ازدواج دو دانش آموز 14 ساله و آغاز زندگی مشترک این دو نوجوان اوای دنا:سعید- خ دانش آموز مدرسه راهنمایی 15 خرداد ایدنک و ذلیخا- ز دختر پایه سوم همین آموزشگاه در سال دوم راهنمایی که همزمان در یک کلاس درس مشغول تحصیل بودند به هم علاقمند شده و در شهریور 91 به عقد هم در آمدند این زوج نوجوان سرانجام در تاریخ 91/12/14  با در خواست مشترک و موافقت والدین آنها  زندگی مشترک خود را آغازکردند. عروس و داماد 14 ساله هم اکنون در خانه ی پدری داماد در روستای بهشت آباد از توابع شهرستان لنده، ساکن و از زندگی مشترک خود اظهار رضایت نموده و احساس خوشبختی می نمایند. پدر داماد در گفتگوی اختصاصی با آوای دنا گفت:فرزندم از یک سال پیش این درخواست را از ما داشته و با توجه به درخواست مکرر ایشان و بر اساس مسائل شرعی و به جهت جلوگیری از انحراف اخلاقی و بزهکاری فرزندم که متاسفانه این مشکل امروزه دامان خیلی از جوانان و نوجوانان ما را گرفته است علیرغم بضاغت مالی نسبت به عقد و عروسی این زوج نوجوان اقدام نموده ام. حمدالله خ پدر داماد 37ساله تا کنون 4 بار ازدواج نموده و هم اکنون با دو نفر از همسران خود و تعداد 7 فرزند زندگی خود را در این روستا علیرغم مشکلات جسمی سپری می نماید. پدر داماد اعتقاد دارد فرزند 14 ساله ی خود (داماد)در صورت وجود شغل و کار مناسب می تواند همسر خود را خوشبخت و زندگی زیبایی داشته باشد و ابراز امیدواری کرده با پخش این خبر نسبت به تامین شغلی مناسب جهت فرزندش از طریق افراد خیرخواه و نیک اندیش اقدام شود.

موگرمون منطقه ای است که به شکل یاقوتی سبز می درخشد و افسانه بهار را در ذهن تداعی می کند.

اوای دنا:نمایشگاه دگردیسی در فرقه تروریستی منافقین شنبه، 11 آذرماه در یاسوج مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد برپا شد.به گزارش اوای دنا به نقل ار ایسنا «حسین صابری» ، استاندار کهگیلویه و بویراحمد در مراسم افتتاح این نمایشگاه گفت:منافقین کارنامه سراسر سیاه و تیره دارند و با خاک وخون کشیدن جوانان برومند کشورمان بیش از 17 هزار نفر را به شهادت رساندند اما اقدام خصمانه آنها راهی به جایی نبرده است و روز به روز در محضر خداوند و مردم روسیاه تر می شوند.وی افزود:این افراد شهیدانی مانند آیت الله دستغیب، باهنر، رجایی،مطهری ، بهشت و مفتح  را از ما گرفتند که همه این افراد اسوه ای از صبر و تقوا بودند .استاندار کهگیلویه و بویراحمد بیان کرد:فرقه منافقین دست نشانده استکبار هستند و با اعمال تروریستی خود سعی دارند نوکری خود را روز به روز بیشتر به اثبات برسانند.صابری تصریح کرد: سربازان گمنان امام زمان (عج) بر اعمال منافقین کاملاً کنترل دارند و کوچکترین حرکت آنان از دید آنان مخفی نیست.وی اظهار کرد:کسانی که از منافقین جدا می شوند و به وطن برمی گردند این ندامت آنان خوب است اما باید کاملاً مراقب این افراد بود تا دوباره به دامان منافقین برنگردند .استاندار کهگیلویه و بویراحمد  با اشاره به سابقه تاریخی نفاق ابراز کرد:به اندازه طول تاریخ حیات بشریت نفاق وجود دارد که یکی از نمونه های آن بی وفایی کوفیان در قبال آل الله بود که یک نفاق فراموش نشدنی است.صابری عنوان کرد:نفاق و منافقین یعنی نوکری استکبار در تمام ابعاد و همه خیانت ها ،جنایت و کثافت کاری هایی که این گروهک تروریستی انجام دادند به نوکری استکبار بود.وی گفت:تا زمانی که ریشه استکبار خشکانده نشود نفاق وجود دارد و ما نیز باید امادگی مقابله با نفاق را به شکل های منخلف داشته باشیم. که یکی از حفظ آمادگی خود برگزاری چنین نمابشگاه هایی است.استاندار کهگیلویه و بویراحمد با بیان این مطلب که روحانیت یکی از اقشاری بود که در لیست ترور این گروهک تروریستی قرار داشت، تصریح کرد: این مسأله نشان می دهد که ما باید کجا هارا حفاظت کنیم . شهید صیاد شیرازی را بخاطر داشتن درجه سرلشکری به شهادت نرساندند بلکه به دلیل گفتن شهید سرلشکر بسیجی بود و امروزه دشمن بیشتر از ما به اثر گذاری فرهنگ بسیج پی برده و این فرهنگ غنی یکی از بیمه نامه های غیر قابل تمدید انقلاب اسلامی ایران است و به دلیل اهمیت این فرهنگ یکی از کارهای تروریستی خود را ترور اقشار مختلف بسیجی قرار دادند.صابری ضمن تقدیر و تشکر از دست اندرکاران این نمایشگاه اضافه کرد:این گونه نمایشگاه ها باید در مراکز دانشگاهی و مدارس برگزار شود چراکه امروز دشمن به دنبال شکار نسل جوان و نوجوان ماست.لازم به ذکر است که این نمایشگاه از روز شنبه یازدهم تا پنج شنبه نوزدهم آذر ماه در دانشکده پزشکی جنب بیمارستان امام سجاد (ع) یاسوج پذیرای بازدیدکنندگان است.

اوای دنا:کربلا چه قدر شبیه قرآن است؛ آخرین شهدای آن اصغر و عبدا... مثل سوره‌های آخر قرآن کوچکند!

اوای دنا-دکتر علی شریعتی می فرمودند:اما چه رنجی است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن و چه بدبختی آزاردهنده ای است تنها خوشبخت بودن  ،در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است. وقتی خواستم زندگی کنم، راهم را بستند.وقتی خواستم ستایش کنم، گفتند خرافات است.وقتی خواستم عاشق شوم گفتند دروغ است.وقتی خواستم گریستن، گفتند دروغ است.وقتی خواستم خندیدن، گفتند دیوانه است.دنیا را نگه دارید، میخواهم پیاده شوم. اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه‌ای را بالا ببری به سه چیز تکیه نکن ، غرور، دروغ و عشق.آدم با غرور می تازد،با دروغ می بازد و با عشق می میرد رقص اشکهایم را بر گونه هایم در اینه می نگرم و صدای عشق بازی باد را بر روی برگهای درخت حس می کنم و خدا را می خوانم عمری گداختن از غم نبودن کسی که، تا بود، از غم نبودن تو می گداخت کسی که خواب باشد را اگر صدا کنیم بیدار میشود اما هستند کسانی که خود را به خواب زده اند و با هیچ صدایی بیدار نمیشوند من به اندازه ی یک ابر دلم می گیرد،وقتی از پنجره بر پوچی افکار جهان می نگرم- باتو،همه ی رنگهای این سرزمین مرا نوازش می کند باتو،آهوان این صحرا دوستان همبازی من اند باتو،کوه ها حامیان وفادارخاندان من اند باتو،زمین گاهواره ای است که مرا در آغوش خود می خواباند ابر،حریری است که برگاهواره ی من کشیده اند وطناب گاهواره ام را مادرم،که در پس این کوه هاهمسایه ی ماست در دست خویش دارد باتو،دریا با من مهربا نی می کند باتو، سپیده ی هرصبح بر گونه ام بوسه می زند باتو،نسیم هر لحظه گیسوانم را شانه می زند باتو،من با بهار می رویم باتو،من در عطر یاس ها پخش می شوم باتو،من درشیره ی هر نبات میجوشم باتو،من در هر شکوفه می شکفم باتو،من درمن طلوع لبخند میزنم،درهر تندر فریاد شوق میکشم،درحلقوم مرغان عاشق می خوانم در غلغل چشمه ها می خندم،درنای جویباران زمزمه می کنم باتو،من در روح طبیعت پنهانم باتو،من بودن را،زندگی را،شوق را،عشق را،زیبایی را،مهربانی پاک خداوندی را می نوشم باتو،من در خلوت این صحرا،درغربت این سرزمین،درسکوت این آسمان،درتنهایی این بی کسی، غرقه ی فریاد و خروش وجمعیتم،درختان برادران من اند و پرندگان خواهران من اند وگلها کودکان من اند و اندام هر صخره مردی از خویشان من است و نسیم قاصدان بشارت گوی من اند وبوی باران،بوی پونه،بوی خاک،شاخه ها ی شسته، باران خورده،پاک،همه خوش ترین یادهای من،شیرین ترین یادگارهای من اند. بی تو،من رنگهای این سرزمین را بیگانه میبینم بی تو،رنگهای این سرزمین مرا می آزارند بی تو،آهوان این صحرا گرگان هار من اند بی تو،کوه ها دیوان سیاه و زشت خفته اند بی تو،زمین قبرستان پلید و غبار آلودی است که مرا در خو به کینه می فشرد ابر،کفن سپیدی است که بر گور خاکی من گسترده اند وطناب گهواره ام را از دست مادرم ربوده اند و بر گردنم افکنده اند بی تو،دریا گرگی است که آهوی معصوم مرا می بلعد بی تو،پرندگان این سرزمین،سایه های وحشت اند و ابابیل بلایند بی تو،سپیده ی هر صبح لبخند نفرت بار دهان جنازه ای است بی تو،نسیم هر لحظه رنج های خفته را در سرم بیدار میکند بی تو،من با بهار می میرم بی تو،من در عطر یاس ها می گریم بی تو،من در شیره ی هر نبات رنج هنوز بودن را و جراحت روزهایی را که همچنان زنده خواهم ماند لمس می کنم. بی تو،من با هر برگ پائیزی می افتم.بی تو،من در چنگ طبیعت تنها می خشکم بی تو،من زندگی را،شوق را،بودن را،عشق را،زیبایی را،مهربانی پاک خداوندی رااز یاد می برم بی تو،من در خلوت این صحرا،درغربت این سرزمین،درسکوت این آسمان،درتنهایی این بی کسی،نگهبان سکوتم درختان هر کدام خاطره ی رنجی،شبح هر صخره،ابلیسی،دیوی،غولی،گنگ وپرکینه فروخفته،کمین کرده مرا بر سر راه،باران زمزمه ی گریه در دل من، بوی پونه،پیک و پیغامی نه برای دل من،بوی خاک،تکرار دعوتی برای خفتن من، شاخه های غبار گرفته،باد خزانی خورده،پوک،همه تلخ ترین یادهای من،تلخ ترین یادگارهای من اند. ….این عزاداری نیست که ما برای امام حسین انجام میدهیم بلکه این عمل شکمی از عزا در آوردن است. خداوندا! به هر آنکس که دوست میداری،بیاموز که عشق از زندگی کردن برتر است و به هر آنکس که بیشتر دوست میداری، بچشان که دوست داشتن ازعشق والاتراست. نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت ولی بسیار مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش و او یک ریز،ولی پی در پی و آرام،دم گرم خودش را در گلویم سخت نقشبارد و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد. در بیکرانه ی زندگی دو چیز است که افسونم میکند: آبی آسمان که میبینم و میدانم که نیست و خدایی که نمیبینم ومیدانم که هست. مادرم می گفت که عاشقی یک شب است و پشیمانی هزار شب اما حالا هزار شب است که پشیمانم که چرا یک شب عاشقی نکردم. اگر تنها ترین تنهایان شوم باز هم خدا هست او جانشین تمام نداشتنهای من است. زنده بودن را به بیداری بگذرانیم که سالها به اجبار خواهیم خفت. اوای رودکوف/

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏اللهمّ اجْعَلْ لي فيهِ الى مَرْضاتِكَ دليلاً و لا تَجْعَل للشّيْطان فيهِ عليّ سَبيلاً واجْعَلِ الجَنّةِ لي منْزِلاً و مَقيلاً يا قاضي حَوائِجَ الطّالِبينخدايا قرار بده برايم در آن به سوى خوشنودي‌هايت راهنمايى و قرار مده شيطان را در آن بر من راهى و قرار بده بهشت را برايم منزل و آسايشگاه اى برآورنده حاجت‌هاى جويندگان

اوای دنا: رئیس شورای اداری لنده گفت: به جرأت می‌توان گفت به دلیل اعتقادات دینی و بصیرت انقلابی کمترین آسیب از قبال جنگ نرم به مردم و جوانان لنده وارد شده است. حمیدرضا جمالی عصر امروز در همایش طلایه‌داران عرصه تبلیغ که با حضور روحانیون و مبلغان اعزامی انجام گرفت، ضمن تبریک بهار قرآن اظهار داشت: ماه رمضان ماه بندگی و اطاعت حضرت حق است که خداوند متعال با گستراندن خان و سفره پر برکت خود همه انسان‌های پاک و مخلص را به این میهمانی فرا خوانده است.وی افزود: در ماه رمضان درهای بهشت به روی انسان‌ها باز است ولی انسان‌هایی توفیق عبور از این دروازه‌های نورانی را خواهند داشت که بندگی و لیاقت خود را به اثبات رسانده باشند.رئیس شورای اداری لنده در ادامه با اشاره به مأموریت خطیر روحانیون و مبلغان در روستاها و شهرها اشاره کرد و گفت: تقویت معرفت و شناخت دینی نوجوانان از مهم‌ترین وظایفی است که در این ماه پرخیر و برکت باید انجام پذیرد.جمالی به تهاجم فرهنگی غرب و سیطره آن در بخش‌هایی از فرهنگ رایج در بین جوانان اشاره و  تصریح کرد: روحانیون و مبلغان باید در جهت مقابله با جنگ نرم و تهاجم دشمنان بیش از گذشته به رفع شبهات دینی و اعتقادی مردم علی‌الخصوص جوانان بپردازند و نگذارند که جوانان ما به انحراف کشیده شوند.وی با اشاره به دست نخورده بودن فرهنگ و اعتقادات مردم لنده گفت: این شهر و بخش از معدود شهرهایی است که هنوز تهاجم دشمن نتوانسته در آن اثر گذار باشد اما باید تا می‌توانیم برای جلوگیری از خطرات احتمالی در ابعاد فرهنگی جوانان را تقویت کنیم.بخشدار لنده افزود: فعال کردن کانون‌ها، پایگاه‌های مقاومت بسیج در مساجد از جمله راه‌هایی است که جوانان را به سمت مساجد کشانده و موجبات جلوگیری از انحراف آنان را مهیا می‌کند.وی در ادامه با بیان اینکه جنگ نرم دشمن بیش از گذشته در حال فشار آوردن بر جوانان است، گفت: روحانیون و مبلغان باید با امید بخشی به مردم و تحلیل مسائل روز و اساسی تا حد ممکن از اثرات این فشارها بکاهند.جمالی بیان داشت: از جمله فشارهای غرب می‌توان به شروع تحریم‌های جدید در یکی دو ماه اخیر اشاره کنیم که موجب گرانی و افزایش تورم شد.رئیس شورای اداری لنده در ادامه با اشاره به بیداری اسلامی در کشورهای عربی اسلامی گفت: بعد از حزب‌الله لبنان، سوریه خاکریز ایران محسوب شده و هدف دشمنان از فشار بر این کشور خود سوریه نیست بلکه ایران اسلامی بوده که بارها در سخنان خود آنها به این موضوع اذعان شده است.جمالی در ادامه افزود: آنها با سلطه بر سوریه می‌خواهند غده سرطانی منطقه (اسرائیل) را تقویت و بیش از گذشته به جهان اسلام ضربه وارد کنند.وی تبیین شعار سیاسی اقتصادی سال که با عنوان "تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی" از سوی مقام معظم رهبری انتخاب شده را برای مردم ضروری خواند و گفت: سخن و رهنمود شما مبلغان و روحانیون در بین مردم از اثرگذاری بالایی برخوردار است.جمالی افزود: این شعار ضرورت افزایش تولید ملی را نشان داده و باید مردم به این مهم پی برده و آن را اجرایی کنند.جمالی با بیان اینکه روستاها مهم‌ترین بخش تولید ملی را دربر دارند، تصریح کرد: جلوگیری از مهاجرت مردم  روستاها به سمت شهرها باید مورد توجه قرار گیرد و اطلاع‌رسانی به مردم در زمینه اقدامات دولت از جمله واگذاری زمین و اعطای تسهیلات برای این مهم باید به صورت جدی انجام شود.وی افزود: اجرای طرح‌های خود اشتغالی راهی برای افزایش تولید ملی است که در روستاها و شهرهای کوچک قابلت اجرایی فراوانی داشته و به سطح تولید ملی کمک فراوانی می‌کند.جمالی با اشاره به دستاوردهای نظام مقدس جمهوری اسلامی گفت: ما باید با توجه به ظرفیت و توانمندی روستاها سطح انتظارات مردم را در حال تعادل نگه داشته و دستاوردهای نظام را برای مردم بازگو کنیم.وی در ادامه یادآور شد: تبیین نقش ولایت فقیه که رکن رکین انقلاب اسلامی است را باید به طور جدی مورد پیگیری قرار دهیم.رئیس شورای اداری لنده یادآور شد: اگر ولایت فقیه نبود همه دستاوردهای انقلاب از آغاز این راه به هدر می‌رفت.جمالی با اشاره به روز جهانی قدس گفت: روحانیون و مبلغان دینی باید زمینه حضور مردم در روز جهانی قدس را فراهم و آنان را به این مهم فراخوانی کنند. خبر/سید فخرالدین علیزاده

اوای دنا:حسين پناهي را با "محله بهداشت" در پس ذهنمان گاهي خاطره بازي ميکنيم اما اگر غبار زمانه روي آن محله با آدمهاي با صفايش نشسته "آژانس دوستي" و "دزدان مادربزرگ" با آشفتگي ها و دغدغه ها و عصيانش پررنگ در ذهنمان عبور ميکند.اما حسين پناهي بيشتر شاعر بود. و اين شاعرانگي در ذره‌ذره جانش نفوذ داشت.اينجا در دنياي من گرگ ها هم افسردگي مفرط گرفته اند ديگر گوسفند نمي درند به ني چوپان دل مي سپارند و گريه ميکنند...مي داني … !؟ به رويت نياوردم …! از همان زماني که جاي ” تو ” به ” من ” گفتي : ” شما ”فهميدم پاي ” او ” در ميان است …اجازه … ! اشک سه حرف ندارد … ، اشک خيلي حرف دارد!!!مي خواهم برگردم به روزهاي کودکي آن زمان ها که : پدر تنها قهرمان بود . عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه ميشد بالاترين نــقطه ى زمين، شــانه هاي پـدر بــود …بدتـرين دشمنانم، خواهر و برادر هاي خودم بودند . تنــها دردم، زانو هاي زخمـي ام بودند. تنـها چيزي که ميشکست، اسباب بـازيهايم بـود و معناي خداحافـظ، تا فردا بود…!اين روزها به جاي” شرافت” از انسان ها فقط” شر” و ” آفت” مي بيني !دنيا را بغل گرفتيم گفتند امن است هيچ کاري با ما ندارد خوابمان برد بيدار شديم ديديم آبستن تمام دردها يش شده ايمراســــــتي، دروغ گـــــفتن را نيــــــــز، خـــــــــوب ياد گـــرفتــه ام…! "حــــال مـــن خـــــــوب اســت” … خــــــوبِ خــــوبمي‌دوني” بهشت ” کجاست ؟ يه فضـاي ِ چند وجب در چند وجب ! بين ِ بازوهاي ِ کسي که دوسـتش داري…وقتي کسي اندازت نيست دست بـه اندازه ي خودت نزن…ين روزها "بــي” در دنياي من غوغا ميکند! بــي‌کس ، بــي‌مار ، بــي‌زار ، بــي‌چاره بــي‌تاب ، بــي‌دار ، بــي‌يار ، بــي‌دل ، بـي‌ريخت،بــي‌صدا ، بــي‌جان ، بــي‌نوا ، بــي‌حس ، بــي‌عقل ، بــي‌خبر ، بـي‌نشان ، بــي‌بال ، بــي‌وفا ، بــي‌کلام ،بــي‌جواب ، بــي‌شمار ، بــي‌نفس ، بــي‌هوا ، بــي‌خود،بــي‌داد ، بــي‌روح ، بــي‌هدف ، بــي‌راه ، بــي‌همزبانبــي‌تو بــي‌تو بــي‌تو……ماندن به پاي کسي که دوستش داري  قشنگ ترين اسارت زندگي است !مي کوشم غــــم هايم را غـــرق کنم اما بي شرف ها ياد گرفته اند شــنا کنند …مي داني يک وقت هايي بايد روي يک تکه کاغذ بنويسي "تـعطيــل است" و بچسباني پشت شيشه ي افـکارت بايد به خودت استراحت بدهي دراز بکشي دست هايت را زير سرت بگذاري به آسمان خيره شوي و بي خيال ســوت بزني در دلـت بخنــدي به تمام افـکاري که پشت شيشه ي ذهنت صف کشيده اند آن وقت با خودت بگويـيبگذار منتـظـر بمانند !!!مگه اشک چقدر وزن داره…؟که با جاري شدنش ، اينقدر سبک مي شيم منبع:برترینها

دلی مهره آیینه ی تمام نمای کلک نقاش خداوندی است که رقص بلورو لطافت باران را در پهنه تابلویی به وسعت ده کیلومتر ، چشم هر گردشگری را خیره می کند.

اوای دنا:چکار داری به فرزندت بگویی که تشنگی خدمت ، جای خود را به شیفتگی قدرت داده است؟ چکار داری برایش بازگو کنی که برای چهار روز نشستن بر روی یک صندلی چه کار ها که نمی کنند و چه تهمت ها و انگ ها که نثار خلق الله نمی کنند؟ چکار داری بگویی که بعضی ها آنقدر دروغ تحویل مردم داده اند که حتی آبروی نداشته دروغ را هم برده اند؟! چکار داری بگویی که از ارزش هایی که علی ات به قربان آنها رفته ، چه دکان هایی علم شده است؟ سلام مادر ! سلام ننه علی ! سلام اسطوره مهربانی !دیروز خبر آمد که بالأخره پیش فرزند شهیدت رفتی ؛ نه این که از او دور بوده باشی و حالا به او برسی ، نه! تو در تمام سال هایی که پسرت آسمانی شده بود ، در زمین ، کنارش بودی و ماندی و خانه که چه بگویم ، کلبه ات را در کنار آرامگاه شهیدت بنا کردی و شب و روزت را در کنار جوان شهیدت به سر کردی تا تجسمی از مهرمادری باشی در روزگاری که مهربانی ها به حراج روزمرگی ها رفته و رو به افسانه شدن گذاشته اند.نمی دانم در آن شب های سرد زمستانی و در آن روزهای داغ بهشت زهرای تهران ، با "قربانعلی" ات چه نجواها کرده ای و در میانه اشک های مادرانه ات با او چه ها گفته ای.این را نیز نمی دانم حالا که به وصال فرزند دلبندت رسیده ای و بعد از سال ها که سنگ قبر او را بغل می کردی ، اینک خودش را در آغوش گرفته ای ، به او چه ها خواهی گفت و داغ غربت سالیانت را چگونه برایش روایت خواهی کرد ؛ نباید هم بدانم ؛ حرف های مادری و فرزندی ، رازهایی دوست داشتنی بین خودشان است و بس!اما ننه علی ! تو را به آن سال های فراق و به آن قرآن  درشت خطی که بارها در کلبه ات ختمش کردی ، قسمت می دهم هر چه به شهیدت می گویی بگو ، اما حال و روز ایرانی که علی تو و علی های دیگر برایش فدا شدند را برایش باز مگو! بگذار روحشان آزرده نشود. به پسرت نگو که او و همرزمانش هر چه رشته کرده بودند را عده ای دارند به اسم همان شهیدان پنبه می کنند! نگو که چنان دارند جوانان را از اسلام عزیز می رانند و بدان بدبین می کنند که میسونرهای مسیحی هم نتوانستند چنین کنند؟چه نیازی هست اوقات قربانعلی را تلخ کنی و به او بگویی که با یاران انقلاب چه ها که نکرده اند؟! احتیاجی هم نیست درباره تازه به دوران رسیده هایی که حتی خدا را هم بنده نیستند به او چیزی بگویی. ناراحتش نکن ننه علی! نگذار فرزندت بفهمد که هنوز که هنوز است ، خیلی ها در سرزمینش می میرند ، فقط به خاطر این که یک مشت اسکناس ندارند. هنوز کودکان معصوم سرزمینش ، تا نیمه شب در چهار راه ها فال و گل مریم می فروشند و در حسرت یک جفت دستکش قرمز رنگ اند تا نوک انگشتانشان از فرط سرما کرخت نشود. نگذار متوجه بشود که زنان و دختران زیادی تن می فروشند و نان می خرند؛ به غیرت پسر برومندت بر می خورد. مادر جان! بی خیال این باش که به علی ات بگویی مردمی که برای رفاه شان جنگیده ، برای دادن نامه درخواست چندرغاز مساعده ، مجبورند کیلومترها پشت ماشین رؤسا بدوند و نفس نفس زنان ، نامه را به داخل ماشین شان بیندازند و بعد هم چشم به در بدوزند که جواب نامه شان کی خواهد آمد؟تو را به خدا نگو جوان هایی مانند علی ات که روزگاری شاه بیرون می کردند و دماغ صدام بر خاک می مالیدند ، کرور کرور گرفتار تریاک و هروئین و کراک و شیشه و اکس و کوفت و زهرمار شده اند تا روزگارشان بین نئشگی و خماری بگذرد.مهربان مادر! چکار داری به فرزندت بگویی که تشنگی خدمت ، جای خود را به شیفتگی قدرت داده است؟ چکار داری برایش بازگو کنی که برای چهار روز نشستن بر روی یک صندلی چه کار ها که نمی کنند و چه تهمت ها و انگ ها که نثار خلق الله نمی کنند؟ چکار داری بگویی که بعضی ها آنقدر دروغ تحویل مردم داده اند که حتی آبروی نداشته دروغ را هم برده اند؟! چکار داری بگویی که از ارزش هایی که علی ات به قربان آنها رفته ، چه دکان هایی علم شده است؟ چه کار داری از آزادی و ... .اصلاً از آب و هوا برایش بگو ... نه! این را هم نگو! علی و یاران شهیدش حتماً ناراحت می شوند اگر بدانند مردمشان با هر دم و بازدمی ، کلی سرب و دی اکسید کربن و ذرات معلق و ... تنفس می کنند؛نگو که مبادا یاد خاطرات بمباران شیمیایی زمان جنگ بیفتند و خاطر نازنینشان آزرده شود.ننه علی! مادر اسطوره ای سرزمین مادری من! اصلاً از ما و از کارهایمان هیچ به علی نگو! دلش می شکند،بگذار روحش آسوده باشد.نگذار حلاوت دیدار مادر با تلخی کارهای ما کم رمق شود... . آه ...! چه می گویم من ننه علی! لابد داری شماتتم می کنی که "پسر! مگر یادت رفته که شهیدان زنده اند و می بییند و می شنوند و اصلاً شهید نامیده شده اند چون شاهد مایند." و ادامه می دهی: "فکر می کنی اگر من هیچ نگویم این ها هم هیچ نخواهند دانست؟"راست می گویی ننه علی! بر من ببخش! نگرانم، نگران علی های دیگر این ملک و فرزندان شان. می ترسم کاسه صبر شهیدان به سر آید و شکایت مان را بی هیچ گذشتی نزد خدا ببرند که "خدایا ببین! ما رفتیم و عزیزترین متاع مان که جانمان است را برای دین و میهن و ناموس این ها دادیم و به خون خود غلتیدیم و حال اینان به اسم ما چه ها که نمی کنند و چه مفسده ها که به نام مصلحت مرتکب نمی شوند و چه آبرویی که از دین خودت نمی برند؟خدایا! به عذابی سخت گرفتارشان کن و تاوان خون سرخ مان را از ایشان بگیر که سخت آن را هدر دادند."راستی ننه علی ! فردای قیامت که علی تو و شهیدان دیگر چشم در چشم ما دوختند و گفتند: "بعد از ما چه کردید؟" چه خواهیم گفت؟ اصلاًچه داریم که بگوییم؟  بگوییم که بعد از شما افتادیم به جان هم ؛ هزار گروه شدیم و هزار کیسه دوختیم و هزار بیراهه رفتیم و کلاً یادمان رفت که حتی نفس کشیدن هایمان را هم مدیون کسانی هستیم که به خاطر ما از نفس افتاده اند و شد آنچه نباید می شد؟!خوش به حالت ننه علی! و خوش به حالتان شهدا که رفتید و این روزهای تلخ را ندیدید!آدم حتی رویش نمی شود که بگوید : شهیدان شفاعت مان کنید! منبع:عصرایران

اوای دنا :سلام آقاجون! من چارسالمه. من شما رو خیلی دوست دارم. خیلی خوشحالم که امشب اومدی خونمون. فقط نمی دونم چرا بابا مصطفام هنوز نیومده. مامانم میگه بابات رفته یه مسافرت و شاید به این زودی ها نیاد. اما نمی دونم چرا وقتی این حرفو به من می زنه روشو از من برمی گردونه و شونه هاش تکون می خوره و بعد که من می رم تا از جلو صورتشو ببینم، چشماش خیلی قرمز شده و صورتش هم خیسه! این روزا مامانم خیلی صورتشو می شوره.نمی دونم چرا نگاش یا به منه یا به قاب های رو تاقچه و یا به در خونمون که بابا زنگ بزنه. امشب که شما اومدی خونمون من می خوام یه رازو به شما بگم. من و بابام چند روز قبل یه قول مردونه به هم دادیم. اون شبی که بابام می خواست بره مسافرت یواشکی در گوشم گفت من و تو مثل دو تا مرد باید با هم صحبت کنیم و قول هایی به هم بدیم و هیچ کسی هم از اون با خبر نشه. من هم به اون قول مردونه دادم و حتی به مامانم هم نگفتم. بابا مصطفام با دو تا دستاش شونه هامو چسبید و صورتشو آورد دم گوشمو گفت: پسرم تو دیگه بزرگ شدی و مرد این خونه ای. باید به من قول بدی مثل یه مرد به مامانت کمک کنی. مامانتو اذیت نکنی. به حرفاش گوش بدی. بهش کمک کنی و نذاری یه وقتی از دست تو ناراحت بشه. منم گفتم بابا یه شرط داره و اون اینه که وقتی از مسافرت برگشتی اون ماشین پلیس چراغ دارو برام بخری. تو این چند روزی که بابا مصطفام نیست دلم خیلی براش تنگ شده مخصوصا برا اون خنده هاش. اما عیبی نداره... من هم هر وقت دلم براش تنگ می شه مثل بابام میام لب تاقچه و به عکس شما نگاه می کنم. آخه بابا مصطفام هر وقت خیلی خسته بود و ناراحت، می اومد کنار تاقچه و با شما صحبت می کرد. نزدیک شما که میومد لبهاش تکون می خورد. بعضی وقت ها هم که خیلی خسته بود شونه هاشم تکون می خورد. فکر کنم مامانم هم این روزها خیلی خسته است که مثل بابام شونه هاش تکون می خوره و چشماش قرمز می شه! بابام با شما آهسته صحبت می کرد. من که چیزی از حرف های شما دو نفر سر در نمی آرم اما اینو می دونم بابا مصطفام هر وقت با شما صحبت می کرد تا خیلی روزای بعد خوشحال بود. اگه ده شب هم کار می کرد عین خیالش نبود. فکرشو کن اگه بابام مسافرت نبود و امشب خونه بود و شما رو می دید دیگه چی می شد. از خوشحالی بال درمیاورد و دیگه هر چی من بهش می گفتم ، می گفت چشب پسرم ،چشب عزیزم. هر چی می خواستم برام می خرید. من یه ماشین پلیس می خام که دشمنا رو تعقیب کنم. اما بابام میگه بزار بزرگتر بشی اونوقت برات می خرم. اما... وقتی بابام بیاد و بفهمه شما خونمون اومدید و اون نبوده ،خیلی ناراحت می شه . شاید هم اونقدر ناراحت بشه که تا چند روز دیگه به حرفام گوش نده... اما نه! بابا مصطفام خیلی مهربونه... وقتی بیاد و بوی عطر شما رو ببینه که توی خونه و محلمون پیچیده، مطمئنم به همه حرفام گوش می ده. بابام میگه شما بوی بهشت میدی. بابام همیشه از بهشت میگه...یه وقت نکنه این دفعه که مسافرت رفته، رفته باشه بهشت ....! منبع:مشرق

یکی از معانی کاربردی سکولاریست عرفی کردن یا عرفی ساختن امور غیر عرفی و غیر معمول در یک اجتماع هدف می باشد که از جهاتی با معنای دیگرش یعنی جداساختن به نحو بسایر عجیبی،درآمیخته است. در جامعه ای اسلامی،عرف جامعه می بایست بر خواسته از اراده دینی و مذهبی حاکم بر افکار و ذهنیت تشکیل دهنده مدنیت مسلمین باشد،اما ممکن است به علل و دلایل مختلفی اعم از 1- فردی همانند جاه طلبی،ثروت اندوزی،حرص و آز،حسادت و مشکلات روحی و روانی و تضادهای عقیدتی 2- مشکلات عمومی اجتماعی فراگیر نظیر نفوذ فرهنگهای معاند و متجاوز هدفدار داخلی و بیرونی و توطئه منافقین جهت تسلط و استثمار جمعی یا قشری و طبقه ای (عموماًطبقه متوسط و نیروی جوان) تغییرات عدیده و عمده ای در این عرف اسلامی و ساختار هنجارهای پدیدآورنده آن ، بوجود آوردند که موجب زمین گیر کردن افراد مرید و زمین گیر شدن خود ایده و مرام برخواسته از عرف مذهبی گردد.تغییرات نرم و حساب شده عرف باب طبع میل صاحبان نفوذ و حیله را فراهم می کند . دورانهای اینچنین گذشته و قرن هایی را پدید آورده ، که تجربه کارآمد آنرا اکنون عده ای بر ضد عده ای دیگر به کار می برند و روزگار اینگونه پدید آمده است . هنگامی که منفعت طلبی موجب شود که عقاید و برداشت های شخصی از دین عرف جدیدی را پایه ریزی کند و بنا به خواست افراد تاثیر گذار و نخبه سیاسی نا اهل جامعه به سمت و سویی سوق پیدا می کند،که وجه راه و رضای خدا رها شده و منافع شخصی و محدود دنیوی ملاک کمال انسان و شعور بشری قرار گیرد. میان دین و مذهب با عرف جاری در جامعه مذهبی،جدایی و گسیختگی عمیق و غیر قابل برگشت اتفاق افتد و در لحظه عرف جدید هدف ساخته و ظهور می کند ،عرفی بزرگ اما ناکارآمد و فقیر از ذات هدایت و روشنگری . در جامعه هدف عرف می شود پارتی بازی و تبعیض صورت پذیرد . گرگ شدن و خوردن فرصتها به نفع خود و مصادره کردن همه چیز دین و انسان های متدین،برای وارد کردن به قلمرو پوشالی و فرضی ساخته شده توسط متجاوزین به حقوق مردم . پذیرش عرف جدید توسط کودن ها و کور مغزهای حیوان سفت و شهوت پرست ٰ که از استعدادها و توانایی های خدادادی تنها پذیرفتن آن امر بدون دلیل و برهان فطری و علمی را می داند و سری را به نشانه تایید جنباندن. که این شرایط وجوب شکل گیری سکولاریته خاموش در ناخوداگاه بتن جامعه مسلمان و یکتتا پرست و شیعه راه امامان معصوم (ع) می گردد . و افراد را به سمت سکولاریته شدن و معاویه صفت بودن سوق می دهد و می فهماند که باید در این منجلاب چنان که رایج است عمل کنند تا دمی از دنیای رقبای سکولار پیدا شده در این جو عقب نماند . چون عرف دیگر آن است که همرنگ جماعت بودن عالی است و هر که سکولارتر،موهبت و پیشرفتش بیشتر . بنا به مشاهدات عینی در استان کهگیلویه و بویراحمد و مناطق نفوذ دست اندرکاران حاضر در استانٰ ظاهر امر مبین به اذهان فریفته شده و امن می باشد که از تبعیض و پارتی بازی آنهم به این آشکاری و وقاحت که از سر وصورت استان کهگیلویه و بویراحمد بالا می رود و برخی رؤسای جزء شهرستانی و استانی وام دار آن هستند و نقش کاسه داغ تر از آش را در آن ایفا می کنند و همگان خرسندند که هیچ شخص یا جنبشی،حتی کلمه ای از این وقایع غریب را بازگو نمی کند و مرحمی پیدا نشده و نمی شود تا داغی را فرو نشاند . خوب است بدانیم که خداوند تبارک و تعالی و اوصیا و انبیاش در روی زمین وجود این چنین گستاخی هایی را تنها مایه فرومایگی و رها کردن جهاد نفس می دانند که باعث می شود که اشخاص همچون حکمرانانی خود مختار،منابع و منافع عمومی را همچون ملک شخصی هرآنگونه که میل دارند تقسیم نموده و شرکای خویش را سیراب و گرد افسردگی را بر صورت سامان و دیار و روی مردمان نجیب و آرام این خطه از سرزمین اسلامی بپاشند و عقیده و مرام خداشناسی و ولایت پرستی آنان را لگد کوب کنند .و در قهقهه های مستانه خویش به تمامی دنیای قانون و شرع بخندند و به برادران دینی ما همچون برده هایی در غل و زنجیر،عنودانه و یک چشم بنگرند و خوش باشند و خوشگذرانی کنند.وای از این همه بیداد.آقایانی که با اقدام به جذب غیر قانونی و غیر مجاز دهها نفری در سیستم های دانشگاه آزاد دهدشت ٰ ادرات دولتی تازه تاسیس چرام و بهمئی و شرکت نفت و گاز گچساران و ایستگاه گاز دهدشت،پروژه های عمرانی در منطقه و شرکت ملی حفاری اهوازٰ بانک های دولتی و نیمه دولتی،بنیاد مسکن واداره تعزیرات حکومتی و اداره راه ترابری و ادارات استان فارس و........ دخالت نا به جا برای ابقاء یا ترفیع درجه افراد و لیدرهای انتخاباتی که جزء بیراهه رفتن و نابودی توان نیروی انسانی کارآمد و ایجاد فضایی کاذب و فاسد در استان می شود که جز بازی و بازی گردانی هیچ خیر و برکتی ندارند و دست چپاول انگلیسی و آمریکایی و هراجبنی را از پشت بسته اند و عامل تاراج شرافت،عزت نفس و اعتقاد دینی این مردمند و چه خوب جا انداخته و به ما فهمانده اند که آقایان توانسته اند ! و هر که پارتی و نفوذ دارد می تواند،آیا در این مکتب این عمل پذیرفته است !؟ می توان گفت شمر لعین فرومایه نیز توانست ، صدام در حمله به ایران در طول جنگ تحمیلی توانست ! اما عده ای با شرافت کاسه سر خود را به خداوند عاریه دادند و جان دادند و خونفشان به گواه تاریخ نگذاشتند که حیثیت مسلمین بر باد برود ، آیا نفوذ وقدرت اینگونه اشخاص آنچنان نفس مردم را بریده و ذلیل ساخته یا عرف آنان در جان ما رسوخ کرده که به این راحتی می پذیریم وعقب نشسته ایم و تنها تماشاگریم و قانون نانوشته اما نامحترم جنگل را یادآوری می کنیم اما باید به این افراد بگوییم که چه راحت باد برده است وجدانهایی را که حتی بی دین ها آن را دارند (آزاد مرد باشید حداقل اگر دین ندارید.) این عده خود را به آنچه که برتر از شانشان است نسبت می دهند و دست درازی به آنان چیزی می کنند که از آن باز داشته شده اند ، حق را می پوشانند و شبه افکنی می کنند ، دیر زمانی است که پرده سیاه فتنه ها پاره و سینه شقاوت دریده شده است .مردم دیگر تمامی افسانه ها را می دانند و خواب ندارند . . عده ای گمان می کنند که نمی میمیرند و در گور تنگ و تاریک نمی روند ،که این گونه رشته های انسانیت را با طمع نان حرام میان خلق از هم گسسته اند ؟دیر زمانی نیست که پنداشته ایم که با دادن خون رگهایمان و به مسلخ فرستادن عزیزانمان ،پنجه در پنجه با شیطان جنگیده ایم و نغمه حسین (ع) در ظهر عاشورا را لبیک گفته ایم ، حال آنکه در کنارمان بی توجه به خدای کعبه ، به بتها می نگریم و سکولاریسم مدرن را با جان دل پذیرفته ایم ! و بر همه چیز خط بطلان کشیده ایم . حسابرس این بی عدالتی در کهگیلویه و بویراحمد کیست ؟؟کدام مبانی فکری توجیح کننده این تفکرات مسموم است ؟ کسانی که از این دنیا به این شیوه ها نصیبی نبرده اند و از دنیای خود باز مانده اند آن هم به دلیل عملکردهای ناسالم این افراد ، در این بلاتکلیفی ، چه تکلیفی دارند ؟ چه تاییدی موجب شده تا این حرکات ادامه پیدا کند ؟ آیا جمهوری خود مختار چون کردستان عراق یا ایالات فدرال آمریکایی در این خطه برقرار شده است ؟باقیمانده جامعه که حدود اسلامی را رعایت می کنند و این گونه سیاست بازی و بازیچه بودن را نمی پذیرند و وارد این شاکله های سیاسی نمی شوند چه کنند به گوشه ای بروند و تصوف پیشه کنند یا به شکار گیاه خواری بپردازند ؟ عمر کوتاه انسانی فرزندان برومند این دیار چه قدر دیگرش بر باد برود تا صاحبی عادل و خدا ترس برای این قطعه پاک و نجیب از بهشت خدا بر روی زمین که از مملکتی اسلامی است پیدا شود ؟ ((انعکاس دیدگاهها و نظرات مختلف در اوای دنا به منزله رد یا تایید آنها نیست))

اندر زیبایی های روزگار ,دیده برگل می اندازم. این بار در قاب طبیعت. طبیعتی به پهنای ارزوهای شهری گم شده در ...