جهانگیرایزدپناه:
تا کنون کدام مورخ ما اهداف طرفین جنگ های گجستان ، تنگ تامردای وحوادث سال 41 – 42 و سرکشی خوانین فارس و کهگیلویه و بویراحمد را تجزیه و تحلیل و حلاجی کرده است ؟
پایگاه خبری آوای رودکوف-جهانگیرایزدپناه:همین که در سال های اخیر به شرح و ثبت و ضبط تاریخ و وقایع محلی استان پرداخته می شود ، امر نیکویی است که می بایست مورد استقبال واقع گردد .
اما آن چه که تاریخ نویسی استان ما از آن بی بهره یا کم بهره می باشد ، اینست که در چار چوب تاریخ نویسی سنتی گرفتار و خود را رها نکرده است که به تاریخ نویسی نوین – علمی رهنمون گردد . مورخ یک واقع نگار نیست بلکه وقایع تاریخی را از فیلتر تحلیلی خود می گذراند و به حکایات و وقایع نا منظم و جسته گریخته و درهم برهم نظمی می بخشد و خطوط اصلی و تعیین کننده را به رشته نحریر در می آورد و رابطه علت و معلولی را بیان می کند که بتوان از آن تجربه آموخت ودر زندگی بکار بست . زحماتی که مورخین در جمع آوری حوادث و وقایع متحمل شده اند ارزنده وقابل احترام می باشند وهمچون ماده اولیه و مصالحی است برای قدم گذاشتن در راه تاریخ نویسی علمی و نوین و تحلیلی .
دوستان ضروری است که از تاریخ نگاری سنتی به تاریخ نویسی تحلیلی و مرتبط با شرایط کلی و بررسی وضع زندگی مردم و تاثیر مردم بر حوادث قدم نهند و تلاش شان را در این راه ، رهنمون سازند . این حقیر اگر گاهی درباره حوادث استان مطلبی ناچیز نوشته ام سعی بر جنبه تحلیلی تاریخ استان داشته ام نه چند و چون و گوشه پردازی این یا آن حادثه .
به یکی دو مورد مهم اشاره می کنم ؛ تا کنون کدام مورخ ما اهداف طرفین جنگ های گجستان ، تنگ تامردای وحوادث سال 41 – 42 و سرکشی خوانین فارس و کهگیلویه و بویراحمد را تجزیه و تحلیل و حلاجی کرده است ؟
اهداف دولت و شرایط جامعه و جهان در نبرد گجستان و تنگ تامرادی و غائله جنوب چه بود و چرا دولت حمله را آغاز کرد ؟
چه اهداف کلی در این حمله ها داشت ؟ و واقعا اگر دولت در این حملات شکست نمی خورد چه نتایج مثبت یا منفی داشت ؟ آیا راه تعامل و گفت و گو وجود نداشت و تعامل و گفت و گو بهتر نبود تا کشتار دولتی ها وخشونت متقابل آنها ؟
استان ما در طول تاریخ به چه علت بیشتر راه اسلحه و مقابله مسلحانه را در پیش گرفته است و از گفتمان و تعامل همانند دیگر مناطق استفاده نکرده است ؟ این یک ضعف بزرگ نیست ؟ علت آن چیست ؟ اهداف مدافعان وجنگجویان ما که شجاعت شان واقعا مورد تحسین است چه بوده ؟
آیا شجاعت ومبارزه دلاوران ما با درایت وعقلانیت آمیخته بوده؟ و آیا این دلاوری ها منافع مردم را در بر داشته است ؟ چرا همانند دیگر استانها به شق تعامل با دولت و بهره برداری از امکانات دولتی نمی اندیشیدند ؟ این حمله ها منافع و اهداف کدام قشر از استان ما را در بر داشت ؟ از همه مهم تر این درگیری ها چه تاثیری در توسعه و پیشرفت زندگی مردم و استان مان داشته اند ؟
حکم و نظر تاریخی باید بر مبنای تجزیه و تحلیل استدلالی باشد و تجزیه و تحلیل استدلالی امر مهم و اساسی در تاریخ نگاری نوین است و هر متنی از تاریخ را باید در بستر زمانی و مکانی خودش بررسی و تجزیه و تحلیل کرد نه جدا از چارچوب زمانی و مکانی .
ویل دورانت : تاریخ هنر است ،چون از مطالب آشفته و در هم ، نظم با معنایی می بخشد . آیا مورخین ما توانسته اند نظم معین و با معنا و بیانی تجربه آموز از این حوادث و تاثیر مثبت یا منفی آن ها در عمران و آبادی استان ، ارائه دهند ؟
گرچه مورخ باید موضعی واقع بینانه داشته وفارغ از تعصب ویکسویه نگری باشد اما باید پیام سازنده خود را به مردمش اعلان دارد .مورخین ما چه پیامی مبنی برلزوم گسترش فرهنگ گفتگو وتعامل مردم ما برای طرح خواسته های خود داشته اند ؟
آیا در طول تاریخ این عدم تعامل وگفتگو وتوسل به اقدام مسلحانه پاشنه آشیل ما نبوده است؟ آیا این عدم بردباری و تعامل وتوسل به خشونت واسلحه در رفتار وکردار بین قبایل وطوایف خودمان هم سرایت نکرده است ؟
محیط جغرافیایی وزندگی عشیره ای وروستایی و عدم رشد صنعت وشهر نشینی به چه میزان در فرهنگ ورفتار ما تاثیر گذار است ؟ گرچه این امر یک وظیفه همگانی است اما مورخین ما در خلال آثارشان به چه میزان این نکات را به مردم خود منتقل کرده اند؟
در پایان این نکته را هم بیان کنم که نمی خواهم خشونت ، بی سوادی ، بی نجابتی و فساد و رفتار نادرست ماموران دولتی و نظامی را نادیده بگیرم . زیرا جامعه ایران در طول حیات خود معمول دچار آفت ومصیبت دیکتاتوری وعدم توسل به تعامل گرفتار بوده است.
نظرات بینندگان
عکس روز
