کرونا ویروس و جان گیری و جان ستانی وی!

پایگاه خبری آوای رودکوف- مدینه صابری- مدت‌هاست که قشقرق و بلبشو کرونا ویروس جامعه را فرا گرفته و از هر طرف گذر کنی هیاهوی وجود او خودنمائی می‌کند و در این آشوبی که این ویروس درنده ایجاد کرده است؛ دیگر همه اتفاقات تند و سریع رخ می‌دهد و جائی را برای تفکر جمعی پیرامون تعاملات و کنش‌ها و واکنش‌ها نگذاشته است؛ دیگر همه کس و همه چیز در گذر کرونا ویروس پژمرده و گرد سکوت بر تن گرفته است.

دیگر امروز با دستورات مسئولان به مردم تغییرات غیرقابل توصیفی رخ داده و همه شئونات و امورات را درنوردیده است به‌طوری‌که انسان امروز در برابر سرعت این تحول گاها از حرکت بازایستاده و در برخی مواقع ساکن شده است.

آنچه غم‌انگیز بودن این قصه پر غصه را به کابوس تبدیل کرده همان آثار دردناک بیماری ناشی از تاثیر کرونا ویروس بر جسم و جان انسان امروز است که تا امروز تعداد بیشماری را به کام مرگ فرو برده است که چه بسا با آثار و پیامدهائی که بر جامعه برجای نهاده، در صورت تداوم روندش حتما به اپیدمی غم‌بار خواهد انجامید و رفتارهای پرخطر را در پی خواهد داشت.

آنچه مُسَلَّم است؛ نباید تداوم کرونا ویروس به فرهنگ عمومی تبدیل شود و با سهل انگاری دو قشر مردم و مسئولان مواجه شود؛ اما روی دیگر سکه هم نیاز جامعه انسانی به خدمات و کالا است که در دو بخش بازار و محیط‌های اداری-رسمی خود را نمود می‌دهد؛ به بیان دیگر باید در مقابل این ویروس کشنده و مهلک، رویکرد انعطاف‌پذیری را در پیش گرفت و از بروز شکاف های متعدد جلوگیری کرد. شکاف‌هائی که با تداوم روند فعلی مدیریت بر امور شهری در صورتی‌که عمق پیدا کند ضرر و زیان‌های مادی و معنوی بعدی را پس از بهبود اوضاع جوامع در پی دارد؛ چنان‌که در موضوعات بحرانی‌ای چون سیل و زلزله همان‌گونه است که تشریح شد. چنان‌که وقتی حادث می‌شود ابتدا آثار مادی و اقتصادی دارد چون تخریب منازل و فضاهای کاری و سپس آثار روانی دارد و ...... پس باید دانست که شباهت‌هائی بین حوادث قهری طبیعت چون سیل و زلزله و ظهور پدیده کرونا ویروس وجود دارد ولیکن تفاوت‌ها نیز در بستر آن مثال‌ها هویداست که از مهمترین آن‌ها می‌توان به مقیاس‌پذیری هر دو پدیده اشاره کرد؛ به طوری‌که مقیاس کرونا ویروس جهان را در نوردیده است در حالی‌که مقیاس یک سیل یا زلزله و حوادث قهری این‌چنینی مقیاس کوچک منطقه‌ای است.

انسان متفکر امروز باید بداند کرونا ویروس یک خرده فرهنگ نیست که در صورتی‌که خرده فرهنگ قلمداد شود ناچارا باید نهادینه هم بشود و به تبع خود این مقوله را پیش می‌کشد که این پدیده نادر قرن از کجا آمد و به کجا خواهد رفت!؟که این‌چنین در حال جان‌گیری و جان‌سِتانی است ؟!

در هر حال چندین ماه است که سایه سنگین کرونا ویروس بر سر جهان سنگینی می کند و تار و مار وی نیز همچنان مستدام است و آنچه در بستر فعالیت وی رواج یافته است ترس، دلهره، اضطراب، واهمه، بی خیالی، ضد ارزش‌ها، تغییر سبک زندگی، تحول در سبک زندگی، تغییر و تحول در روش‌های گذار، تغییر و تحول در تعاملات، تغییر در روند اشتغال و بهره‌وری و ...... و هزاران درد دیگر که باید همگی درمان شود و دیگر هیچ!!!

باید دانست که بیماری‌ای همچون کوید19 خلاف موازین فرهنگی و خرده فرهنگ رایج کشور مان است که در همه اعصار بر بال توجه به سلامتی انسانی و جامعه ایمن در حرکت و پویائی بوده است و همین مساله است که موجب شده در چند ماه گذشته تا امروز اقاشر روانشناسان، جامعه شناسان، پزشکان، پرستاران، مسئولان بخش مدیریت شهری، مسئولان مدیریت اقتصادی و حتی مسئولان سیاسی کشور و حتی مسئولان نظامی و انتظامی و قدرت‌های لشگری و کشوری را نیز درگیر خود کند؛ ولیکن آثار و پیامدهای مهلک این ویروس کشنده آنقدر زیاده بوده که تا امروز بسیاری از شغل‌ها با رکود مواجه شده است و در بسیاری مواقع گرد نیستی بر خود گرفته است که این مساله نیز با هیچگونه منطق و استدلالی ذهن خسته انسان امروز را بیدار نخواهد کرد.

در این حال وقتی بیماری کوید19 با فعالیت پیشتازانه کرونا ویروس در حال درنوردیدن جهان است و به سرعت هم پیش می تازد و حرکت رو به جلو دارد و مسئولان مربوطه با حرکت کند و جسته و گریخته خود هنوز نتوانسته اند ریشه این درد را شناسائی کنند و به کنترل و مهار آن بپردازند؛ ایجاست که هجوم و حجمه اظهارنظرهای گوناگون به صورت مثبت و منفی و یا به صورت کارشناسانه یا کارشناسی نشده می تواند نظم اجتماع را بهم بزند و گره ناملایمتی‌ها را تنگ تر کند که چه بسا با یک اشتباه کوچک دیگر نتوان آنرا گشود.

پس اینجاست که اصل حاکمیت بر منابع زمان، نیروی انسانی، مهارت و تجربه بار دیگر به سراغ انسان اندیشمند معاصر می‌آید و جهان را با برخورداری از علوم شناخته شده و عملیاتی شده بدور از آزمون و خطا به سوی آرمانشهر ایدئال رهنمون می شود.

مدینه صابری/خبرنگار پایگاه خبری آوای رودکوف