به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آوای رودکوف، جاشیر که با نام جوشیر هم معروف است گیاهی پایا و از خانواده چتریان است. این گیاه در نقاط سردسیر استعداد فراوانی برای رشد دارد و از آنجائیکه به صورت طبیعی رشد میکند به دو صورت خوراکی و غیرخوراکی در نقاط مستعد دیده میشود که معمولا نوع خوراکی آن برای مصارف داروئی استفاده میشود.
جوشیر صمغی است که از جاشیر گرفته میشود. این گیاه یکی از داروهائی است که برای درمان بیماریهای کلیوی استفاده میشود. جوشیر ادرارآور است و حتی در مواردی بندآمدهها را باز میکند و قطره قطره ادرار کردن که از مشکلات مجاری ادراری است توسط این گیاه قابل درمان است و به طور کلی بازکننده مجاری ادراری است.
جاشیر مقوی سیستم عصبی است و برای سرد مزاج ها داروی خوبی است که در رابطه بالقوه و رعشه مورد استفاده قرار میگیرد.
این گیاه مانند بعضی گیاهان گیاه سمی است؛ بنابراین مقدار مصرف، زمان مصرف یا دوره زمانی آن باید توسط پزشک تعیین شود.
جاشیر را همراه با مرزنجوش استفاده میکنند زیرا مرزنجوش عوارضی را که این گیاه ممکن است بوجود آورد تعدیل کرده یا کاهش میدهد.
با این سبزی در فصل بهار جاشیرپلو درست میکنند.
برگهای این سبزی شبیه شوید است که با برنج مخلوط میشود و گلهای آن شبیه بابونه است به طوریکه این گیاه را با ماست نیز میتوان مخلوط کرد و یا در دوغ ریخت. البته جاشیر کمی مزه تلخ دارد که باید پس از پاک کردن و شستن آن را جوشاند که تلخی آن گرفته شود.
کوبیده ی برگ و عصاره این گیاه برای درمان دندان درد کاربرد دارد و از عصاره ریشه آن هم برای استفاده های صنعتی همچون تهیه مواد آرایشی یا تهیه مُسکِن استفاده میشود.
مدینه صابری/خبرنگار افتخاری پایگاه خبری آوای رودکوف
عضویت در خبر نامه