به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آوای رودکوف از یاسوج ؛روز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) که از غم و اندوه لبریز بود، شهر یاسوج شاهد شور و حماسهای دیگر شد. جمعیتی انبوه از هر قشر و سنوسالی، از کودکانی با چشمان معصوم تا پیرانی با محاسن سپید، در کنار جوانانی پرشور، دل به مسیر عشق سپرده بودند. همه آمده بودند تا با گامهای استوار، یاد و خاطره شهدای گمنام را زنده نگه دارند.
آسمان نیز با مردم همراه بود؛ بالگردها از بالا گلهای سرخ میپاشیدند، گویی پیامآوران آسمانی برای استقبال از این عزیزان بودند. شهدایی که در عملیاتهای والفجر و کربلای ۵ حضور داشتند و امروز، پس از سالها انتظار، با پیکرهایی که هیچگاه به ۳۰ سالگی نرسید، به دیارشان بازگشته بودند. گمنام اما آشنا؛ آشنا به دلهایی که برایشان میتپید.
در مسیر، موکبهای صلواتی با دستانی گشاده از مردم پذیرایی میکردند. چای داغ، آش رشته، شیر و ساندویچ ساده اما لبریز از محبت، دلهای خسته را آرام میکرد. مداحیها فضا را پر کرده بود؛ اشعاری از مظلومیت حضرت زهرا (س)، ایثار شهیدان، و دعوت به مقاومت طنینانداز بود. مردم با اشک و فریاد، شعارهایی همچون "لبیک یا خامنهای" و "مرگ بر رژیم کودککش اسرائیل" سر میدادند و گویی صدایشان به گوش آسمان میرسید.
مسیر از امامزاده عبدالله تا شاه مختار با قدمهای استوار طی شد. هر گام، یادآور رشادتهای شهیدانی بود که جانشان را برای ایمان و میهن فدا کرده بودند. نماز جماعت، در کنار پیکرهای پاک شهدا و به امامت امام جمعه یاسوج برگزار شد. این نماز، نقطه اوج همدلی و بندگی بود؛ صفوفی منظم که در زیر سایهسار معنویت شهیدان شکل گرفته بود.
در نهایت، شهدای گمنام به مکانهای مختلفی برای وداع و تشییع منتقل شدند؛ از چیتاپ گرفته تا دانشگاه مهارت و پزشکی قانونی استان. هر کجا که پیکرهای این شهیدان حضور یافت، فضایی آکنده از احترام و افتخار ایجاد شد.
این روز، یادآور ایثار بیپایان جوانانی بود که در اوج آرزوهایشان، به جای دنیا، آخرت را انتخاب کردند. شهدای گمنام، با همان سکوت همیشگیشان، گویی با ما سخن میگفتند: راه ما راه نور است، ادامهاش دهید.