به گزارش پایگاه خبری آوای رودکوف؛جغدها شکارچیان استثنایی هستند و علاوه بر داشتن دید و شنوایی چشمگیر، قابلیت قابل توجه دیگری هم دارند و آن پرواز در سکوت است.
این پرواز بی صدا به لطف ساختار بال پرنده است. پرواز آرام و بی صدای جغد، رمز موفقیت این پرنده در هنگام شکار است و این توانایی منحصر به فرد به شکل خاص بخشی از پرهای بال حیوان مربوط می شود.
پرهای بسیاری از گونههای جغدها به نوعی تکامل یافته که به طور مؤثر صدای ایرودینامیکی بالهای آنها را حذف کرده و به آنها امکان شکار طعمه را در سکوت میدهند. همچنین به پرنده امکان یافتن شکار در تاریکی تنها با قدرت شنوایی را فراهم میکند.
جغدها دارای سه ویژگی فیزیکی متمایز هستند که تصور میشود در قابلیت پرواز ساکت آنها نقش دارد.این سه ویژگی عبارت هستند از: وجود پرهای سفت در طول لبه حمله بال، حاشیه انعطاف پذیر در طول لبه فرار بال و وجود نوعی ماده پرزدار و نرم که در بخش فوقانی این عضو توزیع شده است.
وجود ماده پرزدار مخملی روی بخش فوقانی بال جغد، سطحی خشن اما سازگار را خلق میکند که مانند یک قالیچه نرم است.این ماده کمتر مطالعه شده، میتواند صدا را با استفاده از مکانیسمیمتفاوت از مکانیسم جاذبهای صوت معمولی حذف کند.این ماده به عنوان مجموعه ای از فیبرهای انعطاف پذیر منفرد ایده آل است.
ویژگی متخلخل و سازگار لبه فرار بالهای جغد منجر به کاهش قابل توجه صدای ایرودینامیکی میشود.در بالهای معمولی، صدا از لبه فرار سخت ناشی میشود که این لبه به طور معمول بر تولید صدا غلبه می کند.
ساختار پر جغد زمانی که از بالا مشاهده شود، شبیه یک جنگل است و ویژگی متخلخل و سازگار لبه فرار بالهای جغد منجر به کاهش قابل توجه صدا میشود.
ویژگیهای منحصر به فرد جغدها میتواند کلیدی برای ساخت هواپیما و توربینهای بادی بی سر و صدا باشد. جغدها به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد بالهای خود که دارای دندانه هستند به پرواز کردن بی سر و صدا معروف هستند.
این ویژگیها بر تولید نیروی آیرودینامیکی و کاهش سر و صدا تأثیر میگذارد.محققان مدلهایی از بال را با الهام از این ویژگیها طراحی کرده و نیروی آن را در یک تونل باد کم سرعت مورد آزمایش قرار دادند.
این دندانهها میتوانند به طور غیرمستقیم انتقال بین «لمینار» یا «جریان آرام» و «جریان هوای آشفته» را روی سطح بالایی بال در زوایای حمله (AoA) بین صفر تا ۲۰ درجه کنترل کنند. «زاویه حمله» یا «تکاشیب» یا «آلفا» ( (Angle of attackیک اصطلاح هوانوردی است که زاویه بدنه هواپیما و بالهای آن را با مسیر حرکت کنونی آن توصیف میکند.
این بدان معنی است که نقش مهمیدر تولید نیروی آیرودینامیک و صدا دارند.اگر این لبههای جادویی، در توربین بادی، بالهای هواپیما یا روتورهای هواپیمای بدون سرنشین استفاده شود، میتواند برای کنترل جریان هوا و کاهش سر و صدا مفید باشد.
هیچ پرنده ای این ساختار بال را ندارد و بالهای تمامیپرندهها و هواپیماها برای حرکت، صدا تولید میکند و این صدا از برخورد لبه انتهایی بال است. تلاشهای اولیه برای کاهش ناهمواری سطح زیرین و کاهش سر و صدا در حدود ۳۰ دسی بل است.
توانایی جغدها در پرواز آرام و بی صدا در هنگام شکار میتواند به طراحی نسل جدید هواپیماهای مسافربری با آلودگی صوتی کمتر منجر شود.
*گردآوری و تنظیم: آتوسا نرگسی
*عکساز: flightschoolphotography
منبع:روزنامه اطلاعات
عضویت در خبر نامه