افزایش اشتغال پایدار در گرو تولید هدفمند

تولید کالا برای صادرات سبب می‌شود تا علاوه بر تضمین تداوم فعالیت آن واحد تولیدی و تولید پایدار، نیاز بازارهای داخلی تأمین شده و آن محصول در بازارهای خارجی هم ارائه شود. تولیدکنندگان باید برای حضور موفق در بازارهای جهانی، ضمن تلاش برای کاهش قیمت تمام شده محصولات تولیدی، سطح کیفی محصولات را افزایش داده و ضمن نیازسنجی بازارهای خارجی متناسب با نیاز مشتریان تولید کنند.

به دولت باید با حمایت‌های بیشتر از این تولیدکنندگان و اولویت دادن اختصاص تسهیلات به این افراد، زمینه را برای فعالیت بیشتر آنان در زمینه تولید صادراتی مهیا کرد. حال که اصرار بر صادرات از سوی تولیدکنندگان این محصول همچنان باقی است، تنها این سؤال باقی می‌ماند که با توجه به پایین بودن مصرف سرانه محصولاتی نظیر تخم‌مرغ در کشور که به‌دلیل قیمت بالای آن است، با راه‌اندازی صادرات این محصول کمبود و یا افزایش قیمت، مصرف‌کننده داخل را تهدید نمی‌کند!؟

در این راستا، اتخاذ راهبردهای مناسب توسعه تجاری، گام مهمی در تحقق این هدف به‌شمار می‌رود که طی آن توجه به مهندسی صحیح نهاده‌ها (اعم از نیروی کار و سرمایه)، به‌ویژه نهاده‌های درگیر در ارتباط بخشی میان تولید و تجارت حائز اهمیت است. علاوه بر این، ایجاد کانال تولید صادرات، راهبرد دیگری است که در نتیجه آن می‌توان آثار گسترده و موثری بر حوزه‌های مختلف همچون تشویق رقابت‌، کاهش هزینه‌های تولید، بهبود کارآیی و کیفیت تولید محصولات، افزایش بازدهی عوامل تولید‌ و بویژه افزایش اشتغال ایجاد کرد.

تولید با محوریت صادرات، یکی از برنامه‌هایی است که در چشم‌انداز برنامه پنجم بر روی آن تأکیدات فراوانی شده است. تولیداتی که علاوه بر رفع نیاز داخل قادر به حضور در بازارهای تجاری نیز باشد. فضای نوین اقتصاد جهانی، انجام برنامه‌‌ریزی‌های لازم برای ارائه تولیدات قابل رقابت در بازارهای جهانی را در صدر اولویت کشورها قرار داده است.

در واقع، رونق تولید و افزایش اشتغال در گرو توجه به حضور در بازارهای جهانی است. تا زمانی که تولیدات صادرات‌گرا مطابق با استانداردهای جهانی نباشد، صادرات صورت نگرفته و به تبع آن تولید و اشتغال پایدار محقق نمی‌شود.

این مهم نیز میسر نیست؛ مگر، با ایجاد وحدت رویه میان تولید و تجارت.