پایگاه خبری آوای رودکوف :طلاق، به عنوان گسستی ناگوار در پیوند زناشویی، نه تنها زندگی فردی را دستخوش تغییرات عمیق میکند، بلکه لرزهای بر پیکره خانواده و اجتماع وارد میسازد. این عمل، که در آموزههای دینی به عنوان “مبغوضترین حلال” یاد شده، عرش الهی را به لرزه درمیآورد و آثار مخربی را بر جای میگذارد.
طلاق، زخمی است که بر روح و روان زوجین وارد میشود و آنها را در گردابی از غم، اندوه، خشم و پشیمانی فرو میبرد. این تجربه تلخ میتواند منجر به افسردگی، اضطراب، بیاعتمادی و کاهش عزت نفس شود.
کودکان، آسیبپذیرترین قربانیان طلاق هستند. جدایی والدین، دنیای امن و آرام آنها را متزلزل میکند و آنها را در معرض مشکلات عاطفی، رفتاری و تحصیلی قرار میدهد. احساس گناه، خشم، ترس و ناامنی، سایههای شومی هستند که بر زندگی کودکان طلاق سنگینی میکنند.
طلاق، نه تنها بنیان خانواده را فرو میپاشد، بلکه پیوندهای خویشاوندی و اجتماعی را نیز تضعیف میکند. افزایش آمار طلاق، نشانهای از سست شدن ارزشهای اخلاقی و معنوی در جامعه است و میتواند به بیهویتی فرهنگی و انحطاط اجتماعی منجر شود.
بنابراین، باید با تمام توان در جهت پیشگیری از طلاق تلاش کرد. آموزش مهارتهای زندگی، مشاوره قبل و بعد از ازدواج، ترویج فرهنگ گذشت و سازش، و حمایت از خانوادههای آسیبپذیر، گامهایی مهم در این راستا هستند. باید به یاد داشته باشیم که حفظ و تحکیم بنیان خانواده، وظیفهای همگانی است و نیازمند عزم و ارادهای جدی از سوی همه افراد و نهادهای جامعه است.