توسعه وتعاریف آن

پایگاه خبری آوای رودکوف-«جهانگیرایزدپناه»:اصطلاح توسعه ،امری نسبی نسبت به وضع ومرحله پیشین جامعه است وتعاریف گوناگونی هم دارد ولزوم آن خروج ازپوسته وچار چوب وضعیت غیر مطلوب اقتصادی،فرهنگی ،ارزشی،رفاهی موجود به مرحله ای بالاتروبهتر است و دارای پیچیدگی ها یی است . اما در هر حال باید بهبود زندگی مردم وپیشرفت اقتصادی –اجتمایی وتعالی ارزشها وفرهنگ جامعه را به ارمغان آورد.یعنی باید هم دگرگونی ساختارهای بنیادی اقتصادی – اجتماعی را داشته باشد وهم به تبع آن ارزشهای نوین ورفاه و… راایجاد کند.

بنابراین نمی توان بدون ایجاد شرایط وپایه ها و ملزومات توسعه، دم از توسعه وتکامل وتعالی ارزشها وباورها وفرهنگ متعالی زد .

ابن خلدون به سیر از جامعه بدوی روستایی –عشیره ای به سوی زندگی متمدن شهر نشینی می پردازد ومقیاس توسعه را هم ارتقاع سطح زندگی ازحالت بدوی به تمدن و شهرنشینی و تفاوت جوانب مختلف زندگی شان نسبت به مرحله گذشته( روستایی—عشیره ای ) می داند. وهمین رشد جامعه از حالتی به حالت دیگر همراه با ارتقاع سطح مختلف زندگی جان مایه اولیه جامعه شناسی است . گرچه ابن خلدون مسلمان تونسی را از سر آغازان علم جامعه شناسی میشناسند که از توسعه بنام"علم العمران" نام میبرد ، ولی واقعیتی انکار ناپذیر استکه به دلایلی که شرح مفصلی را می طلبد رشد بعدی وگسترده علم جامعه شناسی نه بوسیله ممالک اسلامی بلکه توسط اندیشمندان غربی انجام گرفت.

اندیشمندان از توسعه تعاریف گوناکونی ارائه داده اند وجوانب مختلف توسعه را شرح داده اند که برای روشن شدن مفهوم توسعه، به یک نمونه تعریف توسعه توسط "مایکل تودارو" بسنده میکنیم .

"تودارو" معتقداست "توسعه را باید روندی چند بعدی دانستکه لازمه اش تغییرات اساسی درساختاراجتماعی،طرز تلقی عامه مردم ونهادهای ملی وتسریع رشد اقتصادی،کاهش نابرابری وریشه کن کردن فقر مطلق است.

توسعه در اصل باید نشان دهدکه مجموعه نظام اجتماعی هماهنگ با نیازهای متنوع اساسی وخواسته های افراد وگروههای اجتماعی در داخل نظام از حالت نامطلوب زندگی گذشته خارج شده وبه سوی وضع یا حالتی از زندگی که از نظر مادی ومعنوی بهتر است سوق می یابد "