پس از اقدام دولت به حذف یارانه پردرآمدها، اکنون نمایندگان مجلس به تکاپو افتاده اند تا دولت را در این راه همراهی کنند و با ارائه طرحهایی، قصد حمایت از قشرهای ضعیف و کمدرآمد را البته به شیوه خودشان مد نظر قرار داده اند.
به گزارش سایت تحلیلی خبری آوای دنا avayedena.com به نقل از «تابناک»، برخی نمایندگان مجلس بر آن شدهاند با ارائه طرحی دوفوریتی، به خانوارهای فقیر از ۲۴۰ تا ۵۹۰ هزار تومان، معادل ۲۰ تا ۵۰درصد حداقل دریافتی کارگران کمک نقدی کنند و میگویند، این طرح اورژانسی است تا به تعداد فقرا در جامعه اضافه نشود؛ اما مسإله اینجاست که نه تنها منابع مالی منطقی برای آن ارائه نشده که فشار آن نیز اساسا روی دوش دولت گذاشته میشود، زیرا از هیچ راه معقولی نمیتوان هزینههای سفر مسئولان را کاهش داد و نه حقوق دریافتی مربیهای ورزشی را.
حسینعلی حاجیدلیگانی، نماینده طراح این طرح در دفاع از طرح خود گفته است: رقم دریافتی هر یک از این شش میلیون نفری که تحت حمایت بهزیستی هستند، ۵۳هزار تومان است که با ۴۵هزارتومان یارانه، باز هم جمعا زیر صدهزار تومان بوده و با این رقم واقعا زنده ماندن معجزه است.
وی برای تأمین مالی طرح خود نیز پیشنهادهای جالبی داده و بر این باور است، میشود حق مأموریتی که برخی مسئولان یا کارکنان دولت یا مجلس به خارج از کشور میروند، کم کرد، چون خودش عدد درخور توجهی میشود. میشود برخی از همایشهایی را که جز صرف هزینه، چیز دیگری برای سیستم اداری کشور ندارد، کم کرد و همینطور با کاهش اسرافها و پولهای هنگفتی که به یک بازیکن یا مربی خارجی در رشتههای ورزشی داده میشود، میتوان صرفهجویی کنیم.
به نظر میرسد، پرداخت نقدی که ملاک این طرح قرار گرفته، بوی فعالیتهای سیاسی از آن به مشام میرسد، زیرا نزدیکی به انتخابات مجلس دهم است و نمایندگان به تبوتاب برای جلبنظر رأیدهندگان خود افتادهاند. این موضوعی است که یکی از نمایندگان کمیسیون اقتصادی مجلس نیز بر آن اذعان دارد.
محمد باقری بناب با اشاره به طرح کمک به افراد محروم و پرداخت نقدی به برخی قشرهای آسیبپذیر از 290 تا 600 هزار تومان گفت: گویا این طرح هنوز آن پختگی لازم را ندارد و کارهای کارشناسی بر آن در کمیسیونهای تخصصی و مرکز پژوهشهای مجلس صورت نگرفته است. این طرح، دو فوریتی است؛ بنابراین، نخست باید ریزهکاریهای آن انجام و پس از آن در سطح جامعه مطرح شود.
این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس افزود: در سالهای گذشته، طرح های اینچنینی برای حمایت از افراد مستضعف داشتهایم؛ بنابراین میشد با این طرحها، این مشکلات را رفع کرد، ولی با توجه داشت که مشکل امروز ما تولید است، نه توزیع پول در بین مردم. به گمانم هنوز این موضوع برای برخی از نمایندگان جا نیفتاده است.
وی گفت: هنوز برخی نمایندگان متوجه نیستند برای رسیدن به اقتصاد موفق، باید مشکل اشتغال حل شود. این نمایندگان قطعا سوراخ دعا را گم کردهاند و متوجه نیستند در جامعه چه می گذرد و تنها دنبال مسائل سیاسی و رأی خود هستند تا در حوزههای انتخابیهشان با انجام کارهای پوپولیستی به مقاصد خود برسند.
این نماینده مجلس گفت: این کارها تنها برای رأیآوری است که به نظر من، با این طرح ها نه تنها کمکی به قشرهای ضعیف نمی شود، بلکه یک ظلم در حق این افراد است. به نظر می رسد، به جای این کارها باید از سرمایه های موجود استفاده کنیم و با جذب سرمایههای خارجی و سرمایهگذاران ایرانی ـ که در خارج از کشور سرمایهگذاری کردهاند ـ مشکلات اقتصادی کشور را رفع کنیم و طرحهایی دهیم که اینها علاقهمند به سرمایه گذاری باشند.
این نماینده مجلس بار دیگر بر پوپولیستی بودن این طرح ها تأکید کرد و گفت: این کارها در سال آخر مجلس طبیعی است. برخی می خواهند کارهای سیاسی خود را در جامعه برجسته کنند، ولی مردم آگاه شدهاند و دیگر گول توزیع پول و نقدینگی را نخواهند خورد. آنان میدانند که هدف نمایندههای مطرحکننده از این گونه طرح ها چه چیز است.
وی همچنین افزود: از سوی دیگر، شورای نگهبان نیز به این طرح رأی نخواهد داد، زیرا خلاف اصل 75 قانون اساسی بوده و از سوی دیگر، این طرح با سیاست های اصل اقتصاد مقاومتی مغایر است. اجرای این طرح فرصت سرمایهگذاری در زیرساخت های کشور را از بین خواهد برد و با افزایش نقدینگی و توزیع پول نفت و مالیات اقتصاد کشور را به ورطه نابودی خواهد برد.
اما غلامرضا اسداللهی درباره این طرح نظر دیگری دارد و میگوید: ما این طرح را از زمان اجرای هدفمندی یارنه ها مد نظر قرار داده بودیم و قرار بود با تقسیم جامعه به ده دهک و حذف سه دهک اول به صورت پلکانی به دهک های پایین جامعه مقادیر بیشتری پرداخت کنیم.
وی گفت: کسانی که از تمکن مالی خوبی برخوردار هستند، باید قیمت واقعی خدمات را پرداخت کنند و درآمدی که از این راه حاصل می شود، صرف طبقات پایین جامعه کرده و از اینها حمایت کنیم.
وی گفت: این طرح خوبی است و باید همه جوانب آن دیده شود. همچنین باید در این طرح واقعیات در نظر گرفته شود و جامعه را به صورت اداره عقلانی پیش ببریم؛ البته شاید این کار شبهه سیاسی داشته باشد و به نتیجه هم نرسد. متأسفانه ما کشور را به جای اینکه عقلانی اداره کردن، سیاسی اداره می کنیم و همین جامعه را آسیبپذیر کرده است.