چشم های پرفروغ و پوست های پرچروک عشایر کوه سیاه "لنده" در استان کهگیلویه و بویراحمد شرح حال انسان های تلاشگر و کم توقعی است که در روزهای سخت کم آبی چشم امید به حمایت مسئولین دارند.
به گزارش خبرنگار مهر، عشایر کوه سیاه لنده به صورت تک خانه و با فاصله های زیادی از هم زندگی می کنند و خودکفایی مبتنی بر دامداری اصل راسخ زندگی آنان است.
اگرچه ساده زیستی و همت فولادین، عشایر کوه سیاه را در مقابل هر گونه سختی مقاوم کرده، اما آنها نیز مشکلات عدیده ای دارند که به لحاظ نوع زندگی، این مشکلات بیشتر بروز و ظهور یافته است.
این روزها در کوه سیاه، آب تنها دغدغه ایلیاتی هاست و کمبود آب، گرمای طاقت فرسای تابستان جنوب را بر آنها سخت تر کرده و بهداشت و سلامت آنان را به خطر انداخته است.
آب تنها دغدغه عشایر کوه سیاه
یکی از عشایر کوه سیاه لنده با بیان اینکه این کوه یک منطقه بی آب است، گفت: در سال های گذشته برای تأمین آب مورد نیاز از برف های زمستانی ذخیره شده در این کوه استفاده می کردیم و به دلیل اینکه کوه سیاه تنها تا اواخر بهار برف داشت در اوایل تابستان مجبور به کوچ و برگشتن به مناطق قشلاقی بودیم.
علی بدیع نژاد با بیان اینکه در سال های اخیر اداره امور عشایر شهرستان کهگیلویه اقدام به تأمین آب آشامیدنی مورد نیاز آنها از طریق تانکرهای سیار کرده است، افزود: امیدواریم این آبرسانی ها تا نیمه شهریور ادامه یابد.
وی مهمترین دغدغه عشایر کوه سیاه را آبرسانی عنوان کرد و بیان داشت: تأمین آب آشامیدنی تا نیمه شهریور مانع از کوچ زودرس ما می شود و در این صورت علوفه گرمسیر برای فصل زمستان ذخیره می شود.
تشدید مشکلات بهداشتی به دلیل کمبود آب
یکی دیگر از عشایر کوه سیاه لنده در خصوص استحمام و مسائل بهداشتی، به خبرنگار مهر گفت: به دلیل کمبود آب، استحمام به سختی انجام می شود و به همین دلیل مشکلات بهداشتی بسیاری رخ می دهد که زندگی در مجاورت دام این مشکلات را تشدید می کند.
علی بدیع نژاد کمبود سرویس بهداشتی، کمبود آب و نبود محلی برای استحمام، جاده ارتباطی نامناسب و ضعف در اطلاع رسانی به دلیل عدم آنتی دهی مطلوب گوشی های موبایل را از دیگر مشکلات عشایر کوه سیاه عنوان کرد.
وی با بیان اینکه تیم سیار بهداشت و درمان شهرستان کهگیلویه در مدت اقامتشان در ییلاق تنها یک بار به آنها سرکشی می کند، اظهار داشت: به دلیل عدم وجود درمانگاه در نزدیکی کوه سیاه ما برای درمان مجبور به رفتن به شهر لنده هستیم که هزینه های زیادی به همراه دارد.
کمبود اعتبار مهمترین مشکل در آبرسانی به عشایر
رئیس اداره امور عشایر شهرستان کهگیلویه کوه سیاه لنده را یک منطقه ییلاقی عنوان کرد و با بیان اینکه دو ایل عشایری طیبی و بهمئی ییلاق خود را در این منطقه سپری می کنند، به خبرنگار مهر گفت: این دو ایل عشایری شامل 200 خانوار با جمعیت حدود هزار نفر هستند.
سید عمران تقوی با اشاره به اینکه برای تأمین آب عشایر کوه سیاه 42 منبع ذخیره آب در این کوه قرار داده شده است، افزود: آب این منابع از طریق سه تانکر سیار به صورت روزانه تأمین می شود.
وی تعداد دام های عشایر کوه سیاه را شش هزار رأس عنوان کرد و بیان داشت: این تانکرها آب شرب عشایر و آب مورد نیاز برای دام های آنها را تأمین می کنند.
تقوی با بیان اینکه از 25 اردیبهشت تاکنون حدود سه هزار و 300 متر مکعب به عشایر کوه سیاه آبرسانی شده است، اظهار داشت: با توجه به اعتبارات موجود، آبرسانی به عشایر تنها تا هشت مرداد ادامه دارد.
امکان آبرسانی تا نیمه شهریور به عشایر کوه سیاه وجود ندارد
وی پوشش گیاهی کوه سیاه را مرتعی عنوان کرد و بیان داشت: با توجه به اینکه سیاست دولت حفظ این مراتع است، امکان آبرسانی تا نیمه شهریور به این عشایر وجود ندارد زیرا اطراق بیش از حد عشایر در این منطقه منجر به تخریب و وارد آمدن خسارات جبران ناپذیر به مراتع می شود.
رئیس اداره امور عشایر کهگیلویه در خصوص تامین آب مورد نیاز برای مسائل بهداشتی عشایرنشینان کوه سیاه، بیان کرد: از 12 میلیون اعتبار تخصیص داده شده برای آبرسانی به این عشایر، تنها سه میلیون پرداخت شد که این اعتبارات تنها جوابگوی تأمین آب مورد نیاز شرب آنها و دام هایشان است.
تقوی لوله کشی آب به کوه سیاه را هزینه بر دانست و اضافه کرد: بیش از یک میلیارد تومان برای خرید لوله و سه مرحله پمپاژ آب به کوه سیاه اعتبار مورد نیاز است.
وی با بیان اینکه عشایر شهرستان کهگیلویه 19.4درصد عشایر کل استان کهگیلویه و بویراحمد را تشکیل می دهند یادآور شد: این عشایر شامل پنج هزار و 697 خانوار هستند.
رئیس اداره امور عشایر کهگیلویه همچنین عشایر شهرستان چرام را هزار و 703 خانوار عنوان کرد و افزود: عشایر چرام حدود 8.65 درصد عشایر این استان را تشکیل می دهند.
تقوی همچنین با بیان اینکه 5.69 درصد عشایر این استان در شهرستان لنده زندگی می کنند، عشایر این شهرستان را 966 خانوار عنوان کرد.
وی آب رسانی، بازگشایی راه ها و جاده های دسترسی عشایری و تأمین علوفه مورد نیاز دام ها را از مهمترین نیازهای عشایر دانست.
به گزارش خبرنگار مهر، ارائه خدماتی مانند جاده، برق، تلفن، پزشک، دامپزشک، مدرسه و ... با استفاده از فناوری های نوین به این مردمان کوه نشین باعث می شود تا این تولید کنندگان، زندگی عشایری را ترک نکرده و از تولید کننده به مصرف کننده تبدیل نشوند.
با این حال عدم توجه به نیازمندی های عشایر، آنان را نیز به حاشیه روستاها و شهرها خواهد کشید تا این تولیدکنندگان فعال جامعه به مصرف گرایان و بیکارانی بدل شوند که این روزها در حاشیه شهرهای استان بسیار دیده می شوند.
در استانی که نرخ بیکاری آن روز به روز در حال افزایش است و مهاجرت نفس شهرها را بریده و حاشیه نشینی چهره شهرها را زخمی کرده و هزینه های زیادی بر گرده دولت نهاده، تنها راه باز کردن گره از کار فروبسته عشایر و روستانشینان است.