مقالهای در نشریه پولیتکو تصریح کرد: اگر خواستار مشاهده تغییرات مطلوب در ایران و کاهش سیاستهای منطقهای خصمانه هستیم، باید از همان منطقی که در کشاندن ایران به میز مذاکرات هستهای استفاده کردیم، بهره ببریم.
به گزارش سرویس سیاسی جام نیـوز، دستیار سابق اوباما در امور ایران و خاورمیانه گفت باید از منطق برجام برای کشاندن ایران به پای میز مذاکره بهره ببریم. دنیس راس میگوید با وجود روحانی، هنوز برخی مراکز کلیدی قدرت ایران تضعیف نشده و برای تقویت وی باید هزینههای فعالیت ایران در منطقه را بالا ببریم.
جهان نوشت: دنیس راس از مؤسسان لابی ایپک، مشاور کلینتون و زمانی دستیار ویژه اوباما در امور خاورمیانه و خلیج فارس و نیز هماهنگ کننده امور ایران از سوی اوباما بود. وی ضمن مقالهای در نشریه پولیتکو تصریح کرد: اگر خواستار مشاهده تغییرات مطلوب در ایران و کاهش سیاستهای منطقهای خصمانه هستیم، باید از همان منطقی که در کشاندن ایران به میز مذاکرات هستهای استفاده کردیم، بهره ببریم، اما اگر سلیمانی بدون هزینه به گسترش نفوذ ایران ادامه بدهد، ممکن است توافق هستهای هم پایدار نماند.
این دیپلمات آمریکایی نوشت: آنچه از زمان انجام توافق هستهای روشنتر شده، این است که تقریباً هیچ چیز به لحاظ اجتماعی و فرهنگی تغییر نکرده است و در سیاستهای فراگیرتر ایران هم بعید است بزودی تفاوتی دیده شود.
دنیس راس در ادامه مقاله خود افزود: رهبر جمهوری اسلامی ایران، به مخالفت با «نفوذ آمریکا» ادامه میدهد و از حزبالله و دیگر گروههای شبه نظامی شیعه برای گسترش نفوذش در منطقه حمایت و استفاده میکند. این قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس است که سیاستهای ایران در عراق، سوریه، لبنان و یمن را برنامهریزی و اجرا میکند.
وی ادامه میدهد: درست است که توافق هستهای موضع روحانی را به لحاظ سیاسی تقویت کرده و این ممکن است با گذشت زمان نتایجی داشته باشد، اما هم اکنون مراکز کلیدی قدرت در ایران تضعیف نشده است. اگر حقیقتاً میخواهیم روحانی و نیروهای عملگرا به مرور تقویت شوند، باید هزینه فعالیتهای تهدیدآمیز ایران در منطقه را بالا ببریم و نشان دهیم که اقدامهای سلیمانی در منطقه برای ایران هزینه دارد و توسعه آینده آن کشور را کند میکند.
ناتوانی روحانی در شکستن حصر موسوی و کروبی و افزایش بازداشت روزنامهنگاران، از دیگر نشانههای محدود بودن گستره تغییرات در ایران است.
راس میافزاید: هر چند نشانههای دیگری از محدودیت قدرت روحانی وجود دارد، از جمله اینکه او هیچ کنترلی بر قوه قضاییه، نهادهای امنیتی و سپاه پاسداران ندارد، اما در این تردیدی نیست که روحانی از حمایت (آیتالله) خامنهای بهره میبرد.
رهبر همچنان رویکرد عمیقاً خصمانهای نسبت به آمریکا دارد ولی، ظاهراً استدلال روحانی را پذیرفته است که جمهوری اسلامی برای حفظ مشروعیتش و برای اینکه حمایت مردمی را از دست ندهد، نیاز به مدرن شدن دارد.
(آیتالله) خامنهای ضمن ادامه اقتصاد مقاومتی، به روحانی اجازه داده اقتصاد کشور را در پی لغو تحریمها با ورود سرمایهگذاران اروپایی و آسیایی توسعه و بهبود بخشد، ولی گشایش اقتصادی با آزادسازیهای فرهنگی و اجتماعی بسیار متفاوت است.