پایگاه خبری آوای رودکوف-حسن بهنام:قتل رومینا اشرفی، دخترک ۱۳ ساله در تالش گیلان به دست پدرش، حادثه‌ای است بسیار تلخ و تکان‌دهنده، که زبان قاصر و الکن است در توصیف چنین دردی!!

این حادثه و حوادث مشابه که شوربختانه آخرین آنها هم نیست، پرسش‌های بزرگی را پیش روی همه وجدان‌های بیدار مطرح می‌کند که چرا و به چه علت چنین می‌شود؟

کدام بستر قانونی در حمایت از حقوق زنان و دختران آماده و اجرایی شده‌است؟

ریشه‌یابی این فجایع و نقش تربیتی-فرهنگی متولیان امر چیست؟

چرا تلاش‌های فرهنگی‌-تربیتی برای اصلاح نگرش‌ها و ذهنیت‌ چنین پدران و مادرانی در تربیت فرزندانشان، نتوانسته مانع چنین رخدادهای تلخی شود!؟

و این‌که دامنه اختیار آنها به عنوان ولی و سرپرست نسبت به فرزندانشان تا کجاست؟

شوربختانه عادت کرده‌ایم به رفتارهای هیجانی!

چند روز هیاهو و واکنش‌های رسانه‌ای پر حجم و دوباره فراموشی موضوع تا اتفاق تکان‌دهنده بعدی و تکرار همین رفتارهای هیجانی و احساسی!

آینده جامعه را با عقلانیت و اصلاح قوانین، تصمیمات و سیاست‌ها باید ساخت!

این است راه جلوگیری از تکرار چنین فجایعی!

آیا وقت آن نرسیده در فضایی به دور از تخریب و مقصر جلوه دادن یکدیگر، نقدی بر سیاست‌های فرهنگی‌-اجتماعی و روش‌های تربیتی خود داشته باشیم تا دیگر شاهد چنین آسیب‌های جانکاهی نباشیم!

مگر آستانه صبر و تحمل جامعه تا کجاست که دائما باید زخم‌های عمیق بر روح و روان و پیکره خود را با چشمانی خونبار شاهد باشد!!

قتل رومینا، ریشه‌های اجتماعی، سیاسی و سیاستی دارد و تا ریشه‌یابی و درمان نشود، بهت و حیرت، خشم و گریستن، بدون خشکاندن ریشه‌های فاسد آن، بی‌فایده است!!

(حسن بهنام، ۹۹/۳/۶)