یاداشت / مریم جلوداران
دانش آموزان دیروز با آغاز تعطیلات مجبور بودند دهها صفحه مشق و تمرین بنویسند که در انتهای تعطیلات، گاه به پر کردن یک دفتر مشق ۶۰ یا ۸۰ برگی نیز می رسید و البته در کنار آن، پیک نوروزی هم باید حل می شد .....
پایگاه خبری آوای رودکوف - مریم جلوداران :چند سالی است که شیوه ارایه پیک نوروزی و پیک شادی ، بین دانش آموزان برای مشق کردن در ایام تعطیلات بهاری تغییر کرده است و دیگر از آن پیک های با محتوای سخت و دشوار خبری نیست.
دانش آموزان دیروز با آغاز تعطیلات مجبور بودند دهها صفحه مشق و تمرین بنویسند که در انتهای تعطیلات، گاه به پر کردن یک دفتر مشق ۶۰ یا ۸۰ برگی نیز می رسید و البته در کنار آن، پیک نوروزی هم باید حل می شد و چه بسا روزهایی که باید به فراغت و شادی می گذشت با دغدغه درس و مشق همراه می شد.
این رویه در سال های اخیر به کلی تغییر کرده است و متولیان امر تعلیم و تربیت معتقدند که مشق زیاد دانش آموزان در ایام نوروز نه تنها هیچ کمکی به تقویت آموزش و یادگیری آنها نمی کند که استرس و ترس از ننوشتن مشق ها و پیک نوروزی، خستگی روزهای تعطیل را بر تن دانش آموز و خانواده ها باقی می گذارد.
با این تغییر نگرش ها قرار بر این شده است تا معلمان در مدارس برای دانش آموزان خود تکالیفی اندک اما پرمحتوا تعیین کنند و دیگر از آن پیک های نوروزی چند صفحه ای که گاه والدین نیز از حل مسایل آن درمانده می شدند، خبری نیست.
اما گویا این روزها شیوه جدیدی باب شده است و برخی سودجویان از این فرصت استفاده و با دریافت مبلغی، ادعا می کنند که می توانند مشق های عید دانش آموزان را بنویسند تا خانواده ها ایام نوروز را با آرامش خاطر و فراغ بال طی کنند.
این ادعا اندکی غیرواقعی به نظر می رسد چرا که فرد مورد نظر چگونه می تواند دستخطی شبیه دانش آموز داشته باشد که معلم نتواند این دوگانگی را تشخیص دهد و البته اینگونه نیز می توان برداشت کرد که عده ای تبحر الگوبرداری از دستخط های مختلف را دارند و قادرند به گونه ای مشق دانش آموزان را بنویسند که تفاوت ها خودنمایی نکند.
این روش پیش از این در نوشتن پایان نامه و مقاله های دانشجویان به چشم می خورد اما اکنون به درس و مشق دانش آموزان نیز رسیده است، اقدامی که این سوال را در اذهان به وجود می آورد که مگر مشق و حل مساله برای یادگیری بیشتر دانش آموز نیست، پس چه فایده ای دارد که توسط فرد دیگری نوشته شود و دانش آموز صرفا ارایه دهنده آن به معلم باشد.
تعجب آنجا بالا می گیرد که عده ای از خانواده ها نیز از این اقدام استقبال می کنند و برای رهایی از همراهی با فرزندانشان در آماده کردن همان میزان اندک مشق و حل مساله، نوشتن مشق ها را به فرد دیگری می سپارند.
این روزها، روی دیوارهای شهر در کوچه و خیابان، تبلیغاتی به چشم می خورد که از خانواده ها و دانش آموزان خواسته شده است نوشتن مشق های عید را به آنها بسپارند.
در این تبلیغات شماره تلفنی ارایه و این مطلب درج شده است که «نوشتن مشق عید فقط و فقط برای پیشرفت تحصیلی شماست و گروه آموزشی هیچ مسئولیتی در قبال اهداف دیگر نمی پذیرد.»
رواج اینگونه تبلیغات نشان می دهد هنوز مشق نوشتن حتی در حد و اندازه اندک نیز دغدغه دانش آموزان و خانواده هاست و با وجود اینکه دیگر پیک های نوروزی چند صفحه ای در سبد آموزشی جایگاهی ندارد، هنوز کاری سخت و دشوار در تعطیلات به شمار می آید؛ چرا که این تفکر وجود دارد که با آغاز تعطیلات باید از درس و تحصیل به طور کامل فارغ شد.
دانش آموزان دیروز با آغاز تعطیلات مجبور بودند دهها صفحه مشق و تمرین بنویسند که در انتهای تعطیلات، گاه به پر کردن یک دفتر مشق ۶۰ یا ۸۰ برگی نیز می رسید و البته در کنار آن، پیک نوروزی هم باید حل می شد و چه بسا روزهایی که باید به فراغت و شادی می گذشت با دغدغه درس و مشق همراه می شد.
این رویه در سال های اخیر به کلی تغییر کرده است و متولیان امر تعلیم و تربیت معتقدند که مشق زیاد دانش آموزان در ایام نوروز نه تنها هیچ کمکی به تقویت آموزش و یادگیری آنها نمی کند که استرس و ترس از ننوشتن مشق ها و پیک نوروزی، خستگی روزهای تعطیل را بر تن دانش آموز و خانواده ها باقی می گذارد.
با این تغییر نگرش ها قرار بر این شده است تا معلمان در مدارس برای دانش آموزان خود تکالیفی اندک اما پرمحتوا تعیین کنند و دیگر از آن پیک های نوروزی چند صفحه ای که گاه والدین نیز از حل مسایل آن درمانده می شدند، خبری نیست.
اما گویا این روزها شیوه جدیدی باب شده است و برخی سودجویان از این فرصت استفاده و با دریافت مبلغی، ادعا می کنند که می توانند مشق های عید دانش آموزان را بنویسند تا خانواده ها ایام نوروز را با آرامش خاطر و فراغ بال طی کنند.
این ادعا اندکی غیرواقعی به نظر می رسد چرا که فرد مورد نظر چگونه می تواند دستخطی شبیه دانش آموز داشته باشد که معلم نتواند این دوگانگی را تشخیص دهد و البته اینگونه نیز می توان برداشت کرد که عده ای تبحر الگوبرداری از دستخط های مختلف را دارند و قادرند به گونه ای مشق دانش آموزان را بنویسند که تفاوت ها خودنمایی نکند.
این روش پیش از این در نوشتن پایان نامه و مقاله های دانشجویان به چشم می خورد اما اکنون به درس و مشق دانش آموزان نیز رسیده است، اقدامی که این سوال را در اذهان به وجود می آورد که مگر مشق و حل مساله برای یادگیری بیشتر دانش آموز نیست، پس چه فایده ای دارد که توسط فرد دیگری نوشته شود و دانش آموز صرفا ارایه دهنده آن به معلم باشد.
تعجب آنجا بالا می گیرد که عده ای از خانواده ها نیز از این اقدام استقبال می کنند و برای رهایی از همراهی با فرزندانشان در آماده کردن همان میزان اندک مشق و حل مساله، نوشتن مشق ها را به فرد دیگری می سپارند.
این روزها، روی دیوارهای شهر در کوچه و خیابان، تبلیغاتی به چشم می خورد که از خانواده ها و دانش آموزان خواسته شده است نوشتن مشق های عید را به آنها بسپارند.
در این تبلیغات شماره تلفنی ارایه و این مطلب درج شده است که «نوشتن مشق عید فقط و فقط برای پیشرفت تحصیلی شماست و گروه آموزشی هیچ مسئولیتی در قبال اهداف دیگر نمی پذیرد.»
رواج اینگونه تبلیغات نشان می دهد هنوز مشق نوشتن حتی در حد و اندازه اندک نیز دغدغه دانش آموزان و خانواده هاست و با وجود اینکه دیگر پیک های نوروزی چند صفحه ای در سبد آموزشی جایگاهی ندارد، هنوز کاری سخت و دشوار در تعطیلات به شمار می آید؛ چرا که این تفکر وجود دارد که با آغاز تعطیلات باید از درس و تحصیل به طور کامل فارغ شد.
نظرات بینندگان
عکس روز
