دو نُور
دو اتّفاقِ نازنین
دو نامدارِ شاهدِ ستارگان
دو آشنایِ عرش
دو رازدارِ آسمان
دو استوانه یِ زمین
دو بارش از نگاهِ بهترین
که با کلامِ جاودان ،
سلام را سروده اند
و ضامنِ حقیقیِ بشر شدند !
دو نازدانه یِ خدا
دو مکتبِ سخن ، که از نوایِ دردهاست
به نامِ نامیِ صفا
در انتظار ما نشسته اند
که ماه را دوباره بنگریم ...
و این دو نور
همه نشانه ی دعا و استجابت است
و ذکرشان
همه طراوت و بهارِ امتدادِ جادّه یِ شفاعت است ...
که من
به نام این حضورِ بی خزان
و انتخابِ دلنوازی از نگارِ عاشقان
سلام می کنم به خالقِ جهانیان ؛
که عرضِ سایه ها
به افتخارِ این دو مهربان
معطّر و منوّرند ...
...........
م جعفری
عضویت در خبر نامه