وقتی یک دولت «کم تحرک، پیر و ناکارآمد» باشد تا جایی که حتی صدای اعتراض حامیان اصلی اش مانند غلامحسین کرباسچی هم بلند شود، طبیعی است که از هر مسئول فعال و کارآمدی احساس هراس کند و در این شرایط به هر مدیر موفقی به عنوان یک «تهدید» و «رقیب انتخاباتی» نگاه شود.
سایت تحلیلی خبری آوای دنا avayedena.com به گزارش رجانیوز، در همین راستا یکی از روزنامه های تندروی حامی دولت با انتشار عکس پرویز فتاح رییس جدید کمیته امداد به داستان سرایی مفصلی پیرامون وی روی آورده و با تاکید بر اینکه وی گزینه اصلی اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ است! نوشته: «نام فتاح در شرایطی روی میز اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری قرار گرفته است که به نظر می رسد وی از جایگاه مقبولی نزد غالب اصولگرایان برخوردار است. به عبارت دیگر چه جبهه پایداری و چه طیف اعتدالی جریان اصولگرا نگاه مثبتی به وی دارند. چه آنکه پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ اعضای جبهه پایداری برای حمایت از فتاح در این انتخابات تمایل داشتند اما وی کاندیداتوری را رد کرده بود . از سوی دیگر تاکنون مشاهده نشده چهره های اصلی اصولگرا موضعی منفی نسبت به وی اتخاذ نمایند. کمااینکه او نامه حمایتی ۲۲۰ نماینده مجلس اصولگرا را پشت سر خود می بیند.» این در حالی است که تا کنون فتاح هیچ گاه درباره انتخابات ریاست جمهوری صحبتی به میان نیاورده است و حتی در میان خیل کثیر داوطلبان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم در وزارت کشور حاضر نیز حاضر نشد و از آن مهم تر به درخواست بسیاری از فعالان سیاسی برای حضور در انتخابات شورای شهر نیز پاسخ مثبت نداد و ترجیح داد به جای شهرداری تهران به فعالیت خود در بنیاد تعاون سپاه ادامه دهد تا اینکه اخیرا طی حکمی از سوی رهبر انقلاب به عنوان رییس کمیته امداد منصوب شد. همچنین شخصیت آرام و به دور از حاشیه وی نیز باعث شده تا هیچ گاه علاقه ای برای ورود به مسایلی از این دست نداشته باشد و از این رو با ماموریت تحول مدیریتی کمیته امداد، هم اکنون در نظر دارد تا این نهاد عریض و طویل را به جایگاه واقعی خود برگرداند. سابقه سیاه زنجیره ای ها در تخریب مدیران کارآمد و خوش نام اما این اولین بار نیست که روزنامه های زنجیره ای به طور خودکار از مدیران خوش نام و موفق در عرصه های مختلف احساس هراس می کنند و تلاش می کنند تا با سر زبان انداختن نام آنها، تمام خدمات آنها را «تبلیغاتی» جلوه دهند چرا که پیش از فتاح، سید حسن قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت دولت یازدهم که در میان کابینه پیر و کم تحرک دولت روحانی تقریبا یک استثنا محسوب می شود، مورد حملات پی در پی روزنامه های حامی دولت قرار گرفته بود و از سوی آنها به رقابت با روحانی در انتخابات سال ۹۶ متهم شده بود! چنانچه در بهمن ماه سال ۹۳ یکی دیگر از روزنامه های تندروی حامی دولت با حمله به قاضی زاده هاشمی نوشت: «قاضیزاده هاشمي ميخواهد رئيسجمهور شود؛ تكذيب شود يا نشود اما برخی مراودات و روشهای خبری شدن برخی اقدامات وی این شائبه را در ذهن متبادر میکند که نکند هدفی بالاتر از وظایف وزارتی مدنظر دارد. چه آن زمان كه موضع سياسي خود را در ابهام قرار ميدهد، چه زماني كه ميداند براي بهتر ديده شدن چه بايد كرد و به كجا بايد رفت! بد نیست در این زمینه نگاهی به عملکردهای یکی از رقبای روحانی در انتخابات گذشته ریاستجمهوری بیندازیم. او با اقدامات خود در دوره مدیریتش سعی کرد ضمن خدمترسانی، از این اقدامات بهرهبرداری تبلیغاتی و سیاسی لازم را هم بکند اما به هر دلیل نتیجه مثبت و قابل انتظاری نگرفت و حتی در شهری که او این خدمات را ارائه داد میزان رایش نسبت به کاندیداهای مطرح دیگر پایینتر بود. حال اگر قاضیزاده هاشمی بهرغم میل باطنی خودش از سوی دوستان یا مشاوران در این مسیر (کاندیداتوری) حرکت کند باید تجربیات کاندیدای شکستخورده را مرور کند شايد محبوبيت امروز او در آن زمان پاسخی معکوس دهد.» چرا حملات روزنامه های حامی دولت به مدیران موفق کشور طبیعی است؟ عملکرد پرحاشیه و ناکارآمد دولت یازدهم این روزها برای آحاد مردم به یک گزاره بدیهی تبدیل شده است و کافی است تا کمی در کوچه و خیابان قدم بزنید تا گلایه ها و اعتراضات مردم را نسبت به بخش های مختلف عملکرد دولت اعتدال بشنوید. از رکود اقتصادی کم سابقه در بازار تا وقفه در پروژه مسکن مهر، افزایش واردات کالاهای چینی، افزایش قیمت بنزین، قطع یارانه های بخشی از مردم، مذاکرات پر ضرر با آمریکا بدون هیچ تاثیر مثبتی بر اقتصاد کشور و حتی پر رنگ شدن سایه جنگ بر سر مرزهای کشور در اثر دیپلماسی منفعل دولت یازدهم و ... همه کافی است تا دولتی که قرار بود در ۱۰۰ روز اول کارهایش مشکلات بزرگ کشور را حل کند، ناکارآمدی اش را در بسیاری از عرصه ها ثابت کرده باشد لذا در چنین شرایطی هر مدیر و مسئول موفقی در دولت یا خارج از دولت می تواند یک تهدید بالقوه برای چنین مجموعه ناکارآمدی تلقی شود. لذا نه تنها حملات منفعلانه رسانه های زنجیره ای به مدیران خوش نام و موفق کشور در شرایط کنونی جای تعجب ندارد بلکه اقدامی کاملا قابل پیش بینی است زیرا برای پوشش ناکارآمدی گسترده دولت کم تحرک کنونی، بهترین راه بازی با افکار عمومی و راه انداختن جار و جنجال درباره آنهاست تا بلکه از این طریق با انتخاباتی جلوه دادن تمام اقدامات مدیران موفق کشور، خدمات آنها در میان مردم کمرنگ جلوه کند.