اخیرا عده ای موضوع آشتی ملی را مطرح می کنند. عجیب تر اینکه رئیس جمهور هم در راهپیمایی ۲۲ بهمن تصریح کردند که بدنبال آشتی ملی هستند. این سخن معمولا توسط اپوزیسیون یک کشور مطرح می شود و نه رئیس قانونی یک دولت.
به گزارش آوای رودکوف به نقل از تبیین، اخیرا عده ای موضوع آشتی ملی را مطرح می کنند. عجیب تر اینکه رئیس جمهور هم در راهپیمایی ۲۲ بهمن تصریح کردند که بدنبال آشتی ملی هستند. این سخن معمولا توسط اپوزیسیون یک کشور مطرح می شود و نه رئیس قانونی یک دولت. بگذریم!
اما درباره اهداف و ابعاد آن گفتنی هایی است.
۱. سوال اصلی است که موضوع آشتی ملی چیست؟ اختلاف بر سر چیست و آشتی ملی بر سر چه چیزی باید صورت پذیرد؟ طرح عنوان کلی آشتی ملی بدون ذکر موضوع و حدود آن؛ یا فریب افکار عمومی است و یا یک بازی سیاسی جدید.
۲. اگر حقیقت آشتی ملی، رفع حصر سران فتنه و فراموشی فتنه سال ۸۸ است (که هست)، آیا می توان با یک جریان برانداز که در اردوکشی خیابانی شعار "مرگ بر اصل ولایت فقیه" و "جمهوری اسلامی" یعنی مرگ بر اصل یک نظام مشروع را سر داده اند، آشتی کرد؟
۳. طراحان صریحا تاکید می کنند که "نامه عذرخواهی و توبه نامه در کار نیست" یعنی بدون پذیرش هرگونه اشتباه و بازگشت قهرمانانه به حاکمیت. آیا این سوال برای همیشه در ذهن مردم و تاریخ این کشور باقی نخواهد ماند که چگونه کسانی علیه نظام و قانون رسمی کشور، اردوکشی خیابانی کردند و بدون توبه و عذرخواهی، مجددا به حاکمیت بازگشتند؟ این خود تحریف واقعیت و تاریخ است.
۴. سران فتنه تاکید دارند که اصل نظام را قبول دارند با این حال، هرگز حاضر به مرزبندی با ضدانقلاب داخل و خارج نشین نشده اند. مگر نه این است که خود را معتقد به اصل نظام و قانون اساسی معرفی می کنند؟
۵. برخی در تلاشند تا مساله فتنه ۸۸ را به سطح اختلافات شخصی و جزئی تقلیل دهند این در حالی است که (به تعبیر رهبری معظم) یکی از بزرگترین ظلم ها به نظام شد، چرا که علاوه بر آسیب های شدید داخلی، آبروی نظام را در سطح بین الملل و نزد دوستان و دشمنان بردند.
۶. "آشتی ملی" با کسانی که سعی کردند تا "آتش ملی" برافروزند، چگونه ممکن است؟ از این رو، پایه و هدف بحث "آشتی ملی" (میلی) حقیقتا شکل دهی به "انسجام و وحدت ملی" نیست، بلکه محور آن عبارت است از:
الف. رفع حصر سران فتنه.
ب. بهره برداری در انتخابات بعنوان برگ برنده با هدف جلب آراء خاکستری.
این بازی سوخته سیاسی، "منافع میلی" دارد و نه "منافع ملی".
اما درباره اهداف و ابعاد آن گفتنی هایی است.
۱. سوال اصلی است که موضوع آشتی ملی چیست؟ اختلاف بر سر چیست و آشتی ملی بر سر چه چیزی باید صورت پذیرد؟ طرح عنوان کلی آشتی ملی بدون ذکر موضوع و حدود آن؛ یا فریب افکار عمومی است و یا یک بازی سیاسی جدید.
۲. اگر حقیقت آشتی ملی، رفع حصر سران فتنه و فراموشی فتنه سال ۸۸ است (که هست)، آیا می توان با یک جریان برانداز که در اردوکشی خیابانی شعار "مرگ بر اصل ولایت فقیه" و "جمهوری اسلامی" یعنی مرگ بر اصل یک نظام مشروع را سر داده اند، آشتی کرد؟
۳. طراحان صریحا تاکید می کنند که "نامه عذرخواهی و توبه نامه در کار نیست" یعنی بدون پذیرش هرگونه اشتباه و بازگشت قهرمانانه به حاکمیت. آیا این سوال برای همیشه در ذهن مردم و تاریخ این کشور باقی نخواهد ماند که چگونه کسانی علیه نظام و قانون رسمی کشور، اردوکشی خیابانی کردند و بدون توبه و عذرخواهی، مجددا به حاکمیت بازگشتند؟ این خود تحریف واقعیت و تاریخ است.
۴. سران فتنه تاکید دارند که اصل نظام را قبول دارند با این حال، هرگز حاضر به مرزبندی با ضدانقلاب داخل و خارج نشین نشده اند. مگر نه این است که خود را معتقد به اصل نظام و قانون اساسی معرفی می کنند؟
۵. برخی در تلاشند تا مساله فتنه ۸۸ را به سطح اختلافات شخصی و جزئی تقلیل دهند این در حالی است که (به تعبیر رهبری معظم) یکی از بزرگترین ظلم ها به نظام شد، چرا که علاوه بر آسیب های شدید داخلی، آبروی نظام را در سطح بین الملل و نزد دوستان و دشمنان بردند.
۶. "آشتی ملی" با کسانی که سعی کردند تا "آتش ملی" برافروزند، چگونه ممکن است؟ از این رو، پایه و هدف بحث "آشتی ملی" (میلی) حقیقتا شکل دهی به "انسجام و وحدت ملی" نیست، بلکه محور آن عبارت است از:
الف. رفع حصر سران فتنه.
ب. بهره برداری در انتخابات بعنوان برگ برنده با هدف جلب آراء خاکستری.
این بازی سوخته سیاسی، "منافع میلی" دارد و نه "منافع ملی".
نظرات بینندگان
پر طرفدار ترین
عکس روز
