستند.
در ادامه، می‌خواهم از شهیدی یاد کنم که سرگذشتی زیبا اما غم‌انگیز داشت: آزاده، رزمنده و جانباز دفاع مقدس، زنده‌یاد حاج علی جرنده. او از جمله رزمندگانی بود که در بیش از ۱۱ عملیات حضور داشت و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۵/۱۰/۷، در عملیات کربلای ۴، در منطقه جنگی شلمچه به اسارت دشمن بعثی درآمد. پس از اعلام مفقودیت وی، تنها کیف و اندکی از وسایل او و یا همرزمانش در گلزار شهدای شهرستان لنده و در جوار شهدا به خاک سپرده شد. اما گویا تقدیر الهی بر آن بود که خانواده، دوستان و بستگان حاج علی بار دیگر چهره نازنین او را زیارت کنند. این‌گونه بود که پس از ۴ سال، ۱۱ ماه و ۱۰ روز اسارت و تحمل رنج‌های فراوان در زندان‌های مخوف عراق، به وطن بازگشت.
آری، حاج علی جرنده، رزمنده بی‌سیم‌چی جنگ تحمیلی، سرانجام پس از سال‌ها تحمل رنج و آلام دوران اسارت، در تاریخ ۱۳۶۹/۶/۶ به آغوش خانواده و دوستان خود بازگشت.
حاج علی اعتقادات ویژه‌ای داشت، به‌ویژه به نماز اول وقت اهمیت فراوانی می‌داد. به حضرت فاطمه زهرا (س) ارادتی خاص داشت و می‌گفت: “کرامت این بی‌بی دو عالم را در سلول‌های رژیم بعث دیدم.”
خدا می‌داند که اکنون که می‌خواهم از حاج علی بنویسم، بغضی گلویم را می‌فشارد و نمی‌توانم ادامه دهم. اما همین را بگویم که علی در اخلاق، علی‌وار بود و همنشینی با او، درس زندگی بود.
حاج علی چنان خوش‌اخلاق، عزیز و مورد احترام بود که در سال ۱۳۸۵، زمانی که برای شرکت در شورای اسلامی شهر لنده ثبت‌نام کرده بود، در روز انتخابات و اخذ رأی در شهرستان حضور نداشت، بلکه در سفر حج و در کنار خانه معبود خود، به عبادت و راز و نیاز با خدا مشغول بود. با این وجود، مردم فهیم و قدرشناس لنده، رأی اول شهرستان را به او اختصاص دادند و آرای او بیش از دو برابر نفر دوم بود.
حاج علی جرنده دو دوره نماینده مردم شهر لنده در شورای اسلامی شهر بود و در هر دو دوره، آرای اول را کسب کرد. وی همچنین یار و یاور فقرا بود، چه در مسائل کاری و اداری و چه از لحاظ مالی و اقتصادی. اما گویا دنیا برای او بسیار کوچک بود و باید گفت: “گلچین روزگار عجب خوش سلیقه است / می‌چیند آن گلی که به عالم نمونه است!”
سرانجام، در کمال ناباوری، در اسفندماه سال ۱۳۸۵ و اندکی پس از بازگشت این آزاده سرافراز به میهن اسلامی، بار دیگر به آرزوی دیرینه خود رسید و در حالی که از شدت جراحات مختلف در بدن رنج می‌برد، اما به زبان نمی‌آورد، در صبحگاه روز دوازدهم اسفندماه سال ۱۳۸۵ به خیل یاران شهید خود پیوست و آسمانی شد و در همان قبر دوران مفقودالاثری دوباره آرام گرفت. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
بسیار صبر بباید تا مادر گیتی چون تو فرزند بزاد
هیچوقت از یاد مردم نرفته و نخواهد رفت
بسیار صبر بباید تا مادر گیتی چو فرزندی تو زاید مرد ....
بسیار صبر بباید تا مادر گیتی چو فرزندی تو زاید مرد ....