به گزارش آوای دنا به نقل از فارس ،قبل از آغاز طرح نام‌نویسی از متقاضیان دریافت یارانه و یا بهتر بگوییم، طرح «نه به یارانه‌ها» موج پیامک‌های طنز آغاز شد و با آغاز این طرح و سخنانی که این روزها بعضی از چهره‌های دولتی بیان می‌کنند و یا برنامه‌هایی که از تلویزیون برای انصراف مردم از دریافت یارانه نقدی پخش می‌شود، بازار مطالب طنز و کاریکاتورها بسیار داغ شده است.
دستنوشته هایی که دل‌ها را شاد می‌کند
اجرای فاز دوم هدفمندسازی یارانه‌ها و تاکید دولت بر انصراف مردم از دریافت یارانه نقدی موجب نگرانی آن دسته از مردمی شده است که صورت خود را با سیلی سرخ نگه می‌دارند و همین مبلغ ناچیز یارانه‌ها هم گره‌ای از مشکلاتشان می‌گشاید.
همچنین زمزمه‌های افزایش قیمت‌ها هم بر نگرانی مردم در سال جدید افزوده است، اما در میان همه این دغدغه‌ها به ناگاه پیامک، متن و شعری طنز و یا کاریکاتوری زیبا برای لحظاتی لبخند را به لب‌ها می‌آورد و دل‌ها را شاد می‌کند.
وقتی که یارانه سوژه طنازان می‌شود
نگاهی به آثار طنزنویسان با گرایش‌های سیاسی مختلف نشان می‌دهد که همه آنها همدردی خوبی را با مردم متقاضی دریافت یارانه دارند و موضوع یارانه‌ها را به زیبایی دستمایه طنز خود قرار داده‌اند و برخی از واقعیت‌های موجود را بیان کرده‌اند.
این یارانه سهم منه، حق منه، عشق منه، انصراف نمی‌دم
پیامک‌های طنز یارانه‌ای چند روز قبل از آغاز نام‌نویسی متقاضیان دریافت یارانه آغاز شد و در شب قبل از اجرای طرح به اوج خود رسید.
در بین تمام پیامک‌ها که گاهی همراه با جنبه سیاسی هم بود، چند پیامک با استقبال بیشتری مواجه شد از جمله پیامک‌هایی مانند «این یارانه سهم منه، حق منه، عشق منه، انصراف نمی‌دم» و یا اینکه «جان من را بگیر، اما یارانه‌ام را نه»
با زبان خوش انصراف دهید!
یکی از شاعران کشورمان با دستمایه قرار دادن دو موضوع پیامک نوروزی رئیس جمهور و یارانه‌ها این چنین سروده است:
حسن آقا؛ سلام و روبوسی/بابت آن پیام خوصوصی(!)/عرض تبریک و شادی نوروز/با امید سلامتی، هرروز/گفته شد در شعارهای جدید/با زبان خوش انصراف دهید/یا که: یارانه اِندِ خز بازی‌ست!/دولت از این روند ناراضی‌ست/راستش اولش دلم غش رفت/غش از آن حرف‌های دلکش رفت/بعدش اما کمی دلم لرزید/بی‌تعارف بیان کنم: ترسید/این که روز فراق در پیش است/در سبز است و «باغ» در پیش است/اینکه این «اتفاق ماهانه»/و قرون پول مفت یارانه/زین سپس از حساب ما برود/از دل و دیده آب ما برود.../بعد با فکر و یک حساب و کتاب/من رسیدم به این نتیجه ناب:حسن آقا! بدون هر گله‌ای/می‌کنم با شما معامله‌ای/طبق بند نخست این پیمان/کل یارانه مرا بستان/بند 2: بنده از مواجب خویش/می‌دهم مبلغی از آن هم بیش/سر هرماه، 100 هزار تومن/بستانند و واکشند از من/بند3: لطف کرده با تدبیر بدهید اقتصاد را تغییر/تا شود مسکن و متاع و دلار/قیمت سال‌های هشت و چهار/آن چنان مایلم بدین پیمان/که به سیمرغ، رستم دستان/سال‌تان خوب و طرحتان پیروز/مرسی از آن پیامک نوروز.
نمی‌توانید یارانه بدهید بروید، بگذارید، محمود بیاید
یکی از طنزپردازان هم نوشته است: حالا که با حسن روحانی صمیمی شده‌ایم و اگر ریا نباشد، باید بگوییم، شخصا به ما اس‌ام‌اس تبریک عید هم داده، تجربیات‌مان در این زمینه را در اختیارش قرار می‌دهیم.
بهترین راه این است که خودتان را سبک نکنید و به همه مردم یارانه بدهید، نمی‌توانید هم بروید، بگذارید، محمود بیاید، خودش بلد است، چه طور بدهد، حالا خود دانید یا بدهید یا بروید.
حسن آقا؛ عزیز؛ دقت کن!
یکی دیگر از شاعران طنزپرداز هم سروده است: از دم عید تا همین امروز/شده «یارانه» قوز بالا قوز/بس که در هر رسانه‌ای گفتید/مخ ما را شدید آشفتید/اینکه ما با سخاوت بسیار/طبق فرمایشات گوهربار/بی‌سبب خویش را شکاف دهیم/تا ز یارانه انصراف دهیم/سه دبلیو رفاهی دات‌آی‌آر/منصرف گشتم از تو و این بار/دست از این 40 تومن شستم/رفتم و شیوه دگر جستم/دلم اما زیاد غم دارد/«لوزتین‌ام» کمی ورم دارد/این ورم علتش »درون‌سوزی»ست/حرص بسیار و درد «دلسوزی!»ست/رو به دیفال؛ معذرت؛ پوزش/جهت عرض «موضع سوزش»/فرض گیرم همه غلاف کنند/یک‌سر اعلام انصراف کنند/یک تومن یک تومن ز خشک و ز تر/جمع گردند روی همدیگر/هی بگویند: «یخدی» و «واردی»/تا شود 6 هزار میلیاردی/بعد ناگاه عده‌ای به سه سوت/با تدابیر کامل و مبسوط/ناگهان جمله را ز جای کَنند/ببرند و به خیک گاو زنند/یا که در مدتی بسا اندک/برود جیب بیژن و بابک/الغرض؛ گرچه ما تهیدستیم/از لحاظ مرام؛ بن‌بستیم/دست ما تنگ و چشم ما سیر است/در هوای «امید و تدبیر» است/سعی کن لااقل تو واندهی/پول این خلق را «فنا» ندهی/سعی در حفظ این امانت کن/حسن آقا؛ عزیز؛ دقت کن ...
رئیس جمهور یارانه بگیرها و نگیرها عوض می‌شود
اما یکی دیگر از طنزپردازان کشورمان هم به این بحث پرداخته که اعلام شده دولت به آنهایی که از دریافت یارانه نقدی انصراف می‌دهند، «کارت همیاری» اهدا می‌کند و دارندگان این کارت از «امتیازهایی» برخوردار می‌شوند و سپس این طور نگاشته است که با این روندی که در پیش گرفته شده بنده احتمال می‌دهم به زودی قوانین سخت‌گیرانه‌تری نسبت به کسانی که یارانه نقدی دریافت می‌کنند، اعمال شود.
وی تا آن جا پیش رفته که با توجه به امتیازهایی که قرار است به دارندگان کارت همیاری اعطا کنند، ممکن است، حتی رئیس جمهور یارانه بگیرها و نگیرها عوض شود.
یارانه نگیرید که دولت نگران است
این شعر طنز هم یکی دیگر از سروده‌های یارانه‌ای است: خیزید و خز آرید که هنگام خزان است/یارانه نگیرید که دولت نگران است/کفگیر ته دیگ زده دولت تدبیر/باد بدی از جانب صندوق وزان است/دخل همه را کرده طرف خرج عطینا/این کار ز موجودی صندوق عیان است/فیکس است حقوق من و تو در همه سال/نرخ همه اجناس ولی در نوسان است/آن چیز که مفت است فقط جان من و توست/حتی چُس فیل و پفک و چیپس گران است/یارانه نگیرید اگر چند بمیرید/در روز جزا اجر همه باغ جنان است/از فرط نخوردن چه کسی مرده بَبَم جان؟/دانید نخوردن چقدر پرهیجان است؟/ای کاش که سوراخ همه دوخته می‌شد/آن چاه بزرگی که مسمی به دهان است/یارانه نگیرید که چرک کف دست است/چرکی که پر از میکروب و آسیب و زیان است/این چرک ولی بهر فلانی شده نعمت/بابک همه جا در پی این چرک روان است/طی دو سه سالی شده در چرک شناور/دارایی او گُنده‌تر از حدس و گمان است/یارانه نگیرید اگر طالب فیضید/این فیض نه آن ناصر با نام و نشان است/از سوژه اگر تا به سحر شعر بگویم/از نوک قلم قافیه چون سیل روان است/جاوید ولیکن بکش آن زیپ دهان را/چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است/القصه که یارانه نگیرید ز دولت/چون عامل آلزایمر و فتق و سرطان است.
