میلادِ پور حیدر و ختمِ مرسلین ؛ برایِ آسمان و زمین ، مبارکند

صلّی اللهُ علیکَ یا احمد

یا سیدی مدد یا محمد

قرآنِ ناطق تویی

خوش آمدی خوش آمدی امامِ صادق

هفته وحدت مبارکباد

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در ابتدای بعثت خصومت های موجود در جامعة آن روز جزیره العرب را به محبت و برادری تبدیل کرد، امروز نیز مسلمانان محتاج آن حضرت هستند و در شرایط دشوار کنونی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است که می تواند بار دیگر محور وحدت مسلمانان باشد و تفرقه ها و دشمنی ها را به برادری و مهرورزی بدل سازد.

این عید بزرگ به تمام مسلمانان جهان تهنیت

مسلمانان وظیفه دارند که از سالروز ولادت آخرین پیامبر خداوند حضرت محمد مصطفی(ص) تجلیل و قدردانی نمایند که این خود می تواند محوری اساسی در پرتو نور نبوت برای دست‌یافتن مسلمانان به وحدت و اخوت واقعی باشد
و امام جعفر صادق(ع) بزرگترین عالم و دانشمند عصر خود و ب ششمین امام معصوم است که نزد خداوند دارای جایگاه و منزلت خاصی می‌باشد.

وجود مقدس نبى مکرم و رسول اعظم اسلام، مهمترین نقطه‌ى ایجاد وحدت است. دنیاى اسلامى مى‌تواند در این نقطه به هم پیوند بخورد؛ اینجا، جایى است که عواطف همه‌ى مسلمانها در آنجا متمرکز مى‌شود؛ این، کانون عشق و محبت و دنیاى اسلام است. حالا شما ببینید قلمهاى پول گرفته‌ى از صهیونیست‌ها، همین کانون را مورد توجه قرار مى‌دهند و به آن اهانت مى‌کنند؛ براى اینکه اهمیت اهانت به امت اسلامى و تحقیر دنیاى اسلام، کم‌کم از بین برود. این، نقطه‌ى اصلى است؛ سیاستمداران، نخبگان علمى و فرهنگى، نویسندگان، شعرا و هنرمندان ما روى این نقطه تکیه کنند و همه‌ى مسلمانها با این شعار به هم نزدیک شوند. موارد مورد اختلاف را در نظر نگیرند، یکدیگر را متهم نکنند، یکدیگر را تکفیر نکنند و یکدیگر را از حوزه‌ى دین خارج نکنند. دلها در سراسر امت اسلامى، به یاد پیامبر و به عشق پیغمبر طراوت پیدا مى‌کند؛ همه‌ى ما دلباخته و عاشق آن بزرگواریم.

ما درس اخلاق پیغمبر، درس عزت پیامبر اعظم، درس علم‌آموزى و درس رحمت و کرامت و درس وحدتى را که ایشان به ما داد و درس‌هاى زندگى ماست، باید در برنامه‌ى زندگى خودمان قرار بدهیم.

در این مقطع زمانى، یاد و نام مبارک پیامبر اعظم از همیشه زنده‌تر است؛ و این یکى از تدابیر حکمت و الطاف خفیه‌ى الهى است. امروز امت اسلام و ملت ما بیش از همیشه به پیغمبر اعظم خود نیازمند است؛ به هدایت او، به بشارت و انذار او، به پیام و معنویت او، و به رحمتى که او به انسان‌ها درس داد و تعلیم داد. امروز درس پیغمبر اسلام براى امتش و براى همه‌ى بشریت، درس عالم شدن، قوى شدن، درس اخلاق و کرامت، درس رحمت، درس جهاد و عزت، و درس مقاومت است. پس نام امسال به طور طبیعى، نام مبارک پیامبر اعظم است. در سایه‌ى این نام و این یاد، ملت ما درس‌هاى پیغمبر را باید مرور کند و آنها را به درس‌هاى زندگى و برنامه‌هاى جارى خود تبدیل کند. ملت ما به شاگردى مکتب نبوى و درس محمدى (صلى‌الله‌علیه‌وآله) افتخار مى‌کند. ملت ما پرچم اسلام را در میان امت اسلامى با استقامت و استحکام برافراشته است؛ سختى‌ها را تحمل کرده است و کامیابى‌هاى حضور در این میدان شرف و افتخار را دیده است و به فضل الهى، کامیابى‌هاى بیشتر در راه است.

پیامبر از دوران کودکى، موجود نظیفى بود. برخلاف بچه‌هاى مکه و برخلاف بچه‌هاى قبایل عرب، نظیف و تمیز و مرتب بود. در دوران نوجوانى، سر شانه کرده؛ بعد در دوران جوانى، محاسن و سر شانه کرده؛ بعد از اسلام، در دورانى که از جوانى هم گذشته بود و مرد مسنى بود – پنجاه، شصت سال سن او بود – کاملا مقید به نظافت بود. گیسوان عزیزش که تا بناگوشش مى‌رسید، تمیز؛ محاسن زیبایش تمیز و معطر. در روایتى دیدم که در خانه‌ى خود خم آبى داشت که چهره‌ى مبارکش را در آن مى‌دید – آن زمان چون آینه چندان مرسوم و رایج نبود – «کان یسوى عمامته و لحیته اذا اراد ان یخرج الى اصحابه»؛(۶۱) وقتى مى‌خواست نزد مسلمانان و رفقا و دوستانش برود، حتما عمامه و محاسن را مرتب و تمیز مى‌کرد، بعد بیرون مى‌آمد. همیشه با عطر، خود را معطر و خوشبو مى‌کرد. در سفرها با وجود زندگى زاهدانه – که خواهم گفت زندگى پیامبر به‌شدت زاهدانه بود – با خودش شانه و عطر مى‌برد. سرمه‌دان برمى‌داشت، براى این‌که چشمهایش را سرمه بکشد؛ چون آن روز معمول بود مردها چشمهایشان را سرمه مى‌کشیدند. هر روز چند مرتبه مسواک مى‌کرد. دیگران را هم به همین نظافت، به همین مسواک، به همین ظاهر مرتب دستور مى‌داد. اشتباه بعضى این است که خیال مى‌کنند ظاهر مرتب باید با اشرافیگرى و با اسراف توأم باشد؛ نه. با لباس وصله‌زده و کهنه هم مى‌شود منظم و تمیز بود. لباس پیامبر وصله زده و کهنه بود؛ اما لباس و سر و رویش تمیز بود. اینها در معاشرت، در رفتارها، در وضع خارجى و در بهداشت بسیار مؤثر است. این چیزهاى به ظاهر کوچک، در باطن بسیار مؤثر است.

باسلام خیلی شعر زیبائی است اجرتان با این دو بزرگوار
وقتى آن بزرگوار متولّد شد، کنگره‌هاى کاخ کسرى ویران گردید؛ آتشکده‌ى آذرگشسب که قرنها روشن بود به خاموشى گرایید؛ دریاچه‌ى ساوه که در نظر عدّه‌اى از مردم در آن وقت، مقدّس شمرده مى‌شد، خشک شد و بتهایى که بر گِرد کعبه آویخته بودند، سرنگون شدند. این نشانه‌ها که کاملاً رمزى و نمادین است، نشان‌دهنده‌ى جهتِ اراده و سنّت الهى در پوشاندن خلعت وجود به این موجود عظیم و این شخصیت والا و بى‌نظیر است. معناى این حوادثِ نمادین این است که با این قدوم مبارک، بساط ذلّت بشر، چه به وسیله‌ى حاکمیت جبّاران و حاکمان مستبد – از قبیل آنچه در آن روز در ایران و روم قدیم وجود داشت – و چه به وسیله‌ى عبادت غیر خدا، باید برچیده شود. بشر باید به وسیله‌ى این مولود مبارک، آزاد شود؛ هم از قید ستمى که به وسیله‌ى حکّامِ جور بر انسانهاى مظلوم در طول تاریخ تحمیل شده است، و هم از قید خرافه‌ها و اعتقادات نادرستِ ذلّت‌آفرین که انسان را در مقابل موجوداتِ پست‌تر از خود او یا در مقابل انسانهاى دیگر، خاضع و ذلیل و ستایشگر مى‌کند

وظیفه امت اسلامی، فقط گرامیداشت میلاد یا بعثت پیامبر اسلام (ص) نیست بلکه دنیای اسلام باید اهتمام خود را رسیدن به تمدن نوین اسلامی قرار دهد.

پیامبر بزرگوار ما – که این روزها به نام آن بزرگوار مزین است و ایام ولادت با سعادت اوست و براى همه‌ى مؤمنین و براى همه‌ى مسلمانان اسوه است – در هنگامه‌هاى سخت، ملاحظه نمى‌کرد که تضرع او پیش خدا و کمک خواستن او از خدا ممکن است در ذهن مخاطبان و شاهدان و ناظران، این تأثیر را بگذارد که او به خودى خود ناتوان است. به صراحت مى‌گفت من به خودى خود ناتوانم و بدون کمک خدا از من کارى برنمى‌آید. در جنگ احزاب، در حالى که همه‌ى دشمنان از اطراف، مدینه و پیامبر و گروه مؤمنین را محاصره کرده بودند، با این نیت که اسلام و قرآن و پیام جدید را به‌کلى از بیخ و بن بکنند، پیامبر اکرم در کنار آرایش نظامى، در کنار تدابیر بسیار هوشمندانه‌اى که در آن‌جا به کار برد، در کنار تحریض مردم بر مقاومت، در مقابل چشم مردم بر زمین زانو گذارد! بارها این کار تکرار شد که در کتابهاى سیره هست. پیامبر دستش را بلند مى‌کرد، تضرع مى‌کرد، اشک مى‌ریخت و مى‌گفت: پروردگارا! به ما کمک کن و نصرتت را به ما برسان و به ما توفیق بده.

الهم صلی علی سیدنا محمّد و علی آله و صحبه و سلّم

اِنَّ اللّهَ وَمَلاَّئِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَی النَّبِی یا اَیهَا الَّذینَ امَنُوا صَلّوُا عَلَیهِ وَسَلِّمُوا تَسْلیما

همانا خدا و فرشتگانش درود فرستند بر پیغمبر ای کسانی که ایمان آورده اید درود فرستید بر او و تحیت فرستید تحیتی کامل.

نهضت اسلامى در ایران به رهبرى منجى بزرگ دوران، حضرت امام خمینى (رضوان‌اللَّه‌علیه)، به پیروى از شیوه‌ى نبى اعظم و رسول خاتم و قله‌ى آفرینش عالم و آدم، حضرت محمّد مصطفى(صلّى‌اللَّه‌علیه‌واله‌وسلّم)، در قالب یک انقلاب تمام‌عیار ظاهر شد و این طبیعت انقلاب است که اگر بر پایه‌یى درست و منطقى استوار باشد، همچون آتشفشان، زلزله در تمام ارکان محیط پدید مى‌آورد و همه چیز و همه‌جا و همه کس را از گرمى و اشتعال خود متأثر مى‌سازد.

شمایل مبارک حضرت رسول صلی الله علیه و سلم

حضرت علی رضی الله عنه چنین توصیف میکنند: «هرگز پیامبر خدا بدگو نبوده و زبان به سخن زشت و ناپسند نگشوده و بیهوده در بازار گردش نکرده و جواب زشت و ناپسند را به زشت و ناپسند نمیداد و در مقابل گذشت نموده و از آن چشم پوشیده است

طلع البدر علينا من ثنيات الوداع
وجب الشكر علينا ما دعى لله داع

کــی بود یا رب که رو در یثرب و بطحا کنــم

گه به مکــه منزل و گه در مدینــه جا کنــم

تبریک تبریک تبریک
هنگامی که دنیای زر و زور با همه توان به دنبال طراحی های خطرناک برای دنیای اسلام است، کسی حق ندارد به خواب برود و متوجه واقعیت ها نباشد.

اَلسَّلامُ عَلَیک یا رَسُولَ

سلام بر تو ای رسول

اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا نَبِی اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا مُحَمَّدَُ بْنَ عَبْدِ اللّهِ

خدا سلام بر تو ای پیغمبر خدا سلام بر تو ای محمد فرزند عبداللّه

اَلسَّلامُ عَلَیک یا خاتَِمَ النَّبِیینَ اَشْهَدُ اَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسالَةَ وَاَقَمْتَ

سلام بر تو ای خاتم پیمبران گواهی دهم که تو رسالت را رساندی و

الصَّلوةَ وَ اتَیتَ الزَّکوةَ وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَیتَ عَنِ الْمُنْکرِ

نماز را برپا داشتی و زکات دادی و امر کردی به معروف و نهی کردی از کار بد

وَعَبَدْتَ اللّهَ مُخْلِصاً حَتّی اَتیک الْیقینُ فَصَلَواتُ اللّهِ عَلَیک وَرَحْمَتُهُ

و عبادت کردی خدا را از روی اخلاص تا مرگ به سراغت آمد پس درودهای خدا بر تو باد و رحمتش

وَعَلی اَهْلِ بَیتِک الطّاهِرینَ

و بر خاندان پاکیزه ات

چند حدیث از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم)

1- ِ ثَلَاثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ فَهُوَ مُنَافِق‏ : ْ إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ وَ إِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَ إِذَا اؤْتُمِنَ خَان‏

نشان منافق سه چيز است : 1 - سخن به دروغ بگويد . 2 - از وعده تخلف كند .3 - در امانت خيانت نمايد .

2- لَا يَنَالُ شَفَاعَتِي مَنْ أَخَّرَ الصَّلَاةَ بَعْدَ وَقْتِهَا

کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهد رسید


3- أبغض الحلال الي الله الطلاق .

منفورترين چيزهاي حلال در پيش خدا طلاق است .

4- ِ خَيْرُ الْأَصْحَابِ مَنْ قَلَّ شِقَاقُهُ وَ كَثُرَ وِفَاقُه‏ .


بهترین یاران کسی است که ناسازگاریش اندک باشد و سازگاریش بسیار

اكثر محدثان و مورخان بر اين قول اتفاق دارند كه تولد پيامبر، در ماه «ربیع الاول» بوده، ولى در روز تولد او اختلاف دارند. معروف ميان محدثان شيعه اين است كه آن حضرت، در هفدهم ماه ربيع الاول روز جمعه، پس از طلوع فجر چشم به دنيا گشود و در این سال حادثه اصحاب فيل اتفاق افتاد. مشهور ميان اهل تسنن اين است كه ولادت آن حضرت، در روز دوشنبه دوازدهم همان ماه اتفاق افتاده است.

ولادت پیامبر با معجزاتی در جهان همراه بود که از آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ممنوع شدن شیاطین از رفتن به آسمان های هفتگانه و گرفتن خبر
سرنگون شدن همه بت ها
ترک برداشتن کنگره های طاق کسری و فروریختن چهارده کنگره آن
خشک شدن دریاچه ساوه که برای ایرانیان مقدس بود
سرنگون شدن تخت تمام سلاطین عالم و لال شدن آنها در آن روز
باطل شدن سحر، ساحران و جادوی جادوگران و قطع شدن ارتباط کاهنان با همزادان شیطانی آنها

حضرت محمد (ص) در جامعه مُشرک شبه جزیره عربستان به دنیا آمد، اما از بت‌پرستی و نزدیک شدن به زشتی‌های رفتاری رایج در جامعه پرهیز می‌کرد. در چهل سالگی به پیامبری رسید و مهمترین پیامش دعوت به توحید بود. هدف از بعثتش را تکمیل فضایل اخلاقی معرفی کرد. مشرکان مکه سال‌ها او و پیروانش را آزردند، ولی آنان از اسلام دست برنداشتند. محمد پس از ۱۳ سال دعوت به اسلام در مکه، به مدینه رفت و این هجرت مبدأ تاریخ اسلامی شد.

شعری است جامع و کامل که کوتاه و پربار می باشد

در آیه 21 سوره احزاب خیلی صریح خداوند می‌فرماید که لَّقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن کَانَ یَرْجُو اللهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللهَ کَثِیرًا؛ پیغمبر برای شما اسوه حسنه است، برای کسانی که به خدا و آخرت امیدی دارند و کسانی که خدا را زیاد یاد می‌کنند. پیامبر گرامی اسلام (ص) از جهات مختلف اسوه است

هر چقدر جامعه ما به لحاظ فقهی، پزشکی، صنعتی و بین‌المللی توسعه پیدا کند اگر از نظر اخلاقی رشد نداشته باشیم، یک جامعه عقب مانده خواهیم بود. بنابراین مهمترین گوهر رشد و توسعه جامعه مرتبط با ارزش‌های اخلاقی است در روایت هم داریم که پیغمبر مبعوث برای اکمال مکارم اخلاقی مبعوث شدند، به همین دلیل مکارم اخلاقی که یک بخشی از آن مربوط به فطرت انسانی است، توسط پیامبر(ص) الگو قرار گرفته است.

گوشه ای از ویژگی های اخلاقی پیامبر اکرم(ص) می پردازیم.

امانت داری
اظهار شادی
راستگویی
متواضع بودن
وفای به عهد
مهربانی
سخاوتمندی
ساده زیستی
خوش اخلاقی
اکرام دیگران
ادب
کمک به نیازمندان...
حیا
سکوت
ذکر گفتن

امام حسین (ع) فرمود :« از پدرم امیرالمومنین (ع) از سیره و روش حضرت رسول اکرم (ص) با همنشینانش پرسیدم : پدرم فرمود : پیغمبر (ص) همواره خوشرو ، سهل گیر ، نرمخو بود . خشونت و تندخویی نداشت ، پرخاشجویی و دشنامگویی نمی نمود ، هرگز عیبجویی یا مداحی نمی کرد ، از آنچه نمی پسندید تغافل می فرمود و در عین حال کسی را از خود مایوس نمی ساخت و دیگران را که بدان مایل بودند ناامید و مایوس نمی کرد ، خود را از سه چیز محفوظ می داشت : مجادله کردن ، پرگویی ، کارهای بیهوده

هفته وحدت اسلامی مناسبتی است که به بهانه ولادت حضرت محمد مصطفی(ص) تدارک دیده شده است. این پیغمبر برای همه انسان‌ها مخصوصا برای ما مسلمانان اسوه حسنه است به ویژه در دوره معاصر که در آن قرار داریم اخلاق و رفتار و سلوک ایشان می‌تواند برای همه ما مسلمانان و دیگر افراد از مذاهب دیگر کارگشا و الگو باشد.

پیامبر لحظه ای نگاه می کرد و به کسی خیره نمی شد . پیغمبر نگاه خود را میان اصحابش تقسیم نمی نمود و به این و آن برابر نگاه می کرد.آن حضرت هیچگاه با چشم و ابرو اشاره نمی کردند . با هیچ کس ، سخنی که مورد پسندش نبود بیان نمی کرد . هنگام راه رفتن ، همانند کسی که روی زمین شیب دار حرکت کند ، قدم ها را برمی داشت و می فرمودند :« بهترین شما خوش اخلاق ترین شماست .از هیچ خوراکی تعریف یا بدگویی نمی کرد ، اصحابش با حضور پیامبر ، در موردی نزاع نمی کردند.»

(مکارم الاخلاق : جلد1: ص 62)(اصول کافی :ج6،ص589)

لَّقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن کَانَ یَرْجُو اللهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللهَ کَثِیرًا؛ پیغمبر برای شما اسوه حسنه است، برای کسانی که به خدا و آخرت امیدی دارند و کسانی که خدا را زیاد یاد می‌کنند. پیامبر گرامی اسلام (ص) از جهات مختلف اسوه است اما من تأکیدم بیشتر بر بُعد اخلاقی ایشان است.

رسول خدا (ص) فرمودند :« چون افراد گرفتار را دیدید خدا را سپاس گویید طوری که آنها نشنوند تا غمگین نشوند.»

قالَ (علیه السلام): قَضاءُ حاجَهِ الْمُؤْمِنِ أفْضَلُ مِنْ ألْفِ حَجَّه مُتَقَبَّله بِمَناسِكِها، وَ عِتْقِ ألْفِ رَقَبَه لِوَجْهِ اللهِ، وَ حِمْلانِ ألْفِ فَرَس فى سَبیلِ اللهِ بِسَرْجِها وَ لَحْمِها.([3])
فرمود: برآوردن حوائج و نیازمندى هاى مؤمن از هزار حجّ مقبول و آزادى هزار بنده و فرستادن هزار اسب مجهّز در راه خدا، بالاتر و والاتر است.

باسلام
از اشعار استاد جعفری فیض می برم و امشب هم از این سروده زیبایشان استفاده کردم عید بر شما مبارک

امام جعفر صادق (ع) : اهل دوزخ از اينرو در دوزخ جاودان باشند كه نيت داشتند اگر در دنيا جاودان باشند هميشه نافرماني خدا كنند و اهل بهشت از اينرو در بهشت جاودان باشند كه نيت داشتند اگر در دنيا باقي بمانند هميشه اطاعت خدا كنند پس اين دسته و آن دسته به سبب نيت خويش جاوداني شدند ، سپس قول خداي تعالي را تلاوت نمود : بگو هركس طبق طريقه خويش عمل مي كند . فرمود : يعني طبق نيت خويش .

اللهم صل علی محمد و آل محمد ص

میلا حضرت ختمی مرتبت ص و امتم صادق ع مبارکباد

امام صادق (ع)فرمود: ابليس (پدر شيطان ها) در اسمان هاي هفتگانه، رفت و آمد ميكرد، هنگامي كه عيسي( ع)متولد شد، از پرواز به سه آسمان ممنوع گرديد، ولي در چهار آسمان، رفت و آمد ميكرد و هنگامي كه پيامبر اسلام (ص) متولد شد، از پرواز به سوي همه آسمان هاي هفتگانه ممنوع شد و شيطانهايي كه به سوي آسمان مي رفتند با تيرهاي شهاب آسماني رانده مي شدند. هنگامي كه افراد قبيله قريش، اوضاع آسمان را پريشان و دگرگون ديدند، گمان كردند كه قيامت بر پا شده، به هم ديگر مي گفتند: «اين پديده ها نشانه بر پا شدن قيامت است كه يهوديان و مسيحيان از آن سخن ميگويند يكي از كاهنان زبر دست آن عصر به نام عمروبن امير گفت:«به ستارگان آسمان كه نشانه هاي مسير راه زمستان و تابستان ما بودند بنگريد، اگر آنها از جاي خود پرتاب شوند، بدانيد كه نابودي همه ما و همه چيز فرا رسيده است، ولي اگر آنها در جاي خود قرار دارند و ستارگان ديگري پرتاب ميگردند، اين نشانه بروز حادثه جديدي است كه من چگونگي آن را نمي دانم.

نام: محمد بن عبد الله
حضرت محمد (ص) در تورات و برخى كتب آسمانى «احمد» نامیده شده است. آمنه، دختر وهب، مادر حضرت محمد (ص) پیش از نامگذارىِ فرزندش توسط عبدالمطلب به محمّد، وى را «احمد» نامیده بود.

كنیه حضرت محمد (ص): ابوالقاسم و ابوابراهیم.

القاب حضرت محمد (ص): رسول اللّه، نبى اللّه، مصطفى، محمود، امین، امّى، خاتم، مزّمل، مدّثر، نذیر، بشیر، مبین، كریم، نور، رحمت، نعمت، شاهد، مبشّر، منذر، مذكّر، یس، طه‏ و...

ستاره اى بدرخشيد و ماه مجلس شد
دل رميــــــده ما را انيس و مونس شد

حلول ماه ربيع الاول ، ماه ميلاد پيامبر اكرم ( ص )
و فرزند بزرگوارشان امام جعفر صادق ( ع ) بـــــر
وليعصر امام زمان وعاشقانشان تبريك و تهنيت باد

سلام ای کسانی که در راه خدا هستید
سردارعزیز خیلی دوستت دارم در جنگ من از نیروهایت بودم خیلی دلم میخاد ببینمت و دستت را ببوسم در عملیات فتح المبین از شجاعت هایت خاطره خیلی دارم یادم می آید که مثل شیر می زدی به عراقی ها و تارومارشون می کردی یادش بخیر الان هم شعر می سرائید و یا عراق و یا سوریه برای خدا کار می کنید خدا خیرت بدهد

ستاره اى بدرخشيد و ماه مجلس شد
دل رميــــــده ما را انيس و مونس شد