کد خبر: ۳۲۹۲
تاریخ انتشار: ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۱۳:۱۱
وقتی به اداره‌ای می‌روم و این بچه‌ها به احترام من از جا برمی‌خیزند و صندلی زیر پایم می‌گذارند و دست به سینه می‌ایستند هیچ‌گاه به باغ و بوستان ظاهری دنیوی فکر نمی‌کنم  آوای دنا-خبرنگار فارس در یاسوج می نویسد: این روزها در استان کهگیلویه و بویراحمد بیشتر ادارات و دستگاه‌ها در حال برگزاری برنامه‌های تجلیل از معلمان و اساتید هستند و این اقدام خوب باشکوه‌تر از سال‌های قبل در حال برگزاری است. دستگاه‌هایی همانند دانشگاه پیام‌نور، صدا و سیما، دانشگاه علوم پزشکی و سایر دستگاه‌ها و نهادها دین خود را در این هفته به خوبی ادا کردند. یکی از این دستگاه‌ها که به خوبی از معلمان تجلیل کرد پیام‌نور بود که در حرکتی خوب و زیبا پیشکسوتان فرهنگی استان را دور هم جمع کرد و به پاس سال‌ها زحمت و مرارت آن‌ها برایشان جشن باشکوهی گرفت. در این بین بیان خاطرات معلمان پیشکسوت برای دانشجویان و اساتید به قدری شنیدنی بود که سیل اشک از گونه‌ها جاری شد. گردآفرین بویراحمدی یکی از معلمان پیشکسوت بود که نام نخستین معلم زن بویراحمدی را به خود اختصاص داده است. بویراحمدی چند دقیقه‌ای بیشتر برای جمع سخن نگفت و تنها سخنش نیز خاطره‌ای شنیدنی بود که اشک همه را در سالن الغدیر پیام‌نور درآورد. این معلم پیشکسوت در بیان خاطره خود این گونه گفت که وقتی حقوق ما در دوران معلمی چند تومان بیشتر نبود آموزش و پرورش از ما خواست تا برای امرار معاش بخشی از این پول را خرج آبادانی زمین‌ها کرده و باغی برای خود دست و پا کنیم. گردآفرین بویراحمدی ادامه داد: برخی این کار را کردند ولی من این فکر را کردم که اگر بخواهم هم درس بدهم و هم باغداری کنم بچه‌ها در این بین ضرر می‌کنند به همین خاطر از خیر باغ گذشتم. اولین زن معلم بویراحمدی به سال‌های بعد از آن روزگاران اشاره کرد که همه باغ داشتند و او باغ و بوستانی نداشت اما این‌گونه خود را راضی کرد که وقتی دانش‌آموزان خود را در ادارات و دستگاه‌ها می‌بیند هر کدام گلی هستند که عطری خوش‌تر از همه گل‌های جهان دارند. بویراحمدی گفت: وقتی به اداره‌ای می‌روم و این بچه‌ها به احترام من از جا برمی‌خیزند و صندلی زیر پایم می‌گذارند و دست به سینه می‌ایستند هیچ‌گاه به باغ و بوستان ظاهری دنیوی فکر نمی‌کنم.
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
* نظر: