به گزارش پایگاه خبری آوای رودکوف ،در ادامه این مطلب آمده است: استانهای لُر نشین کشور را اگر استانهای لرستان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویر احمد، فارس، بوشهر، خوزستان، ایلام، کرمانشاه و همدان بدانیم در یک نگاه متوجه خواهیم شد علیرغم منابع سرشار خدادادی از محرومیت های خاصی رنج می برند که عمدتاً متوجه عدم توجه خاص قانونگذاران و یا دولتمردان است و این خود ناشی از قدرت چانه زنی پائین نمایندگان استانهای لرنشین با دولتمردان می باشد و حال باید دید چگونه می شود این موضوع را بهبود بخشید.
به نظر می رسد که اگر استانهای لرنشین نتوانند فراکسیونی تحت عنوان نمایندگان استانهای لر نشین یا استانهای کمتر توسعه یافته تشکیل دهند در ادوار بعدی مجلس اوضاع همین است. لذا باید آب را از سرچشمه بست، سرچشمه کجاست؟ هنگامی که رئیس جمهور وزرای خود را معرفی میکند (برهة زمانی تشکیل کابینه) باید ادعای انتخاب وزیر از همین استانها را داشت.
به نسبت خدماتی که این استانها به انقلاب داشته اند یا به نسبت جمعیتی که این استانها دارند یا به نسبت منابع سرشار مدیریت نشده این استانها یا به نسبت محرومیت این استانها یا باهر معادله که تشخیص داده می شود. دو دوتا چهارتا می شود. هر وقت این معادله نوشته شد. قدرت چانه زنی نماینده این استانها در خصوص جذب اعتبارات بالا خواهد رفت. چرا که خود وزیر نیز می داند از کجا آمده چه دارد و چه ندارد و آنگاه می توان به کلنگ های زده شده، مصوبات نوشته شده، سفرهای استانی، طرح های اشتغال زا، قول های داستانی تا حدی امیدوار شد. اما متاسفانه مشاهده می شود نه تنها نمایندگان استانهای لُرنشین در بحث توسعه هم کلام نمی شوند بلکه نمایندگان یک استان و گاهاً یک شهرستان نیز در این بحث هم سو نیستند. اینجاست که فرموده مقام معظم رهبری راهگشا است، که همدلی و همزبانی لازمه پیشبرد امور است.
آری، وقت آن رسیده است کمتر از نردبان اعتماد مردم بالا برویم و آنگاه سقف خانه شان را با سنبة جناح چپ و راست سوراخ کنیم. تا در این آشفته بازار منافع جناحی خاص تامین شود.
در پایان بد نیست نگاهی به تعداد وزیران استانهای کویر نشین و یا ترک نشین داشته باشیم. متوجه خواهیم شد در دولتهای حال و گذشته همیشه بالاتر از 60 درصد وزیران از این استانها می باشند و چنین است که قطار آبادانیشان به روانی آب لرستان به قم، هم چنان روان است.
عضویت در خبر نامه