امیرمسعود طایفه سلطانخانی
دانه های شنبليله كه مهم ترين قسمت دارويی اين گياه است با باز كردن مجاری عروق خون، از بروز سكته قلبی جلوگيری می كند.
پایگاه خبری آوای رودکوف-امیر مسعود طایفه سلطانخانی:شنبليله با نام علمی(Trigonekafoenum graecum) گياهی است علفی به ارتفاع 10 تا 50 سانتی متر با گل هايی منفرد و به رنگ روشن كه رنگ ميوه های آن زرد تا قهوه ای است.
اين گياه در بيشتر نواحی كشور از جمله آذربايجان شرقی و غربی، اصفهان، فارس، سمنان و دامغان می رويد و بعنوان سبزی خوراكی كاشته شده و مصرف می شود.
شنبليله دارای خواص اثر تقويتي، ملين، اشتهاآور، خلط آور و ضدتب، محرک جريان شير و كاهنده قندخون است.
همچنين اين گياه حاوی مقادير زيادی آهن، فسفر و ويتامين D است. شنبليله يک داروی گوارشی تلخ است و می توان آن را در بيماری قند و به صورت موضعی در التهابات پوستی مصرف كرد.
جوشانده دانه های اين گياه برای نرمی پوست و همچنين رفع تحريكات جلدی به كار می رود. به اين منظور می توان جوشانده آن را به شكل كمپرس به كار برد.
دانه های شنبليله به لحاظ دارا بودن برخی عناصر همچون آهن در درمان ضعف عمومی بدن بسيار موثر است.
جوشانده دانه های اين گياه اگر به صورت غرغره مصرف شود و در رفع ورم لوزه ها بسيار مفيد و موثر است، همچنين از جوشانده آن برای افزايش ميزان شير در دوران شيردهی می توان استفاده كرد.
پودر گياه را می توان به صورت خمير درآورده و روی كورک و دمل های چركی پوست قرار داد.
صفحه"گیاهان دارویی"پایگاه خبری آوای رودکوف را
اینجا دنبال کنید.
لنده عضویت در خبر نامه