سایت تحلیلی خبری آوای دنا avayedena.com:
به گزارش بولتن نیوز، ایشان نقش عشایر در پیروزی انقلاب اسلامی را اینطور توصیف کرد:آنچه که در تاریخ مکتوب و ثبت و ضبط گردیده حاکی از این است که ایلات عشایر ایران به عنوان یک محور و منبع تشکیل دهنده حکومتها بوده اند و اکثریت دولتها و حکومتهای ایران ریشه ایلی و عشایری داشتند. رضاشاه هم که از این اقتدار ایلات و عشایر آگاه بود همیشه در صدد این بود که از طریق اقداماتی چون خلع سلاح عشایر، حبس و اعدام سران و بزرگان، فروش املاک و اراضی عشایر آنها را تضعیف و تحت نظارت و سلطه خود داشته باشد و اعتقاد داشت که زندگی و نظام کوچ نشینی و ییلاق و قشلاق باعث می شود که عشایر به جای اینکه از دولت مرکزی تبعیت داشته باشد از سران و بزرگان خود تبعیت و اطاعت می کنند و از طرف دیگر معتقد بود که دوران چادرنشینی و کوچ نشینی تمام شده و مردم ایران باید مانند مردم متمدن جهان و به اصطلاح اروپایی زندگی کنند و طرح اسکان و یا تخته قاپو کردن عشایر را که زمزمه های آن قبل از رضاشاه از سوی روشنفکران هم مطرح شده بود با خشونت و زور در پیش گرفت؛ قطعا این حرکت و سایر اقدامات و سیاستهای ضد دینی و فرهنگی رضاشاه که با آیین و رسوم و آداب مذهبی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی عشایر مغایرت داشت نارضایتی هایی را به دنبال داشت که با عشایر میشداکثریت کشور ما که ساختار ایلی و عشایری داشتند با مرکزیت حکومت درگیر باشند چرا که کوچ و سلاح عشایر اجزا لاینفکی هستند که حیات و ممات عشایر جدای از بعد اقتصادی به آن وابسته است. از سوی دیگر عشایر ما با خصلتهایی چون شجاعت، شهامت، غیورمردی، صداقت و پاکی، دشمن ستیزی، جنگجویی و ... اجازه تحمل و پذیرش حکومتی با چنین راهبردهایی را نمی داد. به طبع وقتی ندای نهضت حضرت امام (ره) به گوش عشایر رسید که صد درصد با سیاستهای رژیم حاکم مغایرت داشت و عشایر هویت خود را در آرمانهای امام (ره) و انقلاب یافتند ،حمایت همه جانبه خود را از امام (ره) و انقلاب اعلام داشتند و به ندای امام (ره) لبیک گفتند.
ایشان ادامه داد:نگاه حضرت امام(ره) به عشایر کاملا متفاوت با نگاه رضاشاه بود، رضاشاه عشایر و قبایل چادرنشین را وحشیانی ناهنجار، بی سواد، غیر مولد و بی فرهنگ می دانست که در وضعیت طبیعی زندگی بدوی باقی مانده اند اما در مقابل حضرت امام (ره) بهترین واژه ها، اصلاحات و جایگاه را برای عشایر قائل بودند و عشایر هم در مقابل با تمام توان و تمام قد فشنگ و تفنگ و دارایی خود را در حمایت از نهضت امام (ره) به کار گرفتند و بهترین تبیین برای نقش عشایر در انقلاب فرمایشات حضرت امام (ره) می باشد که می توان گفت حمایت و همگرایی عشایر با انقلاب در کلام امام (ره) هویدا است که روند عزت و احترام و شان و منزلت عشایر پس از رحلت امام خمینی (ره) توسط امام خامنه ای (مدظله العالی) و مسئولین نظام ادامه داشته، همین طرح تسلیح عشایر که نظام مقدس جمهوری اسلامی به صورت قانونی در دستور کار قرار داده و سپاه و بسیج هم به عنوان خادمان واقعی این قشر انجام وظیفه می کنند نشان از احترام و اعتماد به عشایر است که در نوع خود در تمام دنیا بی نظیر است.
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به گذشت 36 سال از انقلاب اسلامی درباره پایبندی عشایر به انقلاب و آرمان های انقلاب اضافه کردند: نظام جمهوری اسلامی با تکیه بر ارزشهای اسلامی و انسانی برای همه آحاد ملت با هر فرهنگ و خرده فرهنگ، هر آیین و مذهب و با هر زبان و لباس ارزش و احترام قائل بوده است و از همان بدو تشکیل انقلاب اسلامی توجه به عشایر و مردم محروم از حیث امکانات و خدمات مادی و معنوی در رأس اندیشه های حضرت امام (ره) و امام خامنه ای (مدظله العالی) بوده است و هیچگاه غافل از عشایر نبوده اند و در مقابل عشایر هم در برهه های خاص در ابعاد و عرصه های مختلف، در دوران هشت سال دفاع مقدس، در مشارکتهای سیاسی، در حفظ و نگهداری فرهنگ اصیل اسلامی و ایرانی، در مولد بودن و اقتصاد مقاومتی و ... همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند از وفادارترین افراد به نظام جمهوری اسلامی ایران بوده اند و امروز بعد از گذشت 36 سال از عمر با برکت انقلاب، تفنگ و فشنگ عشایر مثل همیشه به حمایت از انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران آماده شلیک به سمت دشمنان است و دلیل این امر اعتماد متقابل نظام و عشایر به همدیگر بوده است که حلقه وصل آن ولایت است که انشاءالله نه تنها گسستنی نیست بلکه هر روز محکم تر هم خواهد شد، و یک نمونه حماسی آن گروهانهای رژه رونده عشایر و اقوام است که در 31 شهریور هر سال به حمایت از انقلاب، نظام و ولایت فقیه در مراکز استانها و تهران به نمایش گذاشته می شود.
ایشان در ادامه به وضعیت عشایر بویر احمد در آن زمان اشاره داشتند: افتخار حقیر این است که خود از عشایر بویر احمد می باشم و استان کهگیلویه و بویر احمد ازجمله استانهایی است که قبل از انقلاب ساختاری ایلی و عشایر داشت و سران و ریش سفیدان عشایر در تصمیم گیریها و رای و نظر نقش محوری داشتند یعنی آحاد مردم رای و نظرشان بستگی به رای و نظر سران داشت،البته هنوز هم سران و ریش سفیدان جایگاه خودشان را دارند .
تفنگ و فشنگ عشایر مثل همیشه به حمایت از انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران آماده شلیک به سمت دشمنان استایلات بزرگ استان کهگیلویه و بویر احمد در میان تمام ایلات ایران و یا به عبارتی درمیان عشایر مرکزی ایران نقش مهمی در سرنوشت سیاسی کشور داشتند و یکی از کهن ترین ایلات ایران به شمار می روند و دارای خصوصیات منحصر به فرد خود می باشد . عشایر این استان در تاریخ سیاسی ایران نقش داشتند در بحران ملی شدن صنعت نفت ، شورش سالهای 1342-1341 معروف به غائله جنوب که شاه در صدد اجرای اصلاحات ارضی با نقشه آمریکائیها بر آمده بود، جنگ معروف گجستان در سال 1342 و لشکر کشی های شاه بر علیه عشایر این استان، جنگ تامرادی، ملاقات های شیطانی شاه با سران عشایر، حملات شدید و بی وقفه جنگنده های مدرن نیروی هوایی شاه به این استان و..... همه که عمدتاً مدیریت و هدایت این مسائل را بزرگان و ریش سفیدان ایل عهده دار بودند و عامه مردم هم آنها را همراهی می کردند. نشان از سیاسی بودن و نارضایتی از حاکمان وقت بود که با هر جرقه ای با نظامیان مستقر در استان درگیر می شدند .
البته علاوه بر نقش سران و بزرگان باید به نقش روحانیت هم اشاره ای کنیم که در اکثر این شورشها بر علیه رژیم حاکم،روحانیون با تهییج و تشویق و پشت گرمی آنها را هدایت می کردند . در ابتدای نهضت امام (ره) موانعی از جمله امنیتی بودن منطقه ، بی سوادی ، نبودن حتی رادیو (خیلی اندک بوده) و عدم شناخت چهره حضرت امام خمینی (ره) وجود داشت و اطلاعیه ها و فتاوای حضرت امام (ره) به دست مردم نمی رسید که قطعا اگر این امکانات بود نقش عشایر این استان تاریخی می شد اما با همه این موانع روحانیون و به طور خاص مرحوم حضرت آیت اله ملک حسینی(ره) که در آن زمان جوان بودند در حد توان و مقدورات بیانیه های حضرت امام (ره) را به مردم منتقل می کردند و مردم را آگاه و همراه می نمودند که نهایتاً همه مردم و در راَُس آنها سران و بزرگان ایلات حمایت همه جانبه خود را از نهضت امام (ره) و انقلاب اعلام نمودند و تا به امروز هم به عنوان یکی از وفادارترین استانها به نظام و ولایت و انقلاب مانده اند.
ایشان با ذکر خاطره ای از آن ایام این طور ادامه دادند: همانطور که عرض کردم عشایر کشورمان در پیروزی انقلاب و نهضت حضرت امام (ره) نقش مهمی داشتند و بالاتقاق به مبارزه با رژیم شاهنشاهی و حمایت از حضرت امام (ره) و انقلاب برخاستند، اما آنچه از بزرگان شنیدم این است که در آخرین روزهای عمر رژیم شاه که به دعوت روحانیت اعلام راهپیمایی و حضور مردم در خیابان شد و قرار شد آحاد مردم و سران و بزرگان شرکت نمایند فرمانده پاسگاه و هنگ وقت برای سران عشایر پیغام می فرستد و تهدید می کند که از حضور و راهپیمایی در خیابان خودداری شود، اما در مقابل سران ایل و عشایر که تمام قد خود را آماده حمایت از نهضت حضرت امام (ره) کرده بودند ایشان را با تهدید پاسخ و پیغام می دهند که ما با برنوهای خودمان و مسلح می آییم و این شما هستید که نباید مانع شوید و فرمانده پاسگاه را تهدید می کنند که اگر مانع شوید همه سربازانت را می کشیم و در نهایت همین هم شد که عشایر مسلح آمدند و رژه حماسی خود را به حمایت از انقلاب و نهضت حضرت امام (ره) به نمایش گذاشتند و فرمانده هنگ و پاسگاه و سربازان ایشان فقط نظاره گر بودند و هیچ حرکتی نکردند.
ایشان در بخش پایانی مصاحبه خود به وضع فرهنگی دوران پهلوی اشاره داشتند و خاطر نشان کردند :اکثر مورخان و اندیشمندان به سیاستهای ضد فرهنگی و ضد دینی رژیم پهلوی در کنار سایر ابعاد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی اذعان دارند و می توان به جرات گفت که در ماهیت و شالوده رژیم پهلوی بر حذف و نابودی فرهنگ دینی جدیت داشت و شاید مهمترین عامل نارضایتی عامه مردم و روحانیون و علما که منجر به فرو ریختن پایه های حکومت شاهنشاهی گردید همین سیاستهای ضدفرهنگی و دینی بود که مردم ایران به دلیل عمق و اعتقاد فرهنگ دینی که داشتند نتوانستند آن را تحمل کنند و در نهایت رژیم پهلوی با از دست دادن پایگاهای مردمی و دینی سقوط کرد.
اما اگر به طور عام بخواهیم اشاره کنیم، اسلام زدایی، حمله به ارزشهای اسلامی و تضعیف و تهاجم روزافزون به روحانیون و مذهب، تلاش در جهت تغییر سبک زندگی مردم و سوق دادن آن به سوی سبک زندگی غربی با الگو قراردادن ترکیه، جایگزینی قوانین غربی به جای قوانین شرعی و عرفی جامعه، جدایی دین از سیاست، کشف حجاب، متحدالشکل کردن لباسها، حمله به ارزشهای دینی و مراسمات مذهبی به گونه ای که حتی از برگزاری مجالس حضرت سیدالشهدا هم ممانعت به عمل می آورد و در جامعه عشایری و روستایی تخته قاپو کردن و اسکان عشایر و اصلاحات ارضی را می توان از زمره سیاستهای رژیم شاهنشاهی برشمرد.
