مدیران مدارس و زبان گجرانی!

پایگاه خبری آوای رودکوف-وحید حاج سعیدی: زبانشناسان و اديبان اروپايي در پايان نشست سه روزه خود در شهر برلين كه در نيمه سپتامبر 1872 برگزار شده بود، زبان پارسي را در رديف زبانهاي يوناني، لاتين و سانسكريت و يكي از چهار زبان كلاسيك دنیا اعلام كردند. در تعريف، زباني را كلاسيك گويند كه اولاً باستاني باشد، ثانيا ادبيات غني داشته باشد و ثالثا در آخرين هزاره عمر خود، کمترین تغييرات را داشته باشد.

   از برآیند گفتار فوق چنین بر می آید که زبان فارسی نه تنها در کشور ما بلکه در دنیا به عنوان یک زبان قابل اعتنا و مهم شناخته شده است. زبان رسمی و اداری نیز در کشور ما فارسی است و تا جایی که حقیر اطلاع دارد، قاطبه مردم به ویژه در ادارات و اماکن دولتی به این زبان شیوا و سلیس تکلم می کنند و کمتر کسی را می یابید که در ادارات مثلاً به زبان هندی، سوماترایی، سواحیلی و یا گجرانی سخن بگوید!

   اما علی الاظاهر برخی مدیران مدارس در درک این زبان جهانی و دارای سابقه با مشکلاتی مواجه شده اند و زبان اکثر مردم به ویژه زبان والدینی را که فرزندان خود را برای ثبت نام به مدرسه آورده اند، خوب نمی فهمند و در ثبت نام از دانش آموزان به بهانه های واهی، سنگ اندازی می کنند و از الاخون والاخون کردن مردم در این فصل گرم سال ابایی ندارند.

    به عنوان مثال از والدین دانش آموزی که منزل مسکونی شان به مجاورت یک مدرسه منتقل شده است، می خواهند امسال هم فرزند شان در مدرسه سال گذشته ثبت نام کنند!

یا طرف سالهاست که همسایه دیوار به دیوار مدرسه است و سر و صدای دانش آموزان و افاضات مدیر و معاون را در صبحگاه های طولانی تحمل کرده است، اما وقتی اواخر خرداد برای ثبت نام یا پیش ثبت نام فرزندش به مدرسه مراجعه می کند، مدیر از ایشان می خواهد که اواخر تیر مراجعه کند و در مراجعه اواخر تیر مدیر از پر شدن کلاس ها سخن می راند و دیر آمدن را بهانه می کند!

اخذ وجه ثبت نام هم خود عالمی دارد. از یک طرف وزیر، وکیل ، رئیس آموزش و پرورش و ... همگی تاکید بر رایگان بودن آموزش و غیر قانونی بودن دریافت وجه تاکید دارند، از همان طرف نیز دریافت وجه در مدارس کاملاً رسمی و قانونی صورت می گیرد و تعدادی از مدیران در باب دریافت این مبلغ غیر قانونی با عباراتی خلاف شان و ادب با ارباب رجوع برخورد می کنند و این پول زور را به اقبح وجه مطالبه می کنند!

 

ظاهراً برخی مدیران به سبب حمایت ها از سوی مسئولان آموزش و پرورش، صندلی خود را خیلی محکم و اسطقس دار می بینند که در برخورد با ارباب رجوع کمتر جانب ادب و فرهنگ را رعایت می کنند. ضمن احترام به همه مدیرانی که با احترام، سعه صدر و منش انسانی با ارباب رجوع برخورد می کنند و با خلاقیت و نو آوری  فضایی شاد و پویا را در مدارس فراهم ساخته اند، باید اذعان داشت مدیرانی که از علم مدیریت تنها بررسی لیست حضور و غیاب دانش آموزان و دبیران، کنترل دانش آموزان به مدد دوربین های مدار بسته و نصب تخته سیاه هوشمند در کلاسی که سطل آشغال آن یک پیت 17 کیلویی است، دعوت از اولیاء با تلگرام و سروش را می دانند، شاید نیاز به یک جابجایی و تغییر مکان یا حتی رد صلاحیت مدیریتی داشته باشند. قدما نیز معتقد بودند آب که یکجا بماند می گندد؛ حالا نیاز به روان ساختن آب نیست، مسئولان بالا دست، دستکم آب را کمی هم بزنند!

 به هر حال این روز ها که گرانی و فشار های اقتصادی، گرمای هوا، کمبود آب، قطعی های مکرر برق و سایر مشکلات ریز و درشت گریبانگیر مردم شده اند، تحمل سوء مدیریت و طاقچه بالا گذاشتن تعدادی از کارمندان، کار آسانی نیست و مردم انتظار رفتاری شایسته و محترمانه از مدیران به ویژه در هنگام ثبت نام فرزندان شان در مدارس دارند. بپذیریم سوء استفاده از خویشتنداری مردم در این شرایط خاص به هیچ وجه پسندیده و منطقی نیست!