آوای دنا-احمد علی کریمی زاده :معلوم نیست قانون چه می گوید یا مجریان قانون به غلط تفسیر می کنند یا درک ما از قانون غلط است. می گویند شهر نشینی ولی در آن آغل حیوانات اهلی چون گاو و گوسفندو الاغ و بز و...در گوشه و کنار شهر بسیار است .پرورش مرغ و بوقلمون و اردک و دیگرماکیان نیز فراوان، به گونه ای که در پیاده رو ها قفس،برای نگهداری شان می سازند.
بوی فضولات و لجن و بیماریهای مشترک بین دام و انسان و پشه ها و بوی نامطبوع که فضای شهر را در بر گرفته همه و همه ضمن دل آزاری و مزاحمت شمیم خوش بهار را از یادمردمان این دیار برده است .مرکز بهداشت می گوید با شهرداری و شهرداری از عدم همکاری مرکز بهداشت می گوید .مشخص نیست چه کسی مسئول است همین رامی دانیم که مرکز شهرستان بی شباهت به روستا نیست و مسئولینش هنوز مدیریت روستایی می کنند و حتی نگاه شهری هم ندارند .
بیش از 15 بار در 5سال اخیر در جلسات مختلف بهداشت محیط و شورای اداری بخش و شهرستان مطرح شد و قرار بر جلوگیری از پرورش دام در شهر شود و جرائمی پیش بینی شد ولی فقط شعار بود و هر روز بر تعداد دامپروران شهری افزوده می شود .مردم به کجا شاکی شوند و آسایش و آرامششان را از کدام مسئول مطالبه کنند؟
چمن بلوارهاو میدانهای شهر.حتی ورزشگاه نیز در تسخیر احشام است.و گاهی نیز عبور و مرور ماشینها به مخاطره می افتد.امید که شهردار فعال و جوان شهرلنده خط بطلانی بر پرورش دام و ماکیان در شهر بکشد و این دغدغه بهداشتی مردم را نیز برطرف کند.