هر چه مشارکت سیاسی مردمی در یک کشور بالاتر باشد، میزان دموکراسی در آن کشور بالاتر است. تعداد این انتخابات و واقعی و غیرتشریفاتی بودن آن‌ها گواه اهمیت نظر مردم در حیات سیاسی آن کشور است. پایگاه تحلیلی خبری آوای رودکوف avayerodkof.ir،  وجود انتخابات در هر کشوری نشان از وجود دموکراسی در آن کشور و نقش بیشتر مردم آن کشور در سرنوشت کشور دارد. حال در برخی از کشورها نقش این انتخابات بیشتر و در برخی کمتر است و در برخی دیگر این انتخابات کاملا تشریفاتی است.  در این گزارش به اوضاع انتخابات در کشورهای عربی و حوزه خلیج فارس می‌پردازیم. عربستان سعودی: می‌توان گفت تقریبا تنها کشور عربی که در آن هیچ انتخاباتی برگزار نمی‌شود، عربستان سعودی است. عراق: عراق از جمله کشورهایی است که در آن دو نوع انتخابات برگزار می‌شود. یکی از این انتخابات مربوط به شورای شهرداری‌هاست. هر استان در عراق یک اقلیم محسوب می‌شود که برای خود تشکیلات اداری و شورای استانی جداگانه دارد. انتخابات دیگر مربوط به انتخابات پارلمان ی است. رئیس‌جمهور در این کشور توسط پارلمان انتخاب می‌شود. نکته جالب درباره حاکمیت در عراق شرایط ویژه برای هر یک از مسئولان است و این به خاطر تنوع قومیتی و مذهبی در این کشور است. در عراق می‌بایست رئیس‌جمهور کرد سنی، نخست‌وزیر عرب شیعه و رئیس مجلس باید عرب سنی باشد. سوریه: در سوریه هم سال‌هاست انتخابات ریاست‌جمهوری هر هفت‌سال یک بار برگزار می‌شود. البته این امر به این معنی نیست که همیشه همه افراد به یک میزان شانس نامزدی ریاست‌جمهوری داشته‌اند. انتخابات مجلس و شوراهای شهرداری از دیگر انتخاباتی است که در این کشورها برگزار می‌شود. امارات: نظام حاکم بر امارات پادشاهی است؛ با این حال هر ۴ سال یک بار انتخابات پارلمان ی در این کشور برگزار می‌شود که البته این انتخابات هم فرمایشی است. مصر: در مصر هم دو نوع انتخابات پارلمان ی و ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود که البته با وجود ریاست‌جمهوری ۴۰ساله «حسنی‌ مبارک» به نظر می‌رسد انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور هم فرمایشی است. کویت: در کویت هم انتخابات شورای شهرداری‌ها برگزار می‌شود هم انتخابات پارلمان ی. انتخابات پارلمان ی در این کشور به نسبت سایر کشورهای قوی‌تر عمل می‌کند و جدی‌تر است. قطر: در قطر هم نظام پادشاهی حکومت را به دست گرفته است و فقط انتخابات شوراهای شهرداری در آن برگزار می‌شود. تونس: در کشور تونس هم انتخابات ریاست جمهوری و پارلمان ی برگزار می‌شود. انتخابات در تونس بعد از سال ۲۰۱۰ میلادی و جنبش بیداری اسلامی، جدی‌تر دنبال می‌شود. مراکش: در کشور مراکش هم نظام پادشاهی حاکم است؛ اما مردم می‌توانند در دو انتخابات مجلس نمایندگان و مجلس مستشاران شرکت کنند. لبنان: در لبنان سه نوع انتخابات برگزار می‌شود. انتخابات ریاست‌جمهوری، شوراهای شهرداری و پارلمان ی، انتخاباتی هستند که مردم لبنان در آن شرکت می‌کنند. رئیس‌جمهور را پارلمان این کشور تعیین می‌کند. اردن: در اردن هم دو نوع مجلس وجود دارد که اعضای ان با همه‌پرسی تعیین می‌شوند. اعضای مجلس عوام یا سنا را پادشاه مشخص می‌کند و اعضای چارلمان توسط مردم انتخاب می‌شوند. عمان: عمان هم به صورت پادشاهی اداره می‌شود؛ اما اعضای مجلس این کشور توسط مردم انتخاب می‌شوند. فلسطین: مردم در فلسطین دو نوع همه‌پرسی دارند. در یکی از این انتخابات مردم اعضای پارلمان را تعیین می‌کنند و در دیگری درباره تشکیلات خودگردان تصمیم‌گیری می‌کنند. الجزایر: در الجزایر هم انتخابات ریاست‌جمهوری هم انتخابات پارلمان ی برگزار می‌شود. بحرین: نظام حاکم در بحرین پادشاهی است و با اینکه به ظاهر انتخابات پارلمان ی در این کشور برگزار می‌شود، در واقع این انتخابات فرمایشی است. سودان: در سودان هم فقط انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود. سومالی: در سومالی هم انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود؛ اما جالب است که بدانید به تازگی دولت و پارلمان این کشور در گفت‌وگویی با هم به این نتیجه رسیده‌اند که در سال ۲۰۱۶ امکان برگزاری انتخابات در این کشور وجود ندارد!   منبع: مهر

آوای رودکوف:در کشورهای مختلف جهان، مردم برای رسیدن به کرسی‌های مجلس باید دارای شرایطی باشند که قانون برای آنها مشخص کرده‌ است

پایگاه خبری آوای رودکوف avayerodkof.ir، نماینده تهران در مجلس با انتقاد از اظهارات رئیس‌جمهور درباره تأیید صلاحیت داوطلبان انتخابات مجلس توسط شورای نگهبان، سؤالی را از روحانی درباره نحوه تأیید صلاحیتش تا قبل از ریاست‌ جمهوری مطرح کرد. مهدی کوچک‌زاده نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در نشست علنی امروز (یکشنبه) پارلمان در جریان بررسی طرح جرم سیاسی در تذکری آیین‌نامه‌ای نسبت به اظهارات اخیر رئیس‌جمهور درباره تأییدصلاحیت داوطلبان انتخابات مجلس توسط شورای نگهبان انتقاد کرد و اظهار داشت: بنده از آقای رئیس‌جمهور سؤال دارم، آقای روحانی! می‌خواهم بدانم تأییدصلاحیت‌هایی که شما تا قبل از رسیدن به ریاست‌جمهوری از سوی شورای نگهبان داشته‌اید، با روش «قنبرنمایی گزینی» بوده است یا «زیاد بن ابیها»؟! وی همچنین گفت: آقای رئیس‌جمهور به این سؤال پاسخ دهند تا مشخص شود خود آقای روحانی در گذشته چگونه تأییدصلاحیت شده است.   منبع: فارس

اگر برگزاری انتخابات سالم بخشی از حق الناس است با تعمیم مدل حاکم بر نظام انتخابات کشور به نظام انتصابات و معرفی بخش دیگری از بهترین نمایندگان ملت که در نظام اداری به وجود آن ها نیاز است با استفاده از مدل نظارتی شورای نگهبان قانون اساسی ، از تمامی حق الناس باید دفاع کرد

آوای رودکوف/یک نماینده مجلس گفت: در اکثر استان‌ها انتصابات براساس رابطه،‌ جناح و گروه در آموزش و پرورش صورت می‌گیرد

آوای رودکوف : مدیر سابق امور فرهنگی دانشگاه یاسوج گفت: پروردگارا  به اصلاح طلبان ما بفهمان که اصولی داریم و به اصولگرایان ما بفهمان که اصلاحات ضرورت دارد

آوای رودکوف:فرماندار شهرستان کهگیلویه تعداد ثبت نام کنندگان انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه این شهرستان را 59 نفر برشمرد

هدف ما فراهم سازی فضای بانشاط و مناسبی برای جلوگیری از دوقطبی سازی جامعه ، تاکید بر راه سوم و تداوم مشارکت آگاهانه تر و حداکثری مردم

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تصریح کرد، متاسفانه ادعاها مبنی بر رأس امور بودن مجلس در زمان آقای هاشمی فقط از طرف خاندان وی مطرح می‌شود، زیرا آنان خود را صاحب مملکت و نظام می‌دانند و معتقدند هرجا آنها هستند، مرکز فرماندهی نظام آنجاست. به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آوای رودکوف avayerodkof.ir به نقل از  فارس، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تصریح کرد، متاسفانه ادعاها مبنی بر رأس امور بودن مجلس در زمان آقای هاشمی فقط از طرف خاندان وی مطرح می‌شود، زیرا آنان خود را صاحب مملکت و نظام می‌دانند و معتقدند هرجا آنها هستند، مرکز فرماندهی نظام آنجاست. سید حسین نقوی نماینده مردم ورامین و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمان ی خبرگزاری فارس با اشاره به اظهارات محسن هاشمی که گفته بود «وقتی پدرم رئیس بود، مجلس هم در رأس امور بود»، اظهار داشت: «مجلس شورای اسلامی» مرکب از نمایندگانی که منتخبان ملت هستند، در قانون اساسی جایگاه ویژه‌ای دارد. وی با بیان اینکه قانونگذاری و نظارت بر حُسن اجرای قوانین هم از مهمترین وظایف و اختیارات مجلس است، افزود: تحقیق و تفحص، سؤال از وزرا یا استیضاح نیز از دیگر وظایف مجلس شورای اسلامی است که اشراف مجلس بر همه امور کشور و جایگاه حقوقی و قانونی پارلمان را نشان می‌دهد. این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در ادامه تصریح کرد: اما اینگونه ادعاها که در رأس امور بودن مجلس شورای اسلامی را منوط به فردی که رئیس مجلس باشد، می‌دانند، متأسفانه فقط از طرف خاندان آقای هاشمی‌رفسنجانی مطرح می‌شود، چون خاندان آقای هاشمی‌رفسنجانی خودشان را صاحب این مملکت و نظام می‌دانند و معتقدند هر جا آنها هستند مرکز فرماندهی نظام آنجاست. نقوی بر همین اساس یادآور شد: خاندان آقای هاشمی چون از زاویه نگاه می‌کنند، هم به نمایندگان مجلس و هم به ملت بزرگ ایران که این نمایندگان را انتخاب کردند، توهین می‌کنند؛ چون آنان خودشان را صاحب این مملکت می‌دانند، ولی باید متوجه شوند که مجلس شورای اسلامی و نمایندگان ملت در جایگاه قانونی، اختیارات و وظایف قانونی خودشان را انجام می‌دهند و این جایگاه با رفتن و آمدن کسی جابجا نمی‌شود. وی در پایان خاطرنشان کرد: نگاه خاندان هاشمی‌رفسنجانی به کشور و ساختار نظام سیاسی ایران نگاه بد و غلطی است، این نگاه باید عوض شود، آنان انتخاب آقای روحانی را هم می‌گویند به خاطر حضور هاشمی بوده که او انتخاب شده، زمانی که هاشمی رئیس‌جمهور بود می‌گفتند دولت محور همه امور در کشور است، این موارد از نگاه غلط خاندان هاشمی به مملکت نشأت می‌گیرد.

مهدی کوچک‌زاده نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی صبح امروز در اخطاری، نسبت به امحا و دفن 1700 تن سیب‌زمینی برای جلوگیری از کاهش قیمت آن اعتراض و با تقدیم استعفای خود از نمایندگی مجلس کناره گیری کرد

.هوشمندی مردم و نظام انتخابات در این است که نخبگان مستقل را برای ورود به عرصه انتخابات فراخوانده و از آنها حمایت کنند

پایگاه تحلیلی خبری آوای رودکوف avayerodkof.ir اعتماد نوشت:چهره‌های دیگر اصلاحات موقعیت و محبوبیت اجتماعی محمدرضا عارف را ندارند؛ چه آنکه او در مقام یک چهره اصلاح‌طلب در بازی بزرگ انتخابات ریاست‌جمهوری توانست اندوخته اجتماعی به دست آورد که در حال حاضر کمتر نیروی سیاسی اصلاح‌طلبی از این موقعیت و وضعیت ممتاز برخوردار است.  بر اين اساس وقتي قاطبه اصلاح‌طلبان به رياست محمدرضا عارف بر شوراي عالي سياستگذاري اصلاحات تن داده‌اند و امورات انتخاباتي با همه فراز و فرودهايش رو به پيش است طرح نام‌هايي ديگر نه تنها كمكي به افزايش ضريب اتحاد اصلاح‌طلبان نخواهد كرد كه فرصت‌هايي را براي جريان ضد اصلاح‌طلب مهيا مي‌كند تا پروژه انشقاق و تفرقه اصلاح‌طلبان را بيش از پيش دنبال كنند. با وجود همه فعل و انفعالاتي كه در اردوگاه رفرميست‌هاي سياسي ايران وجود دارد به خلاصه بايد گفت اصلاح‌طلبان نه مانند مجلس ششم به دنبال پرچمداري چپ‌هاي تند هستند و نه مانند مجلس هفتم درگير اختلاف‌هاي داخلي؛ آنها به دنبال ژنرال‌هايي هستند كه مي‌خواهند با خرد جمعي و كار جبهه‌اي در پارلمان دهم به ياري دولت اعتدال بيايند تا وضعيت كشور را در راستاي منافع ملي بهبود بخشند. از همين رو طرح اسامي برخي چهره‌ها به عنوان سرليست انتخاباتي اصلاح‌طلبان در شرايطي كه محمدرضا عارف تمامي مولفه‌ها و پارامترهاي سرليستي را دارد هرچند در برخي رسانه‌هاي اصلاح‌طلب و اصلاح‌طلب‌نما دنبال مي‌شود اما سازوكار انتخاباتي اصلاح‌طلبان را هرگز تحت‌الشعاع قرار نمي‌دهد.

روزنامه گاردین بریتانیا با انتشار تحلیلی درباره انتخابات آتی مجلس در ایران نوشت ممکن است نتایج این انتخابات همانند نتایج انتخابات ترکیه به اکثریت اصولگرایان در 3 پارلمان گذشته در ایران خاتمه دهد.گاردین : انتخابات مجلس دهم ایران می تواند همانند انتخابات ترکیه شود. پایگاه تحلیلی خبری آوای رودکوف avayerodkof.ir  روزنامه گاردین بریتانیا با انتشار تحلیلی درباره انتخابات آتی مجلس در ایران نوشت ممکن است نتایج این انتخابات همانند نتایج انتخابات ترکیه به اکثریت اصولگرایان در 3 پارلمان گذشته در ایران خاتمه دهد. گاردین با اشاره به جملاتی از اظهار نظر روحانی درباره ضرورت برگزاری انتخابات آزاد و حضور همه گروه ها و جناح ها در عرصه انتخابات می نویسد ، روحانی امیدوار است با مقاومت خود در این زمینه، حضور اصلاح طلبان در انتخابات آتی را تضمین کند. سخنان او نشان می دهد او ظاهرا در برابر تلاش های جناح راست تندرو برای تاثیر گذاری بر نتیجه انتخابات از طریق اهرم های مالی، تبلیغات و نفوذ قصد مقاومت دارد. یک فعال سیاسی اصلاح طلب در گفت و گو با گاردین با ابراز خوش بینی محتاطانه از احتمال مقاومت روحانی برای برگزاری یک انتخابات آزاد و رقابتی در ایران می گوید:" مواضع روحانی در این زمینه ممکن است نوسان داشته باشد و از پافشاری کنونی برای برگزاری یک انتخابات آزاد با گذشت زمان (نزدیک شدن به برگزاری انتخابات) ملایم تر شود. مثلا او می تواند الان که ماه ها با انتخابات فاصله داریم توقع خود از سطح انتخابات آتی مجلس را با کشورهایی چون فنلاند و بریتانیا مقایسه کند اما در نهایت او شاید انتظارات خود از میزان آزاد بودن انتخابات آتی را در حد و اندازه انتخابات اخیرترکیه تنزل دهد. اگر این استراتژی او نتیجه دهد ما قدمی رو به جلو برداشته ایم و تعداد نمایندگان میانه رو و اصلاح طلب مجلس دهم افزوده خواهد شد و از تعداد نماینده های راست افراطی کاسته خواهد شد." گاردین می نویسد از سال 2004 و از زمان برگزاری انتخابات مجلس هفتم با رد صلاحیت بیش از 4 هزار نامزد انتخابات مجلس هفتم از جمله 80 نماینده اصلاح طلب عضو مجلس ششم ، اکثریت مجلس هفتم در اختیار اصولگرایان قرار گرفت و تغییر ترکیب این مجلس که در سه دوره گذشته با اکثریت اصولگرایان بوده است، کار آسانی نیست. گاردین می نویسد با رد صلاحیت های صورت گرفته در انتخابات مجلس هفتم میزان مشارکت در انتخابات به رقم 50 درصد رسید در حالی که میزان مشارکت در انتخابات مجلس ششم 66 درصد بود. در انتخابات مجلس هشتم نیز میران مشارکت 51 درصد بود و در شهر تهران تنها 30 درصد بود. در انتخابات مجلس هشتم نیز شورای نگهبان صلاحیت 2 هزار نامزد انتخاباتی را که اکثر آنها از اصلاح طلبان بودند رد کرد و در نتیجه در مجلس هشتم اصلاح طلبان تنها موفق به کسب 29 کرسی شدند. به نوشته گاردین در انتخابات مجلس نهم نیز که پس از وقایع سال 1388 و انتخابات پر مناقشه  ریاست جمهوری آن سال برگزار شد احزاب اصلاح طلب تقریبا انتخابات را بایکوت کردند اما نهادهای رسمی از حضور 64 درصدی مردم در انتخابات خبر دادند. گاردین می نویسد نگرانی بسیاری از اصلاح طلبان برای انتخابات آتی مجلس از رد صلاحیت احتمالی نامزدهای اصلاح طلب و حتی نامزدهای میانه رو نزدیک به روحانی از سوی شورای نگهبان است. یک خبرنگار سیاسی از یک روزنامه اصلاح طلب تهران به گاردین می گوید:" نتیجه انتخابات پیشین ریاست جمهوری که به پیروزی روحانی انجامید بازیابی اعتماد مردم به صندوق های رای پس زا انتخابات پر حرف و حدیث سال 1388 بود ، به همین خاطر بسیار بعید است که این اعتماد بازیابی شده دوباره مورد خدشه قرار بگیرد. البته احتمال دخالت های غیر سازمان یافته و محدود در شهرهای کوچک وجود دارد ، اما احتمال سازماندهی و گسترده بودن چنین تخلفاتی در سطح گسترده و ملی بسیار کم است. گاردین می نویسد شانس ارایه یک لیست جامع از سوی همه اصلاح طلبان برای انتخابات آتی مجلس چندان زیاد به نظر نمی رسد اما اگر سیاستمداران میانه رو  و اصلاح طلب می خواهند تا دو قوه مجریه و مقننه را از حضور راست های افراطی خالی کنند باید بتوانند دستکم روی لیستی از نامزدهای تکنوکرات میانه رو توافق کنند. به نوشته گاردین این همان استراتژی بود که از سوی اصلاح طلبان و میانه رو ها در انتخابات 24 خرداد 1392 پیش گرفته شد و نتیجه آن با موفقیت به پیروزی حسن روحانی انجامید. گاردین می نویسد این استراتژی می تواند حمایت زیادی را در سراسر کشور از میان رای دهندگان به خود جلب کند.  اکبر 55 ساله یک کشاورز هندوانه کار در روستای لاسجرد در 170 کیلومتری شرق تهران که پیشتر در انتخابات ریاست جمهوری به احمدی نژاد رای داده بود می گوید او برای اینکه افراطی ها رای نیاورند به هر نامزدی که مورد تایید هاشمی رفسنجانی باشد رای خواهد داد. او می گوید:" آنها (دولت های نهم و دهم) از آب و نان و بهداشت ما زدند و جیب های خودشان  را پر کردند.  آنها این تحریم ها را که به کشاورزان صدمه زیادی زده را آوردند تا خودشان را غنی سازی کنند و حالا این آقا جواد (ظریف) در حال رایزنی و گفت و گو با طرف های خارجی است تا تحریم ها برداشته شود. اما این تندروهای (...) با این کار مخالف اند و دارند چوب لای چرخ مذاکرات می گذارند. بنابراین رای من در جهت بیرون کردن این تندروها و افراطی ها خواهد بود."   منبع/عصر ایران

رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور مجلس، گفت: در نشست امروز کمیسیون برخی از مواد طرح اصلاح قانون انتخابات مجلس مورد بررسی قرار گرفت. پایگاه تحلیلی خبری آوای رودکوف avayerodkof.ir امیر خجسته در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت، در تشریح نشست امروز کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور مجلس، گفت: اعضای این کمیسیون در نشست امروز خود، طرح اصلاح موادی از انتخابات مجلس شورای اسلامی، که چندی پیش از سوی صحن علنی به کمیسیون اعاده شده بود، را مورد بررسی قرار دادند. نماینده مردم همدان و فامنین در مجلس شورای اسلامی، ادامه داد: در نشست امروز مواد 2 الی 16 طرح مذکور مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. وی افزود: از طرف دیگر با توجه به اشاره مواد 2 و 3 طرح اصلاح موادی از انتخابات مجلس شورای اسلامی به موضوع یک مرحله‌ای شدن انتخابات، موافقان حذف این مواد در نشست امروز دلایل پیشنهاد خود را کاهش مشارکت مردمی و حضور در انتخاب به علت نبود حد نصاب مناسب و اکثریت نسبی شدن آرا و همچنین نزدیک شدن زمان برگزاری انتخابات مجلس و به صلاح نبودن تغییرات عمده در روند انتخابات اعلام کردند. خجسته تصریح کرد: هماهنگی بیشتر با انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری، کاهش هزینه‌های عمومی انتخابات و تبلیغات نامزدها، کاهش التهابات سیاسی در جامعه، عدم تغییر نتایج در مرحله اول و مرحله دوم، حفظ ارامش و امنیت بیشتر در مرحله اول، از جمله دلایل مخالفان حذف این مواد است. رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور مجلس، گفت:‌در نشست امروز مقرر شد که همچنان مواد مذکور در طرح باقی بماند، تا انتخابات مجلس شورای اسلامی به صورت یک مرحله‌ای و با اکثریت نسبی برگزار شود.

اعتقاد دارم در انتخاباتهای پیش رو  ضروری است که برای بازگشت به اهداف و اصول برگرفته از انقلاب اسلامی و تحقق آرمان های تحول خواهی ملت بزرگ ایران با شناسایی و رجوع به نسل جدیدی از انسان های مستقل و خبره تر که کم هم نیستند از دور و تسلسل حاکم ، خود را خارج سازیم

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آوای رودکوف avayerodkof.ir به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان در حاشیه هفتادمین نشست سازمان ملل متحد با شبکه CNN آمریکا مصاحبه اختصاصی داشت. متن کامل گفت و گوی کریستین امانپور خبرنگار شبکه سی ان ان آمریکا با رییس جمهور به این شرح است: مجری: به نظر می‌رسد کوشش‌های دیپلماتیک بسیار زیاد و متمرکزی این هفته در رابطه با سوریه انجام خواهد شد. آیا ایران به گفتگوی سیاسی دعوت شده و آیا ایران در کنار ایالات متحده کوشش‌هایی را برای اتمام جنگ در سوریه ارائه خواهد داد؟ رییس جمهوری: ما از آغاز تحولات سوریه در طول 5 سال گذشته همواره تلاش کردیم که امنیت و ثبات به سوریه برگردد. در این راه اقدامات فراوانی را انجام داده‌ایم. از جمله گفتگو و رایزنی با کشورهای مختلف؛ هم اکنون نیز با برخی از کشورهای منطقه از قبیل عراق و روسیه و همچنین با برخی از کشورهای دیگر از اتحادیه اروپایی راجع به سوریه گفتگو می‌کنیم و هدف اصلی ما آن است که با تروریسم به طور جدی در سوریه مبارزه و شرایطی فراهم شود که مردم سوریه به کشورشان برگردند و در نهایت یک دموکراسی در این کشور حاکم شود. مجری: ولی برای مدت زیادی ایالات متحده می‌گفت که ایران نمی‌تواند عضو این گفتگوهای سیاسی برای پیدا کردن راه و چاره سیاسی باشد. با توجه به آنچه از دیدار وزیر خارجه آقای جان کری با دکتر ظریف شنیده ایم، آیا این شرایط عوض شده است؟ رییس جمهوری: آنچه که قبلا هم اعلام شده بود این که گفتگوی ما با ایالات متحده آمریکا صرفاً راجع به مسأله هسته‌ای خواهد بود و پس از آن که مسأله هسته‌ای اجرایی و عملیاتی شد و مطمئن شدیم که این مسیر به درستی پیش می‌رود، آن وقت ممکن است که موضوع دیگری قابل گفتگو شود. هنوز راجع به اجرای برجام قدم‌هایی باقی است که باید انجام بدهیم. مجری: پس می‌فرمایید که در حال حاضر ایران با آمریکا گفتگویی درباره سوریه نخواهد داشت ؟ رییس جمهوری: بین ایران و آمریکا مذاکره مستقیمی راجع به سوریه وجود ندارد اما در عین حال ایران با اتحادیه اروپا و کشورهای دیگر مذاکره دارد و آن کشورها هم با ایالات متحده در گفتگو هستند. بنابراین گفتگوی غیرمستقیم وجود دارد. مجری: به نظر می‌رسد که ایالات متحده، بریتانیا، روسیه و ایران همگی از تعویض قدرت به نوعی صحبت می‌کنند که برجا ماندن پرزیدنت اسد را ولو برای مدت محدودی در بر خواهد داشت. آیا زمانی را می‌توانید پیش بینی کنید که اسد جزو جغرافیای سیاسی این کشور قرار نگیرد؟ رییس جمهوری: وقتی در سوریه هدف اول ما بیرون راندن تروریست‌ها باشد و مبارزه با آنها، چاره‌ای نداریم جز این که حکومت مرکزی آن کشور را به عنوان مرکزیت برای مبارزه بپذیریم. والا اگر حکومت آن کشور را در نظر نگیرید، کجاست آن مرکزی که می‌خواهد با تروریست‌ها بجنگد و مبارزه کند؟ من فکر می‌کنم که امروز همه پذیرفته‌اند که حکومت اسد باید بماند تا بتوانیم با تروریزم مبارزه کنیم. اما به محض این که دیدیم این حرکت در حال موفقیت است و می‌تواند قدم به قدم تروریست‌ها را به عقب براند، باید اقدامات دیگری انجام گیرد برای اینکه صدای مخالفین هم شنیده شود. و در سوریه آنهایی که معترض حکومت اسد هستند - البته نه آنهایی که تروریست هستند - پای میز مذاکره بیایند و با گروه‌های دیگر بنشینند و از جمله مقامات دولتی و آنوقت توسط خودشان برای آینده سوریه تصمیم‌گیری شود. مجری: جناب رییس جمهور فکر می‌کنید روسیه در حال انجام چه کاری است؟ چرا پرزیدنت پوتین پرسنل، تسلیحات و جت‌های جنگنده‌ می‌فرستد سوریه و آنجا اردوگاه می‌سازد؟ فکر می‌کنید برای این است که از پیشرفت‌ها و موفقیت‌های ایالات متحده جلوگیری کند؟ رییس جمهوری: چند ماه پیش در ملاقاتی که با آقای پوتین داشتیم ایشان این مسأله را بطور مفصل مطرح کرد که روسیه تصمیم گرفته یک مبارزه جدی‌تری را با داعش در منطقه شروع کند. حتی در آن ملاقات پیشنهاد کرد که برخی از کشورها مثل ایران، عراق و روسیه با هم یک نوع شبه ائتلافی را تشکیل بدهند و به هم برای مبارزه با داعش و گروه‌هایی شبیه به آن کمک کنند و در اصل مسأله، من موافق بودم و گفتم به هر حال هدف ما مبارزه با داعش است و هر کس کمک کند چه بهتر. او در آن ملاقات به من گفت که در این زمینه با آقای اوباما هم صحبت کرده و گفت که می‌خواهد مبارزه با داعش را تشدید کند و به من گفت که آقای اوباما هم از این کار استقبال کرده است. بنابراین از این حرکت جدید روسیه قبلاً ما مطلع بودیم. خود آمریکا هم مطلع بوده و حتی در آن ملاقات به من گفت که با آقای اردوغان صحبت کرده و با دیگران. بنابراین از قبل پیش بینی می‌شد که روسیه در زمینه مسایل منطقه‌ای و از جمله مبارزه با داعش فعال‌تر شود و الان توان خودش را در منطقه برای مبارزه با داعش بیشتر کرده است. مجری: ایالات متحده مدام تکرار می‌کند که اهداف روسیه معلوم نیست؟ چرا ایران از کسی که بیش از صدها هزار نفر از مردم خودش را کشته و از بمب‌های بشکه‌ای استفاده کرده و چندین میلیون نفر از هموطنان خودش را از خانه‌های خودشان رانده، پشتیبانی می‌کند؟ از چنین شخصی که خیلی‌ها می‌گویند مسئولیت بوجود آمدن داعش و این گروه‌ها را دارد؟ رییس جمهوری: واقعیت این است که دو نوع تصویر از سوریه مطرح است. یک تصویر همانی است که شما بیان کردید که عمدتاً در غرب و در آمریکا بیشتر مطرح است. و یک تصویر دیگری که در ایران و در برخی از کشورهای منطقه و شاید از جمله روسیه مطرح باشد. شما می‌دانید که در زمانی که ما در جنگ با عراق بودیم و صدام به ما حمله کرد و یک جنگ هشت ساله داشتیم یکی از کشورهای معدودی که در منطقه از ما حمایت می‌کرد علیه صدام، پدر همین آقای بشار اسد، حافظ اسد بود. ما از آن زمان یک روابط بسیار خوب و نزدیکی با این کشور داشتیم. باز شما می‌دانید آن زمانی که اسراییلی‌ها حمله کردند به لبنان و با حزب‌الله وارد جنگ شدند - مقصودم البته جنگ 33 روزه در سال 2006 است- وقتی که اسراییل شکست خورد و حزب‌الله پیروز شد، فرمانده حزب‌الله در یک سخنرانی اعلام کرد که در این جنگ ما از کمک‌های سوریه هم برخوردار بودیم. بنابر این سوریه در منطقه بعنوان یک دوست قدیمی ما بوده و مطرح است. این خیلی روشن است. اما این که امروز در سوریه چه می‌گذرد، ممکن است اشکالاتی هم بر حکومت ‌آقای اسد وارد باشد و ممکن است برخی از معترضین فضای بازتری را در سوریه بخواهند. اما واقعیت امر این است که خطر اول امروز در سوریه داعش است؛ داعش حدود دو سوم این کشور را اشغال کرده، از شهرها و روستاها مردم فرار کردند. از این مناطق به لبنان، ترکیه، کردستان و جاهای مختلف رفته و پناهنده شده‌اند و مردم وضع بسیار بدی دارند. داعش بسیار بی‌رحمانه با مردم رفتار می‌کند. به هیچ چارچوبی معتقد نیست. به نظر من همه باید قبول و باور کنیم امروز در سوریه اولویت اول، باید مبارزه با تروریسم و با داعش و اولویت دوم اصلاحات سیاسی در حکومت سوریه باشد. مجری: شما توضیح دادید که سوریه مدت زیادی دوست خوب شما بود. آیا وقت آن شده که ایران تفسیر جدیدی را در نگاه خودش و دوستان دیگری بدست بیاورد. همه می‌گویند که قبل از بوجود آمدن داعش، رژیم اسد مردم را به فرار از شهرهایشان وا داشت؟ رییس جمهوری: ببینید آن زمانی که تظاهرات در سوریه شروع شد، خیلی طول نکشید که تظاهرات مردم با حضور گروه‌های تروریستی توأم شد. البته اول اسم اینها داعش نبود واسم‌های دیگری داشتند و الان هم هستند گروه‌های مختلف با نام‌های مختلف. داعش بعداً فضای بیشتری را در سوریه پیدا کرد و یک مدتی هم با سایر گروه‌های تروریستی جنگید و آنها را منزوی کرد و خودش میدان‌دار معرکه شد. بنابراین از همان ماه‌های اولیه اعتراض مردم، بلافاصله تبدیل به جنگ داخلی شد. وقتی اعتراض تبدیل به جنگ داخلی می‌شود شرایط فرق می‌کند و هر کشوری که حکومت مرکزی دارد وقتی ببیند در آن کشور جنگ داخلی به پا شده با جنگجویان و تروریست‌ها می‌جنگد. این طبیعت هر کشوری است و شما در انگلیس ‌دیدید که چطور حکومت مرکزی لندن با یک گروه می‌جنگید و مبارزه می‌کرد و آنها را تروریست می‌دانست. مشابه همین داستان در آمریکا هم اگر اتفاق بیفتد همین حالت خواهد شد. یک وقتی در اوکلاهما چه بساطی شد و نیروها ریختند و گفتند این گروه یک گروه تروریستی است و مغازه‌ها را آتش زدند. همه جای دنیا همین است وقتی یک جنگ داخلی رخ بدهد و عده‌ای بخواهند در کشور از اسلحه استفاده و نا امنی کنند با آنها مقابله می شود. بنابراین آنچه وجود دارد یک واقعیتی است در سوریه امروز. مردمی آواره شدند، گروه‌های تروریستی بخش بزرگی از کشور را اشغال کردند و امنیت وجود ندارد. داعش بسیار بی‌رحم است و من شک ندارم که اگر از مردم سوریه حتی آنهایی که مخالف حکومت اسد هستند سؤال کنید که در شهر شما ارتش سوریه بیاید بهتر است یا داعش؟ حتماً ارتش را انتخاب می‌کنند نه داعش را. برای این که ارتش سوریه به هر حال یک قواعد و چارچوب و نظاماتی از گذشته دارد ولی داعش به هیچ اصلی معتقد نیست. بنابراین من معتقدم در این اصل نباید تردید کنیم که در اولین قدم ما باید داعش و سایر تروریست‌ها را از سوریه بیرون برانیم بعد برویم سراغ اقدامات بعدی. مجری: توجه کنیم به چیزی که بسیار نگران کننده است برای مردم ایالات متحده آمریکا. در حالی که شما یک توافق تاریخی را با ایالات متحده آمریکا و بقیه دنیا امضا کردید، چند آمریکایی را شما آنجا در زندان نگه داشته‌اید که تابعیت آمریکایی دارند. یکی از آنها همکار ماست آقای جیسون رضاییان. آیا شما فکر می‌کنید که رسیدگی قانونی به این پرونده‌ها حداقل بتواند با عدالت و سرعت بیشتری انجام شود؟ رییس جمهوری: فکر می‌کنم یک سؤال مربوط‌تری در اینجا وجود دارد. شما سؤال کردید که ما با آمریکایی‌ها در زمینه مسایل هسته‌ای به یک توافقاتی رسیدیم و زندانی‌های دوتابعیتی در ایران وجود دارند. زندانی شدن آنها که ربطی به توافق هسته‌ای نداشته و اتهاماتشان چیز دیگری است. ولی من از این طرف سؤال می‌کنم عده‌ای از ایرانیها در آمریکا زندانی هستند که دقیقاً در رابطه با مسایل هسته‌ای در زندان هستند. یعنی بخاطر تحریمی که بوده و امروز در این توافق با قطعنامه 2231 این تحریم برداشته شده و وقتی این تحریم برداشته می شود، ماندن آنها در زندان چه معنایی دارد؟ یعنی بعد از این توافق اولین سؤال این است که ایرانیهایی که به خاطر دور زدن تحریم‌ در زندان به سر می‌برند، برای چه در زندان هستند؟ بلافاصله باید آنها آزاد شوند و اگر آمریکایی‌ها در این زمینه اقدام درست خودشان را انجام دهند و آنها را آزاد کنند حتما فضایی باز می‌شود که ما هم از همه توانمان استفاده کنیم برای کمک به زندانیها در ایران که آنها هم زودتر آزاد شوند. مجری: یعنی اگر یک طرف زندانی‌ها را رها کند آن طرف هم همین کار را خواهد کرد؟ هیچ راه دیگری نمی‌بینید که مثلاً حداقل یک روزنامه‌نگار را زودتر از اقدام طرف مقابل آزاد کنید؟ رییس جمهوری: من نظر شخصی خودم این است که به هر زندانی‌ای که امکانش باشد کمک کنیم. تا آنچه از دیدگاه قانونی باید نسبت به او انجام گیرد، تسریع و زودتر تمام شود. یا بخشی از زندانش مورد عفو قرار گیرد. من که شخصاً بسیار خوشحالم، نه نسبت به یک روزنامه‌نگار بلکه نسبت به دیگران هم خوشحالم که اقدامی شود که اینها زودتر آزاد شوند. در واقع هر کسی که ضرورت ندارد که در زندان بماند، چرا در زندان بماند؟ ما باید بتوانیم از شیوه‌های جایگزین استفاده کنیم، در دنیای امروز خیلی شیوه های جایگزین وجود دارد بجای زندان با ابزار الکترونیکی که در اختیار همه هست می توان کنترل کرد. بنابراین اصل این که ما تسهیلات را در اختیار زندانیان بگذاریم و تلاش کنیم برای آزادی زودتر آنها، این یک حرف درستی است و هم دولت و هم خود من دنبال این کار هستیم. اما اگر در عین حال آمریکایی‌ها نسبت به زندانی‌های ما اقدامات درستی انجام دهند در فضای ایران بسیار مؤثر خواهد بود. مجری: برای این که درست متوجه بشوم فرمایشتان را؛ آیا اکنون درباره همین مطلب دقیقی که به آن اشاره کردید پیگیری می‌کنید؟ رییس جمهوری: راجع به مسایل کنسولی هم گاهی بحث بوده. بله. اگر امروز هم باشد من تعجب نمی‌کنم چون قبلا در این زمینه‌ها بحث‌هایی مطرح بوده است. مجری: این اولین دفعه‌ای است که پس از امضای توافق برجام به ایالات متحده آمده اید. آیا رهبر معظم ایران پشتیبان و مدافع این توافق هسته‌ای هستند؟ رییس جمهوری: از اول در بیانات رسمی ایشان فرمودند که من با اصل توافق موافق هستم و ادامه پیدا کند. نکاتی را ایشان اعلام کردند بعنوان خط قرمزهایی که باید مذاکره کننده‌ها مراعات کنند. آن خطوط قرمز هم مورد مراعات مذاکره کننده‌ها همیشه بوده و بنابراین دلیلی ندارد که ایشان مخالفتی با توافق هسته‌ای داشته باشند. مجری: پارلمان چطور؟ گفته موافق است و مشکلی ندارند؟ همانطور که می‌دانید پارلمان آمریکا نتوانست جلوی این توافق را بگیرد. مجلس ایران چطور؟ رییس جمهوری: مجلس ایران همانطور که می‌دانید یک کمیسیون ویژه‌ای را در این باره انتخاب کرده و چند هفته است که مشغول بررسی هستند و آن مقداری که قبلاً من خبر داشتم جزو برنامه‌های پارلمان بود و بنا بود که -امروز که روز یکشنبه است- گزارش این کمیسیون در مجلس مطرح شود و اگر آن گزارش در کمیسیون مطرح شود، معمولاً مجلس دو تا کار می‌تواند انجام دهد. یکی این که تبدیل کند به یک بیانیه و آن را منتشر کند و یکی این که تبدیل کند به یک طرح. که یک عده‌ای از نمایندگان امضا کنند و در جلسه‌ای مطرح شود و راجع به مواد آن طرح بحث و بررسی و تصویب شود و هر کدام از آنها که باشد احتمال می‌دهم که در هفته جاری در مجلس تمام شود. مجری: شما حتماً در ایران کمپین انتخاباتی جمهوری‌خواهان و تعدادی از گفتگوها و مناظره‌ها بین آنها را مشاهده می‌کردید که تعداد زیادی از کاندیداها می‌گفتند اگر رییس جمهور شوند این توافق را پاره می‌کنند. آنها می‌گفتند که می‌توانید اینقدر ساده فکر کنید که ایران به تعهدش عمل خواهد کرد؟! و بازرس خودش باشد؟ عکس‌العمل شما درباره عدم اعتماد جدی و عمیقی که اینجا وجود دارد چگونه است و بخصوص که تعداد زیادی شک دارند که ایران بر سرتعهداتش بماند؟ رییس جمهوری: چند مسأله است که باید اینها را مورد توجه قرار دهیم. اولاً آنچه در ایالات متحده آمریکا گفتگو می‌شد گاهی وقتها که من می‌رسیدم از ایران یک قسمت هایی که مستقیم پخش می‌شد و من می‌دیدم بسیار خنده‌آور بود و مسایل عجیب و غریبی را مطرح می‌کردند. هر کس با ایران آشنا باشد می‌فهمد که حرف‌های اینها با واقعیت ایران چقدر زیاد فاصله دارد. برخی از آنها حتی اسم تهران و ایران را هم اشتباه می‌کردند و بلد نبودند و بعضی حتی نمی‌دانستند ایران کجاست و صحبت‌هایی که می‌کردند با واقعیت خیلی فاصله داشت. خود مردم ایران بصورت یک جوک به آن نگاه می‌کردند و می‌خندیدند. نکته دوم این که داستان برجام و توافق هسته‌ای به یک مسأله حزبی تبدیل شد و این از نقطه ضعف‌های سیاست خارجی آمریکا بود. این گونه مسایل که مسایل ملی است نباید مسأله حزبی بشود و یک حزب بگوید من خیلی موافقم یا حزبی بگوید من خیلی مخالفم. در نهایت باز هم شکل ظاهری آن یک شکل حزبی بود نه یک نظر ملی. این هم بحث دیگری بود که ما در آمریکا مشاهده می‌کردیم. مسأله بعد این که بله طبیعی است که در آمریکا عده‌ای مخالف یا موافق باشند اما مسأله برجام مسأله ایران و آمریکا نیست، مسأله برجام یک مسأله بین المللی است. مسأله‌ای است که ایران با شش کشور دنیا صحبت کرده نه فقط با آمریکا و در نهایت برجام در شورای امنیت سازمان ملل تصویب شده. یعنی در قطعنامه 2231 مورد تأیید قرار گرفته است. بنابراین مخالفت با برجام مخالفت با آقای اوباما یا حزب دموکرات یا توافق ایران و آمریکا نیست. مخالفت آنها، مخالفت با یک نهاد بین‌المللی است. یعنی آنها داشتند با سازمان ملل و شورای امنیت مخالفت می‌‌کردند. در آمریکا قبلاً کمتر مشاهده می‌شد کنگره یا سنا با سازمان ملل روبه‌رو بشود و با آنها بجنگد و یک حرف‌هایی بزند که غیرقابل قبول است. مگر می‌شود یک کشوری یک تعهدی را قبول کند و دولت بعد آن، تعهد را پاره کند. این کار، کار صدام است. صدام یک تعهدی خودش امضاء کرد با ایران، بعداً پاره کرد. بعد هم ناچار شد که قبول کند و بگوید اشتباه کردم. مگر چنین چیزی امکان‌پذیر است. هر دولتی در هر کشوری که می‌آید، باید متعهد باشد به تعهد دولت قبلی خودش. والا آن کشور اعتمادش از بین می‌رود، و هیچ‌کس در دنیا به ان اعتماد نمی کند. من فکر می‌کنم اینها بیشتر شعار است. مجری: جزییاتی مردم از پایگاه‌های نظامی که بازرسان بین‌المللی اجازه بازرسی آنجا را ندارند، نگران هستند. جناب آقای رییس‌ جمهوری درباره این نگرانی شما چه توضیحی دارید؟ رییس‌ جمهوری: چرا نگران باشند؟! اگر این توافق اجرایی و عملیاتی شد معنی‌اش این است که ما پروتکل الحاقی را اجرا می کنیم و پروتکل الحاقی مقررات خاص خودش را دارد. امروز در دنیا 120 کشور پروتکل الحاقی را اجرا می‌کنند و ایران کشور 121 خواهد بود هر چیزی که در کشورهای دیگر اجرا می‌شود در ایران هم اجرا خواهد شد. تفاوتی بین ما با آن 120 کشور نخواهد بود. مجری: از زمانی که این توافق امضا شد شعارها علیه شیطان بزرگ در ایران شنیده شده. شما هم تندروهای خودتان را دارید که نمی‌خواهند این توافق را ببینند. شما صحبت کردید از تندروهای آمریکایی، در ایران هم وجود دارند و هنوز آمریکا را به عنوان شیطان بزرگ خطاب می‌کنند، روزی را می‌بینید که ایالات متحده شیطان بزرگ نباشد آیا وقتش رسیده که این شعار را بازنشسته کنیم؟ رییس‌ جمهوری: این کلمه شیطان بزرگ برای حالا نیست. این داستان مربوط به سال 1980 می‌شود، یعنی آن زمان بود که امام ره این مسأله را مطرح کرد. زمانی که آمریکایی‌ها ایران را به دخالت نظامی و حضور نظامی و اشغال نظامی تهدید کردند. امام آن زمان این نکته را مطرح کرد و این حرف‌ها همیشه بوده است در طول این 37 سال بوده و یک چیز جدید در ایران نیست. ایرانیان به طور طبیعی از سیاست‌های ایالات متحده آمریکا در گذشته از زمان دولت مصدق تا کنون ناراحت هستند بخاطر مداخلات آمریکا، بخاطر حمایت‌های آمریکا از برخی از کشورهای اشغالگر، بخاطر دخالت نظامی، حمایتی که از صدام در جنگ کرد و دلایل مختلف. بنابراین در جنگ بین ایران و عراق آمریکایی‌ها حمایت کردند از عراق و از صدام از همه اینها مردم ناراحت و عصبانی هستند. طبیعی است که شعارهایی هم علیه آمریکا داشته باشند. مجری: درست است تاریخش را می‌دانم. ولی مردم ایران خواستار روابط بهتری هستند. حتی قبل از این توافق هسته‌ای. آیا رابطه بهتری را می‌بینید که با ایالات متحده شروع شود که فراتر از توافق هسته‌ای باشد؟ رییس‌ جمهوری: مردم ایران خواستار این هستند که تنش بین ایران و آمریکا کم شود. من جزو شعارهای انتخاباتی‌ام قبل از اینکه انتخاب شوم، این بود که با دنیا می‌خواهم تعامل سازنده داشته باشم و با کشورهایی که امروز تنش و حتی تخاصم وجود دارد، این تنش یا تخاصم کم شود. و ما بتوانیم به یک روابط طبیعی و نرمال نزدیک‌تر شویم. من این نظر را دارم الان هم می‌گویم. به نظر من هم در این 2 سال ایران و آمریکا نزدیک‌تر شدند تا گذشته. به هر حال 2 سال پیش تصور نمی‌شد که دو وزیر ایران و آمریکا ساعت‌ها بنشینند با هم حرف بزنند و مذاکره بکنند و به توافق برسند. مجری: پس آیا رییس‌ جمهور ایران و رییس‌ جمهور ایالات متحده ممکن است که الان دست بدهند با هم و سلامی بکنند در سازمان ملل؟ و دقایقی با هم صرف و صحبت بکنند؟ بویژه اینکه هدف اولی را به دست آوردید و پشت سر گذاشتید؟ رییس‌ جمهوری: من فکر می‌کنم شبیه این سوال پارسال مطرح کردید. پاسخ من این بود که خیلی من در ذهنم این حرکات سمبلیک مطرح نیست که به هم برسیم و به هم دست دهیم. یا به هم نرسیم. به هم سلام کنیم و یا به هم نامه بنویسیم. البته نامه می‌نویسیم گاهی ایشان می‌نویسند و گاهی من می‌نویسم. مهم این است که بین ایران و آمریکا فاصله خیلی زیادی وجود دارد و خیلی مسایل در طول 37 سال گذشته بوده که باید جبران شود. مهم این است که بتوانیم طراحی کنیم چگونه این مسایل را حل و فصل کنیم. چگونه رضایت مردم خودمان را جلب بکنیم و چگونه بتوانیم مردم دو کشور نزدیک‌تر بشوند. بحث این نیست که گذشته فراموش بشود، بحث این است که چگونه جبران شود و چگونه به آینده نگاه کنیم. من معتقدم مردم ایران بیشتر می‌خواهند به آینده نگاه کنند تا در گذشته بمانند و این بسیار مهم است. اگر همین حالت در آمریکا هم باشد، مردم آمریکا هم همین را بخواهند؛ خواست ملی، حکومت‌ها را وادار می‌کند به اینکه راه جدیدی را پیدا و انتخاب کنند. مجری: تعداد زیادی از ایرانیان در حادثه چند روز پیش در زیارت حج در عربستان سعودی کشته شدند و شما فوق‌العاده خشمگین بودید، چرا این عکس‌العمل شما بود؟ چرا دولت عربستان سعودی را مسئول می‌شناسید؟ رییس‌ جمهوری: به هر حال این همه حاجیانی که به عربستان سعودی می‌روند، دولت عربستان سعودی به عنوان میزبان مسئولیت‌هایی را به عهده دارد. مخصوصاً برای حج که برنامه‌های بسیار مهمی وجود دارد. امسال دو حادثه عجیب و غریب اتفاق افتاد. یک بار، یک جرثقیل در مسجدالحرام افتاد و عده‌ای کشته شدند و از جمله عده‌ای ایرانی. اخیراً هم در روز پنج‌شنبه در مراسم منا عده‌ زیادی کشته و مصدوم شدند. من آمار دقیقش را ندارم. هنوز عربستان آمار دقیق را اعلام نکرده است که عدد چه مقدار است. کشته و زخمی‌ها هزاران نفر هستند و در این میان صدها ایرانی کشته و یا مصدوم شدند. تاکنون آنچه معلوم شده حدود 150 نفر کشته از ایرانی‌هاست که این عدد ممکن است بالاتر برود. بخاطر اینکه ما عده‌ای مفقود داریم این کار به معنی بی‌برنامگی و بی‌کفایتی دولت عربستان است. دولت عربستان علی‌الظاهر همه ذهن، فکر و برنامه‌اش را مشغول کرده برای کشتار مردم یمن و ظاهراً وقت ندارد که راجع به مردم خودش و یا راجع به میهمان‌های خانه خدا، فکر و برنامه‌ریزی کند. این جای بسیار بسیار تأسف است و عربستان باید پاسخگو باشد در برابر این بی‌برنامگی، بی‌انضباطی و عدم کارآیی دولتش که منجر شده به کشته شدن تعداد زیادی از حاجیان از کشورهای مختلف. ما از لحاظ سیاسی و حقوقی مسأله را دنبال خواهیم کرد. مجری: سپاس جناب رییس‌ جمهوری. می‌دانم که وقت زیادی را از جنابعالی گرفتیم. رییس‌ جمهوری: خیلی متشکرم.

رئیس جمهور آرژانتین در نخستین روز برگزاری نشست مجمع عمومی سازمان ملل از سیاستهای دوگانه آمریکا انتقاد کرد. به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آوای رودکوف avayerodkof.ir به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، کریستینا فرناندز کرشنر در  این سخنرانی گفت:دولت سوریه نیز با جنگجویانی در حال نبرد است که تحت حمایت کل جهان غرب قرار دارند امروز این جنگجویان عضو داعش هستند. من این سئوال را مطرح می کنم که این گروه چطور اداره می شود چه کسی آن را حمایت مالی می کند. صحنه های حملات آن ها مانند فیلم ها با سه الی چهار دوربین فیلمبرداری می شود این ها فیلم های دست ساز و آماتور نیستند. در واقع این صحنه ها بسیار شبیه فیلم های هالیوودی است. این همه پول برای حمایت از این گروه از کجا می آید. این مسئله به ما کمک می کند تا اطمینان حاصل کنیم که کلید مبارزه با گروه داعش را پیدا کنیم. این گروه در واقعی شدیدترین تهدیدی است که جهان با آن روبرو است این گروه که ماهیتی تعصبی دارد همسایگان خود را دشمن تلقی می کند و آنها را هدف نابودی قرار می دهد.کرشنر در بخش دیگر سخنرانی خود به آمریکا و جمهوری اسلامی ایران و نیز دیگر کشورهای عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل به اضافه آلمان بابت دستیابی به توافق بر سر برنامه هسته ای تهران تبریک گفت. رئیس جمهور آرژانتین گفت :«این توافق به حل و فصل مسئله هسته ای کمک می کند و امنیت بیشتری برای جهان که درگیر جنگ و کشمکش است ، به ارمغان می آورد.»وی گفت:« در سال ۲۰۱۰ گری سیمور مشاور ارشد کاخ سفید در مسائل هسته ای به آرژانتین سفر کرد. او در این ماموریت یک هدف را دنبال می کرد و آن هدف این بود که از آرژانتین بخواهد که تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی، تامین کننده سوخت هسته ای تهران بشود. آرژانتین در سال ۱۹۸۷ تحت حاکمیت نخستین دولت دموکراتیک و تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی به یک تامین کننده سوخت هسته ای تبدیل شده بود. هکتور تیمرمن وزیر امور خارجه آرژانتین به او (سیمور) توضیح داد که مذاکرات ، به ویژه برای دستیابی به توافق در جریان است. جمهوری اسلامی ایران آن زمان اورانیوم کمتری داشت اما نیاز داشت که به برنامه هسته ای خود ادامه دهد. و برای همین آنها نزد ما آرژانتینی ها آمدند تا ما سوخت هسته ای به جمهوری اسلامی ایران بدهیم. آقای روحانی هنوز رئیس جمهور ایران نبود. این در زمان رئیس جمهور قبلی ایران بود و مذاکرات آن زمان شروع شد. من به یاد دارم که وزیر امور خارجه آرژانتین نزد من آمد و پیشنهادی را که مشاور مسائل هسته ای کاخ سفید به او داده بود به من داد. پذیرفتن این پیشنهاد برای من سخت بود که علت آن مناقشه آرژانتین و ایران بر سر حمله تروریستی در آرژانتین در سال ۱۹۹۴ و تصمیم قاضی دادگاه برای متهم کردن تعدادی از ایرانی ها بود. در آن شرایط برای آرژانتین غیر ممکن بود که بتواند به این روند مذاکرات هسته ای کمکی بکند. بنابراین من به این توافق در دفترم نگاه کردم و گفتم اگر درخواست به صورت مکتوب باشد و امضا شود ، ما به رغم همه مسائلی که وجود داشته است [آنرا می پذیریم] -- زیرا ما معتقد بودیم که مهم است که اهداف رژیم منع گسترش هسته ای محقق شوند. شما می دانید که آرژانتین جزو باشگاه کوچک کشورهایی است که سوخت هسته ای تولید می کنند و در عین حال ما از لحاظ منع گسترش هسته ای جزو کشورهای پیشرو هستیم. در نتیجه برای ما پیمان منع گسترش هسته ای به عنوان یک کشور اهمیت دارد. برای همین به وزیر امور خارجه خودمان گفتم و او هم این حرف را به فرستاده دولت آمریکا ، یعنی گری سیمور، اعلام کرد. ما گفتیم که این سوخت هسته ای جزو اموال آرژانتین است و ما فناوری تولید آن را داریم اما مشروط بر اینکه این درخواست به صورت مکتوب و امضا شده به ما داده شود. این پیام را به او دادیم. من فکر می کنم که این آخرین بار بود که سیمور را دیدیم. وی افزود:از این رو، در سال ۲۰۱۳ آرژانتین یک یادداشت تفاهم با جمهوری اسلامی ایران برای پرداختن به جنبه حقوقی این مسئله امضا کرد. منظورم مسئله بمب گذاری سال ۱۹۹۴ است. اما در سال ۲۰۱۳ دولت های جدیدی بر سر کار آمده بودند و ما برای حل مسئله تلاش می کردیم زیرا به این نتیجه رسیده بودیم که این کار برای مبارزه با تروریسم و نیز برای اجرای عدالت لازم است که مقصران این حمله تروریستی پیدا و مجازات شوند. این هدف امضای یادداشت تفاهم بود. سپس زمان امضای توافق هسته ای میان ایران و گروه پنج به اضافه یک فرا رسید. این توافق در زمان فعالیت آقای روحانی رییس جمهور ایران حاصل شد که پیش از آن مذاکرات آغاز شده بود. با این حال من نمی دانم چرا مخالفان با این مسئله مخالفند که ما با ایران به توافقی قضایی دست یافتیم این توافق به این علت حاصل شد که ایران از استرداد این پنج تبعه ایرانی خودداری می کرد و بر اساس این توافق قاضی آرژانتینی برای پیگیری پرونده به ایران می رفت. با این حال من از زبان یک رییس جمهور دیگر شنیدم که در مناسبات دیپلماتیک برخورد دوگانه و دورویی زیادی وجود دارد. که با این حال در اینجا متوجه شدم که مسایل دیگری نیز وجود دارد که از جمله این مسایل برخوردهای دوگانه و نیز مسایل سیاسی جغرافیایی است و علاقمندی کمی برای استحقاق حق قربانیان این حمله و نیز خانواده های آنها وجود دارد. و در نهایت قاضی این پرونده تصمیم گرفت که شفاف سازی شرایط مربوط به این پرونده با استفاده از متهمان ممکن است. و امروز این پرونده مسدود شده است و ما تنها می توانیم در حال حاضر به حسن نیت ایران امیدواریم باشیم و خواستار حسن نیت این کشور باشیم زیرا ما ابزار دیگری در اختیار نداریم که بتوانیم به نتیجه برسیم. چرا باید برخی متهمان آرژانتینی پرونده آمیا در آمریکا باشند؟با این حال با توجه به اتفاقاتی که در کشور آرژانتین افتاد ما در بالاترین سطوح اطلاعاتی و قضایی و حقوقی در حال کشف حقایق درباره حادثه آمیا هستیم. این درحالی است که همه بخشهایی این پرونده به طور کامل تحت نظارت و دستورات سازمان های اطلاعاتی بوده است. به علت تردید های زیادی که در تحقیقات وجود دارد و لزوم همکاری با ایرانی ها در پایان سال گذشته منجر به برکناری برخی از مسئولان بلندپایه شد که از سال ۱۹۷۲ بر روی کار بودند آنها در طول همه دیکتاتوری ها و دولت های آرژانتین از جمله دولت خود من (کرشنر)همچنان به فعالیت خود ادامه می دادند و امروز آنها در آمریکا به سر می برند و زمانی که این انتقالات صورت گرفت به آمریکا نقل مکان کردند و دادستان مسئول تحقیقات این پرونده کشته شد .رد پای سازمان های اطلاعاتی دیگر کشورها در پرونده آمیا همانطور که من همواره گفته ام پرونده آمیا یک صفحه شطرنج بسیار پیچیده در صحنه سیاسی بین المللی است و خارج و فرای صفحه شطرنج و خارج از کشور آرژانتین را نیز شامل می شود و در حاشیه نیز قدرت های مستبدی وجود دارند که آسیب پذیرترین بخشهای این بازی را هدف قرار می دهند. پس از چهارده سال تعویق در این تحقیقات، اکنون در حال تحقیقات درباره مرگ نیسمن هستیم و به اطلاعاتی بسیار جالب دست یافته ایم که مربوط به ارتباط این پرونده با سازمان های اطلاعاتی دیگر کشورها می شود. من درباره اعضای جامعه یهودی در کشورم صحبت می کنم که ارتباطات مالی با این پرونده دارند. من درباره دروغ ها و دو رویی صحبت نمی کنم من درباره آنچه واقعا در حال وقوع است صحبت می کنم. ما چندین بار وهمین چند روز پیش نیز با سفیر آمریکا این مسئله را مطرح کردیم که چطور یک عضو سابق سازمان اطلاعات آرژانتین در آمریکا است. وی از روز اول پرونده آمیا از جمله متهمان این پرونده بوده است. روزی که من تنها عضو پارلمان منطقه پاتاگونیا در جنوب آرژانتین بودم این انفجار روی داد و وی مسئول این تحقیقات بود و اکنون تحقیقات درباره مرگ نیسمن در حال پیگیری است و وی به طور کامل با آن مرتبط است و البته افراد دیگری نیز هستند. سفیر ما در آمریکا سندی را به وزارت خارجه آمریکا تحویل داده است که این درخواست را مطرح کند. با این حال وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد این فرد تحت محافظت است و من نمی دانم این حفاظت از چه چیزی و چه کسانی است با این حال آمریکا می گوید که وی تحت حفاظت است. چند سال پیش این فرد که مسئول تحقیقات پرونده آمیا بود از اینترپل خواسته بود که حکم بازداشت صادر کند از وجود این فرد اطلاع نداشت. از سال دو هزارو هفت میلادی از زمان رییس جمهور کرشنر تا زمان ریاست جمهوری من طی این همه این سالها ما خواستار تمدید این احکام از سوی ایران شده بودیم و این بار خواستار همکاری آمریکا هستیم. اینکه یک قدرت بر همه جهان سیطره داشته باشد تنها یک رویا استقضات در کشور آرژانتین می خواهند بدانند این افراد این مسئولان کجا هستند ما همچنین منابع مربوط به مسئله پنهانکاری درباره این افراد ارائه کرده ایم. حال این سئوال را از خود بپرسید که چرا من این همه زمان را به این مسئله اختصاص دادم. این کسر بسیار کوچکی از زمانی است که منتقدان اختصاص داده اند و ما را به همدستی با رژیم ایران متهم کرده اند. نقش باراک اوباما رییس جمهور آمریکا در این پرونده چیست. ما نمی توانیم در دیپلماسی معیارو استاندارد دوگانه داشته باشیم. ما نمی توانیم به استفاده از سلاح و ابزارهای فتنه بین المللی که از داستانها جنایی ژان لوکاره استخراج شده است ادامه دهیم. زیرا ما اکنون در دوره جهان ارتباطات و جهانی سازی و اینترنت هستیم. اینکه یک قدرت بر همه جهان سیطره داشته باشد تنها یک رویا است. امروز ابزارهای ارتباطات بسیار قوی وجود دارند که در دسترس همه قرار دارند. بنابراین همه دانند که در یک برهه زمانی مشخص چه اتفاقی در حال روی دادن است. در آرژانتین بی وقفه در تلاش برای دستیابی به حقیقت و عدالت درباره پرونده آمیا هستیم و خواستار همکاری همه کشورهایی هستیم که شهروندانشان متهم شده اند و کشور آمریکا نیز باید همکاری کند تا روشن شود چرا که شهروندان ما در این کشور هستند این در حالی است که باید در کشور خود یعنی آرژانتین باشند. درباره بحران اقتصاد جهانی من به سخنرانی های زیادی در اینجا گوش کرده ام و واقعیت این است که تغییرات عمده ای با سرعتی قابل توجه در حال وقوع است. بازگشت کوبا به جامعه بین المللی یک پیروزی برای خود کوبا استمن قصد ندارم با این مسایل سخنرانی خود را پایان دهم همچنین قصد دارم به قاره ای که به آن تعلق دارم ادای احترام کنم. چند ساعت پیش ، قبل از سخنرانی ام با رییس جمهور کوبا گفتگو کردم. این نخستین بار طی هجده سال گذشته است که رییس جمهور کوبا به مجمع عمومی بازگشته است. واقعیت این است که ما اعضای مرکوسور، یونیسورو سرلاک تلاش فراوانی برای بازگشت کوبا به جامعه بین المللی صورت دادیم و این بازگشت نشانه پیروزی این پایداری منطقه است و در اصل این یک پیروزی برای خود کوبا است و ما این مسئله را می دانیم که دولت آمریکا ذهن خود را بازکرده و متوجه شده است که شرایط مانند گذشته قابل پیگیری نیست. من قصد دارم از دیگر کشورهای منطقه آمریکای لاتین نیز تشکر کنم. پاپ نیز نقش مهمی در برقراری مناسبات آمریکا و کوبا ایفا کرد. وی در این جایگاه به جهان گفت که پول نمی تواند دیگر تعیین کننده سیاست باشد. و یک اصل جهانی وجود دارد که همه ادیان به آن معتقدند اینکه کاری را با دیگران نکن که دوست نداشته باشی با تو انجام دهند. به عنوان یک فرد عضو امریکای لاتین از پایان جنگ کلمبیا و فارک استقبال می کنم. جنگی که بیش از پنجاه سال ادامه داشت. این جنگ نشان داد که اختلافات سیاسی و اجتماعی با سلاح قابل حل و فصل نیستند. راه حل گفتگو و پذیرش یکدیگر است.

رابطه میان پارلمان و بهارستان همیشه برقرار بوده است و مدعیان پاستور در بیشتر موارد پس از ناکامی در انتخابات ریاست جمهوری، در صدد کسب صندلی های سبز بهارستان برآمده اند. پایگاه تحلیلی خبری آوای رودکوف avayerodkof.irآفتاب نوشت:در روزهایی که نمایش پیاپی تصاویر سعید جلیلی در کمیسیون برجام و حضور فعال‌تر او در عرصه سیاسی کشور بار دیگر او را به عرصه اول سیاسی کشانده است؛ در محافل خصوصی و عمومی اصولگرایان اینطور مطرح می‌شود که دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی به عنوان یکی از اصلی‌ترین گزینه‌های سرلیستی اصولگرایان در تهران فعالیت انتخاباتی خود را کلید زده است. این بار نیز سعید جلیلی در سه راهی تهران و قم و مشهد گیر کرده است. در قم رقیبی به نام لاریجانی دارد و در تهران لشکری از نیروهای سیاسی هستند؛ اما مشهد سال‌هاست که بدل به پایتخت جبهه پایداری شده است و برخی نزدیکانش در این شهر مسئولیت‌های اجرایی بر عهده دارند. با این حال حضور جلیلی در مجلس آینده معادلات انتخاب رئیس پارلمان را برای اصولگرایان پیچیده‌تر می‌کند. حداد عادل که زمانی تجربه ریاست مجلس هفتم را داشت و کفش‌هایش را برای ریاست مجلس دهم جفت می‌کرد گفته می شود امروز رقیبی به نام جلیلی را برابر خود می‌بیند و از همین رو ضرورت می بیند راهی یک برنامه پربیننده شود تا چهره‌ای غیر سیاسی از خود به نمایش بگذارد و پیوند‌های خویشاوندی خود را با بزرگان نظام به اصولگرایان یادآوری کند. اما از جمع هشت مدعی صندلی پاستور در سال 92، افراد دیگری هم هستند که سودای حضور در مجلس را دارند و البته از حمایت‌های بی دریغ رسانه ملی محروم هستند. مشهورترین این افراد محمدرضا عارف است که او نیز صندلی ریاست را نشانه رفته است با این حال از همان فردای انتخابات، وی گزینه بالقوه اصلاح‌طلبان برای حضور در انتخابات بود. غرضی، مرد متفاوت انتخابات 92 نیز اعلام کرده است در انتخابات امسال برای مجلس حضور خواهد داشت. اما ولایتی و قالیباف و رضایی در مسئولیت‌هایی قرار دارند که برای حضور در مجلس باید استعفای خود را اعلام می‌کردند. بازماندگان 84 برخی نامزدهای انتخابات 84 تلاش‌هایی برای ورود به مجلس نشان دادند. مشهورترین این افراد لاریجانی بود. وی در ابتدا به شورای عالی امنیت ملی رفت اما در نهایت با احمدی‌نژاد ،به مشکل خورد و راهی قم شد تا هشت سال در قامت ریاست قوه مقننه تا حدی مانع بی قانونی احمدی‌نژاد باشد. از آن جمع هاشمی و کروبی که سابقه مجلس داشتند و قالیباف و محسن رضایی که از سپاه وارد عرصه انتخابات شده بودند از خیر حضور در مجلس گذشتند تا یک بار دیگر نامزد انتخابات ریاست جمهوری باشند. مهرعلیزاده و معین نیز سرنوشت مشابهی داشتند. هر دوی این نامزدها از سال 84 حضور کمرنگی در عرصه سیاست ایران داشتند و بار دیگر در آستانه انتخابات 94 اسم آنها در محافل سیاسی اصلاح‌طلبان شنیده می‌شود. از این دو تن، مهرعلیزاده روی خوش بیشتری به دعوت کنندگان نشان داده است اما مصطفی معین همچنان به کار طبابت مشغول است. شکست‌خوردگان 80 در سال 80 اصولگرایان برای رقابت با خاتمی با 9 نامزد وارد عرصه رقابت‌ها شدند که هر کدام رای خاتمی را در شهری بشکنند. در نهایت آرای شش نامزد از آرای باطله هم کمتر بود و خاتمی رئیس جمهور شد. اما رقیبان خاتمی نیز سودای مجلس داشتند. اولین نفر احمد توکلی بود که به مرور تبدیل به مرد شماره یک اقتصادی مجلس شد. شهاب‌الدین صدر نیز راه توکلی را پیمود و از نظام پزشکی به بهارستان رفت هرچند در انتخابات مجلس نهم شورای نگهبان صلاحیت او را احراز نکرد و پشت در مجلس باقی ماند. حسن غفوری‌فرد نیز دو سه باری برای مجلس و شورای شهر نامزد شد و توفیقی به دست نیاورد گرچه در روزهای گذشته ریاست خانه احزاب را بر عهده گرفته است. دیگر افرادی که در انتخابات 80 نامزد شدند تاثیری در سیاست ایران نداشتند اما رابطه میان پارلمان و بهارستان همیشه برقرار بوده است.

معاون اول رئیس پارلمان عراق گفت: مردم عراق آنقدر سردار سلیمانی را دوست دارند که در همه‌جای کشور ما از ایشان سخن می‌گویند. پایگاه تحلیلی خبری آوای رودکوف avayerodkof.irحجت‌الاسلام والمسلمین دکتر همام الحمودی در گفت‌وگو با «ابنا» افزود: در گذشته مردم مناطق سنی‌نشین عراق همچون فلوجه و تکریت به شدت از ایران متنفر بودند اما از زمانی که سردار سلیمانی برای انجام وظیفه مستشاری وارد کشور ما شدند، مردم آن مناطق نیز به شدت مجذوب ایران شدند.

در اول مارچ سال ۱۹۳۲، هیتلر نامه‌ای به برونسْویک نوشت و اجازه خواست که اگر ممکن است، آن‌جا را برای تشکیل کمپین برای رقابت ریاست‌جمهوری و تعیین رایش آینده که در پیش بود، ترک کند. این نامه، ۴ روز پس از آن نوشته‌شده‌بود که شهروندی هیتلر به‌عنوان یک آلمانی، پذیرفته شد. هیتلر در اصل شهروند اتریشی بود و زمانی تابعیت آلمان را پذیرفت که در دولت استخدام شد. هیتلر می‌خواست به نتیجه‌ی انتخابات و برگزیده شدن پاول فون هیندنبورگ اعتراض کند، با این حال یک سال پس از این موضوع، هیندنبورگ او را به‌عنوان صدراعظم خود برگزید. یک پزشک - در دوران پیش از ظهور خدماتی مانند پیام کوتاه، ایمیل و شبکه‌های اجتماعی، بهترین راه برای مکاتبه‌ی افرادی که دور از هم زندگی می‌کردند، نوشتن بود. بیشتر این نامه‌ها، محتوای کاملاً خصوصی داشت و بنابراین تعجب‌آور نخواهد بود اگر با سرک کشیدن در محتوای آن، به رازهای نویسندگان و یا میان گیرنده و نویسنده پی ببریم. برخی از نامه‌ها هم از جنبه‌های تاریخی، بسیار مهم و تعیین‌کننده بودند و به نوعی بعضاً نامه‌های سرگشاده‌ای بودند که میان رهبران سیاسی و اجتماعی جنبش‌ها رد و بدل می‌شد و نقشی حساس در ادامه‌ی روند مناسبات سیاسی و مبارزات ملت‌ها داشت. این نامه‌ها از لحاظ سیاسی و تاریخی، اهمیتی به‌سزا دارند، اما نوشته‌ی امروز درباره‌ی نامه‌های بسیار مهمی است که امروزه کمتر از آن‌ها سخنی به میان می اید. چه، اگر برخی از این نامه‌ها مورد توجه گیرنده‌اش قرار می‌گرفت، بسیاری از فجایع و تلخ‌کامی‌ها به بار نمی‌آمد. در این نوشته، به مرور این نامه‌های مهم ولی فراموش‌شده می‌پردازیم. 1- نامه‌ی فیدل کاسترو به فرانکلین روزولتفیدل کاسترو، دوران زمام‌داری ۱۰ رئیس‌جمهور امریکا را درک کرده. آن هم رئیس‌جمهورهایی که اغلب‌شان، آرزوی خلع او از قدرت را داشتند و برخی تلاش عملی هم برای رسیدن به این مقصود، انجام دادند. به هر حال، اولین تماس کاسترو با آمریکا، حاوی پیامی دوستانه بود.در سال ۱۹۴۰، دانش‌آموزی ۱۲ ساله از مدرسه‌ی Colegio de Dolores واقع در سانتیاگوی کوبا، به رویس‌جمهور وقت، فرانکلین روزولت، نامه‌ای نوشت. او نامه‌ی خود را چنین آغاز کرده‌بود: «دوست خوبم، روزولت!» او احوال‌پرسی گرمی با روزولت کرده بود و برای‌ش نوشته‌بود که وقتی در رادیو شنیده که روزولت مجدداً در انتخابات ریاست‌جمهوری برنده شده، چقدر خوشحال شده‌است. کودک از روزولت خواسته بود که برای‌ش یک اسکناس ده دلاری بفرستد، زیرا تا آن زمان، یکی از این اسکناس‌ها را از نزدیک ندیده‌بود! این پسرک، کسی نیست جز فیدل کاسترو!کاسترو در نامه‌اش نوشته‌بود که با آن‌که زبان انگلیسی‌اش ضعیف است، اما خیلی باهوش است و خیلی صادقانه نوشته‌بود: «با این‌که یک پسربچه هستم، خیلی فکر می‌کنم.» این نامه در ۲۷ نوامبر سال ۱۹۴۰ به مقصد رسید، اما هرگز به دست روزولت نرسید. بعدها وقتی روزولت فوت کرد، حتی فرصت نکرد که بداند فیدل کاسترو کیست! 2- نامه‌ی ملکه الیزابت دوم به رئیس‌جمهور آیزنهاوردر سال ۱۹۵۷، دوایت آیزنهاور نخستین رئیس‌جمهور امریکا بود که از ملکه‌ی انگلستان دعوت به عمل آورد. ملکه که از مدت اقامت خود و مهمان‌نوازی رئیس‌جمهور و همسرش بسیار لذت برده‌بود،  دو سال بعد برای جبران آن‌ها را به بالمورال در اسکاتلند دعوت کرد. بعد از سفر آن‌ها به اسکاتلند، به نظر می‌رسید هنوز خاطره‌ی خوب طعم فوق‌العاده‌ی شیرینی‌هایی که ملکه از آن‌ها برای پذیرایی استفاده کرده، از خاطر آیزنهاور نرفته‌باشد. پنج ماه بعد از این ملاقات دوباره، ملکه نامه‌ای به آیزنهاور نوشت و به آن دستور پخت شخصی خود برای تهیه‌ی این شیرینی‌ها را اضافه نمود.این نامه که در ۲۴ ژانویه‌ی ۱۹۶۰ به مقصد امریکا فرستاده‌شد، از ماجرای عکسی از رئیس‌جمهور در روزنامه در حال درست کردن کباب بلدرچین، الهام گرفته بود. این نامه، سرشار از راه‌های مفیدی برای درست کردن صبحانه به اندازه‌ی ۱۶ نفر بود. ملکه حتی به فکرش رسید که توصیه کند اگر تعداد افراد حاضر برای صبحانه کمتر از ۱۶ نفر باشد، مقدار آرد و شیر باید کاسته شود! این نامه، چنین پایان یافته‌بود که چقدر ملکه و خانواده‌اش از دیدار با رئیس‌جمهور لذت برده‌اند. 3- نامه‌ی استعفای هیتلردر اول مارچ سال ۱۹۳۲، هیتلر نامه‌ای به برونسْویک نوشت و اجازه خواست که اگر ممکن است، آن‌جا را برای تشکیل کمپین برای رقابت ریاست‌جمهوری و تعیین رایش آینده که در پیش بود، ترک کند. این نامه، ۴ روز پس از آن نوشته‌شده‌بود که شهروندی هیتلر به‌عنوان یک آلمانی، پذیرفته شد. هیتلر در اصل شهروند اتریشی بود و زمانی تابعیت آلمان را پذیرفت که در دولت استخدام شد. هیتلر می‌خواست به نتیجه‌ی انتخابات و برگزیده شدن پاول فون هیندنبورگ اعتراض کند، با این حال یک سال پس از این موضوع، هیندنبورگ او را به‌عنوان صدراعظم خود برگزید.در این نامه، خطاها و اشتباهات زیادی دیده می‌شود که عمده‌ی آن درباره‌ی درخواست هیتلر خروج از شغلش تا زمان «پایان انتخابات برای برگزیده شدن رئیس‌ رایش بعدی» است. این نامه تازه چند سال است که پیدا شده و انتظار می‌رفت که در یک حراج، با قیمتی بیش از ۵۰۰۰ یورو به فروش برسد. 4- نامه‌ی آلبرت انیشتین به فرانکلین روزولتنامه‌ای که در سال ۱۹۳۹ توسط انیشتین برای روزولت نوشته‌شد، یکی از مهم‌ترین نامه‌های تاریخ معاصر تلقی می‌گردد. در این نامه، انیشتین به رئیس‌جمهور اخطار می‌دهد که ممکن است آلمانی‌ها به سلاحی بسیار ویران‌گر دست یابند. بعدها خودِ انیشتین می‌گفت که نوشتن این نامه، یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات زندگی‌اش بود. برخی از مورخان باور دارند که این نامه را «لئو زیلارد» نوشته و انیشتین تنها امضا کرده‌است،درباره‌ی سه نامه‌ی دیگری که انیشتین برای روزولت نوشته، اطلاعات اندکی در دست است. با این حال تصور می‌شود که دو نامه‌ی اول حاوی پیام‌های مشاوره و نصیحت‌هایی برای رئیس‌جمهور است و در آن پیشنهادهایی به او می‌دهد، در آخرین نامه اما (که پیش از مرگ روزولت به دست‌ش نرسید)، انیشتین از روزولت می‌خواست که لطفی در حق او کند. این نامه هم احتمالاً توسط زیلارد نوشته شده و برای نخستین بار، این زیلارد است که از مفهوم سلاح اتمی در این نامه‌ی آخر سخن رانده‌است. در این نامه از رئیس‌جمهور و کابینه‌اش درخواست شده‌بود که اجازه‌ی ملاقاتی خصوصی به زیلارد و دوستان دانشمندش داده شود تا درباره‌ی این موضوع با هم گفت‌وگو نمایند.5 - نامه‌ی ماهاتما گاندی به آدولف هیتلردر بین سال‌های ۱۹۳۹ و ۱۹۴۰، گاندی دو نامه به هیتلر نوشت. آن‌که بیشتر درباره‌اش شنیده شده، نامه‌ای است که با عنوان «دوست عزیز»، شروع شده‌است و در جولای سال ۱۹۳۹ نوشته شده. گاندی به هیتلر نوشته بود که تنها خودِ هیتلر است که می تواند جلوی جنگ جهانی دوم را بگیرد. از هیتلر خواسته‌بود که مسیر خودش را در یافتن راه‌حلی بدون خشونت دنبال نماید و به او گفته بود که چقدر در این مسیر، دستاوردهای ارزشمندی داشته‌است. این سیاستمدار و فیلسوف برجسته‌ی هندی، در انتهای نامه‌اش از اینکه نوشته‌ی او باعث هر گونه رنجش در هیتلر شده‌باشد، فروتنانه عذر خواسته بود.نامه‌ی دوم اما، در تاریخ کمتر مورد بحث قرار گرفته. در این نامه لحن گاندی تغییر کرده و مستقیماً شروع نامه‌ی پیشین را یادآوری می‌کند و می‌گوید این‌که پیش‌تر او هیتلر را یک «دوست» خطاب کرده، صرفاً رعایت تشریفات بوده‌است!این نامه پس از آن نوشته‌شد که در دسامبر سال ۱۹۴۰، جنگ جهانی دوم آغاز گردید. در این نامه، گاندی نازیسم هیتلر را با امپریالیسم بریتانیا مقایسه نموده که هند در تلاش بود با آن به مقابله بپردازد. او به هیتلر هشدار داد که قدرت دیگری هم در جهان هست که با شیوه‌های پیشرفته‌تر از او و با سلاح‌های خودش، آلمان را شکست خواهد داد. او این نامه را با تکرار اخطاری مشابه به موسولینی پایان داده‌است. 6- درخواست کارِ لئوناردو داوینچیمدت‌ها پیش از آن‌که لئوناردو داوینچی برای نقاشی‌های‌ش معروف شود، او یک ایتالیایی‌ از خانواده‌ی متوسط بود که مهارت‌هایی هم داشت، و خب، دقیق‌ش این که خیلی از مهارت‌ها را داشت! در سال ۱۴۸۲ و در سن سی سالگی، داوینچی که در آن زمان تقریباً ناشناخته بود، به دنبال شغلی می‌گشت. او مستقیماً نامه‌ای برای دوک میلان نوشت تا یک موقعیت شغلی در اختیارش گذاشته شود. داوینچی مهارت‌های‌ش را در نامه‌ای مفصل ذکر کرد و چنین اغاز کرد که او می‌تواند برای کشتی‌ها اسلحه بسازد و همچنین توانایی ساخت واگن‌های زره‌پوش و منجنیق را هم دارد. او همچنین نوشت که می‌تواند برای دوک چندین روش حمله و دفاع، طرح‌ریزی نماید. برای این‌که دوک با خودش فکر نکند که این مرد جوان فقط در فکر جنگ است، او گفت که توانایی طراحی پل، ساخت ساختمان و ساخت مجسمه از خاک رس، برنز و سنگ مرمر را نیز دارد. او که بسیار به نبوغ و توانایی‌های‌ش مطمئن بود، خاطرنشان کرد که اگر جناب دوک پی ببرد که او تنها یکی از این مهارت‌ها را نداشته باشد، مختار است که وی را پای میز محاکمه بکشاند. 7- نامه‌ی مالکوم ایکس به مارتین لوترکینگبا آن‌که مارتین لوترکینگ و مالکوم ایکس بخاطر هدفی مشترک می جنگیدند، در روش‌های آن‌ها شباهت‌های اندکی وجود داشت. در حالی که لوترکینگ به‌شدت به مبارزه‌ی بدون خشونت معتقد بود، مالکوم ایکس به مسیر شبه‌نظامی روی آورد. تضاد و رقابت آن‌ها آن‌جا بیش‌تر نمود یافت که ایکس نامه‌ای به کینگ نوشت و او را «دکتر کشیش‌مسلک ترسو مثل یک جوجه» خطاب کرد! ایکس دو نامه برای لوترکینگ فرستاد، یکی در سال ۱۹۶۳ و دیگری در سال ۱۹۶۴٫در اولین نامه، او از کینگ خواست که در یکی از تجمعات فضای باز شرکت کند و از آن‌ها حمایت نماید. او در نامه‌اش نوشته بود که اگر رئیس‌جمهور جان اف. کندی، که یک کاپیتالیست است، و رهبر شوروی خرشچوف، که یک کمونیست است، هدفی مشترک با هم بیابند، او و کینگ هم می‌توانند هدفی مشترک داشته‌باشند! او در نهایت به کینگ پیشنهاد داد که اگر شخصاً برای‌ش حضور در این تجمع مقدر نیست، یک نماینده بفرستد.نامه‌ی بعدی، در ۳۰ جون ۱۹۶۴ نوشته شد که حاوی یک پیشنهاد خشن از سوی مالکوم ایکس بود. در نامه او از وضعیت اسفبار مردم در سنت آگوستین گفت. او همچنین تهدید کرد که اگر دولت به‌رودی دخالت نکند، او مجبور است برخی از برادران را به سراغ کوکلوس‌کلان‌ها بفرستد تا «طعم داروی خود را به آن ها بچشانند.» 8- "De Profundis” از اسکار وایلدتیرگی روابط مابین مارکیزِ کویینزبری و پسرش، لرد آلفرد داگلاس، بیشتر به این دلیل ریشه‌یابی شده که داگلاس با اسکار وایلد رابطه‌ای دوستانه داشت. کمی بعد، وایلد دو سال را به دلیل بی‌نزاکتی فراوان در زندان گذراند. او در زمان زندان، نامه ای به داگلاس با عنوان De Profundis (به معنای «از اعماق») نوشت که بعدها به‌عنوان یک مقاله به چاپ رسید. این نامه، بازتابی است از خیانت داگلاس و پشیمانی عمیق وایلد.وایلد نامه را چنین می‌اغازد که او احساس می‌کند توسط داگلاس رها شده، همان داگلاس که شعرها و نامه‌های خصوصی‌ای را که برای‌ش فرستاده، منتشر نموده‌است. او داگلاس را متهم نمود که با سوء استفاده از ضعف شاعر، او را در دام خود کشانده است. او خود را شماتت کرده که چرا نتوانست هرگز به داگلاس «نه» بگوید. او در نهایت داگلاس را نصیحت می‌کند که: «بیشتر مردم بخاطر عشق و تحسین زندگی می‌کنند. اما در حقیقت با مورد عشق واقع شدن و تحت تحسین قرار گرفتن است که بایستی زندگی کنیم.»9- نامه‌ی بنجامین فرانکلین به ویلیام استراهانپیش از آن که جنگ های امریکا برای استقلال آغاز گردد، یکی از پدران مؤسس این کشور، بنجامین فرانکلین، دوستیِ نزدیکی با ویلیام استراهان داشت. استراهان یکی از ناشران برجسته و از اعضای پارلمان بریتانیا شناخته می‌شد. حتی پس از آن‌که جنگ انقلاب آمریکا آغاز شود، آن دو دوست باقی ماندند. این دوستی تنها تا زمانی دوام یافت که فرانکلین پی برد که استراهان رأی بر این داده که آمریکایی‌ها به‌عنوان شورشی شناخته شوند. در پاسخ، فرانکلین نامه‌ای برای استراهان نوشت.شروع این نامه از آن‌ رو جالب است که فرانکلین دوست قدیمی‌اش را به سردی «آقای استراهان» مورد خطاب قرار داده‌است. او استراهان و هم‌مسلکان پارلمان ی‌اش را مورد عتاب قرار داده‌بود که هرج و مرج وقت در آمریکا، به دلیل آرا و اعمال آن‌ها شکل گرفته‌است. او بریتانیایی‌ها را قاتل خطاب کرد و حتی به دوست قدیمی گفت تا دست‌های خود را بنگرد و ردْ خون اقوام را روی آن ببیند! نامه‌ی کوتاه فرانکلین، با تصریح او که دوستی آن‌ها دیگر پایان یافته و این‌که آن دو از این لحظه به بعد، هم‌چون دو دشمن رو در روی هم ایستاده‌اند، تمام می‌شود. 10- نامه‌ی گریس بِدِل به آبراهام لینکلنتا به‌حال چیزی از ماجرای ریش خاص آقای لینکلن شنیده‌بودید؟ او ریش‌ش را به خاطر نامه‌ی دختری جوان به‌نام گریس بدل به این سبک نگاه داشته‌بود. گریس در آن زمان، دخترکی یازده ساله بود. نامه‌ی دوشیزه بدل که در ۱۵ آگوست سال ۱۸۶۰ نوشته شده‌بود، به لینکلن می‌گفت از آن‌جایی که او صورت لاغری دارد، بهتر است ریش بگذارد تا خوش‌قیافه‌تر به نظر بیاید. او گفت که زن‌ها عاشق ریش هستند و اگر او ریش بگذارد، شوهران‌شان را مجبور خواهند کرد تا به او رأی دهند! بدل پیشنهاد کرده‌بود که از آن‌جایی که ممکن است آقای لینکلن گرفتار باشد، یکی از دختران‌ش از طرف او جواب‌ش را بدهد.چهار روز بعد، لینکلن شخصاً جواب نامه‌ی او را نوشت. او از نامه‌ی گریس تشکر کرد و نوشت که دختری ندارد و سه پسر دارد. او نوشت که شاید ریش گذاشتن، یک تظاهر بی‌معنا به نظر بیاید. بدل بعدها با لینکلن در مقام رئیس‌جمهور و در حالی که ریش گذاشته‌بود، در سفرش به وستفیلد در سال ۱۸۶۱ ملاقات نمود.