یاداشت به قلم محمد طلا سیاهی:
بسی استانداران و فرمانداران و بخشداران واز همه مهمتر نمایندگانی آمدند و رفتند دردی که دوا نشد هیچ رنجمان بیشتر شد وزخممان کهنه تر....
پایگاه خبری آوای رودکوف-محمد طلا سیاهی:روستای دم تنگ عروه یکی از محرومترین روستاهای شهرستان لنده است که علی رغم اینکه در تمام عرصه های سیاسی فرهنگی اجتماعی و اقتصادی برای دفاع از ارزش های نظام مقدس جمهوری اسلامی و آرمان های امام راحل از جان مایه گذاشته اند اما هنوز در عمق محرومیتی که از رژیم منحوس پهلوی نصیبش شده بود به سر می برد.
امروز ایثارگرانی که از این روستا برای دفاع از ایده وعقیده و آرمان خود راهی نبرد حق علیه باطل شدند تا از وطن خود دفاع کنند و شاهد شکوفایی ایران اسلامی وزادگاه پدری خود باشند پاسخی قانع کننده برای فرزندان خود ونسل جوان روستا ندارند به راستی اگر معیار تخصیص اعتبارات توجه به محرومیت نیست چه چیز دیگری ملاک است.
از ابتدای انقلاب اسلامی که من وهمشاگردی هایم رنج سفر ومحرومیت بی آبی وفقدان جاده مناسب راشاهد بودیم آنروز که روستای پرجمعیتی با ۷۰خانوار راشاهد بودیم تا به امروز که به دلیل شدت محرومیت کمتر از ۲۰خانوار در این روستا ساکنند هیچ تغییر صورت نگرفته یاد دارم حضور نماینده های ادوار مختلف در این روستا را قبل از انتخابات وسپردن این روستا به بخش ناهوشیار ذهن تا رفراندومی دوباره امروز.
همشاگردی های من نوعی در سطح شهرستان واستان از مدیران موفقی هستند که در سطوح مختلف مدیریتی استان از معاونت تا مدیر کلی بعضی از سازمان ها وادارات کل را یدک می کشند زیباترین نکته این است که اگر این روستا تنها یک شهید والا مقام به نام شهید محمد محسنی فر دارد اما تک تک مردان دهه ۵۰وقبل از آن که درقید حیات هستند یا جانباز ویا ایثار گر می باشند مردان و زنان این روستا در تمام عرصه ها اعم از انتخابات راهپیمایی ها جهاد توسعه علم و دانش دین خود را به این نظام ادا کردند اما جاده ای که بافاصله یک و نیم کیلومتر با روستای همجوار خود که به تازگی در حال آسفالت است هنوز حسرت یک زیر سازی ساده را می کشد وطبق معمول با بارش اولین باران باید شاهد قطع ارتباط تاپایان فصل بارندگی باشیم دسترسی به آب شرب زخمی که قبل از انقلاب بود دیگر به دملی چرکین تبدیل شده است که برای درمانش باید به صورت اورژانسی علاجی پیدا کرد.
بسی استانداران و فرمانداران و بخشداران واز همه مهمتر نمایندگانی آمدند و رفتند دردی که دوا نشد هیچ رنجمان بیشتر شد وزخممان کهنه تر گفتند بنیاد علوی برای محرومیت زدایی آمده اند در اولین اقدام خدا پسندانه به تعمیر مسجد پرداختند غافل از اینکه وقتی آبی برای وضو نباشد نماز گذاری در مسجد پیدا نمی شود مدتی را چشم انتظار بنیاد علوی ماندیم اما باز هم تخصیصی از دولت برای مدد کاری بنیاد علوی صورت نگرفت و امروز بار دیگر به امید اینکه استاندار جدید از دو ویژگی خاص بومی بودن وروستازاده بودن برخوردار است چشم دوخته ایم شاید این بار برخلاف چهل سه سال گذشته معجزه ای صورت گیرد وجناب دکتر احمد زاده ناجی مردان و زنان این روستا در محرومیت زدایی گردد.
نظرات بینندگان
عکس روز
