بیلبوردهای مسئولانه!

پایگاه خبری آوای رودکوف-وحید حاج سعیدی:این روزها استفاده از جملات انگیزشی یا کلمات قصار بزرگان و انتشار آنها در فضای مجازی یا حتی نصب روی بیلبوردهای بزرگراه های مملکت در قطع و اندازه های مختلف مد شده است. یعنی هم کلاس دارد و هم برای عده ای نان دارد! در کنار این جملات و کلمات قصار، عجالتاً برخی اصول بدیهی و اظهر من المشس نظیر ضرورت عذرخواهی در برابر اشتباه، احترام به بزرگتر، نچیدن گل، دعوت به رانندگی بین خطوط و ... هم دیده می شود که نشان می دهد، آموزش ما در این سال ها فقط جیب موسسات کنکور را پر پول کرده است و حتی نتوانسته ایم الفبای حداقلی زندگی را در جامعه نهادینه کنیم!

البته بخشی از دلایل بزرگنمایی و نوشتن با فونت درشت هم  به رویکرد و نگرش ما برمی گردد که جسارتاً نسبت به اجداد مان کمی سر به هوا تر و بی توجه شده ایم. خدا همه رفتگان را بیامرزد دوره خدا بیامرز حافظ اینا «ارباب معرفت که اکثر اوقات مست بودند و گه هوشیار، اگر قصدشان برملا ساختن نهفته اسرار بود با ایما اظهار می کردند» و به قولی اگر طرف می گفت «ف»، مخاطب تا «فرح زاد» را بدون فوت وقت و یک کله می رفت ولی الان در بزرگراه تهران - کرج بیلبورد نصب کرده اند از این طرف اتوبان تا آن طرف که« بین خطوط رانندگی کنیم» اما دریغ از "یک بین خطوط رانندگی کن"!  تازه اگر کسی هم بخواهد ادای آدم های با فرهنگ و قانونمند را دربیاورد و مثل آدم بین خطوط رانندگی کند ، آن قدر چراغ و بوق و فحش نثارش می کنند که طرف مجبور می شود جهت رسوا نشدن و همرنگی با جماعت، لائی هم بکشد!

شوربختانه یا خوشبختانه تعداد این جملات و اصول که برای ما نصب العین کرده اند، کم نیست. در برابر اشتباه خود عذر خواهی کنید، لطفاً کف اتوبوس آشغال نریزید، لطفا موبایل خود را در مطب خاموش کنید، لطفاً گل نچینید، لطفاً روی چمن ها راه نروید، لطفا در اطراف استخر ندوید، لطفاً در پارک آتش روشن نکنید، در دستشویی عمومی  بگذریم... . یعنی اصولی را که علی القاعده باید در مهد های کودک و در بد بینانه ترین حالت، کودکستان و کلاس اول ابتدایی به ما آموزش می دادند، الان روی بیلبورد و تابلوهای عریض و طویل نمایش می دهند. تازه اگر گوش شنوایی و چشم بینایی پیدا شود!

یاسوج